Wat U Uw Dierenarts Moet Vragen Over De Kanker Van Uw Huisdier

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ik besteed veel tijd aan het stellen van vragen aan eigenaren over hun huisdier.

Wat viel je op aan het gedrag van je huisdier waardoor je hem naar de dierenarts bracht?

Wanneer heb je de massa voor het eerst opgemerkt?

Geeft ze over of heeft ze diarree?

Wat weet u over de diagnose van uw huisdier?

Ik stel vragen om een beter begrip te krijgen van de ziekte van het dier en hoe aangetast ze zijn door hun toestand. Ik wil ervoor zorgen dat eigenaren mijn aanbevelingen en de opties die ik ze voorleg, begrijpen. Ik moet weten dat we allemaal op dezelfde lijn zitten wat betreft onze verwachtingen. Maar deze onderzoekende dialoog is zelden eenzijdig.

Eigenaren stellen mij ook enorm veel vragen. Sommige zijn voorspelbaar en sommige zijn specifieker, terwijl andere opmerkelijk indringend kunnen zijn.

Een vraag die mij regelmatig wordt gesteld, is: "Wat moet ik je nog meer vragen?"

Ik vond dat specifieke onderzoek nogal eigenaardig, maar ik ben het gaan omarmen voor wat het vertegenwoordigt in termen van zorgen voor een goede communicatie tussen mijn klanten en mezelf.

Hieronder volgen voorbeelden van het soort vragen dat ik probeer te stellen aan mijn patiënten, zelfs als de eigenaren er niet aan denken om ze in de eerste plaats te stellen.

1. "Hoe lang zal mijn huisdier leven als ik alles doe wat je me zegt te doen, en hoe lang zullen ze leven als ik het niet doe?"

Dit is de meest redelijke vraag om een veterinaire oncoloog te stellen, en ook de moeilijkste om te beantwoorden. Als een evidence-based arts gebruik ik de resultaten van eerder gepubliceerd onderzoek om mijn behandelaanbevelingen te begeleiden. Gegevens uit de onderzoeken bieden informatie over welke patiënten mogelijk baat zouden hebben bij een bepaald behandelplan en wat hun verwachte prognose zou zijn.

Veterinaire onderzoeksstudies, met name die welke verband houden met oncologie, zijn echter notoir zwak omdat ze de neiging hebben om lage aantallen patiënten in te schrijven, geen standaardisatie van de methodologie hebben en geen onbehandelde controlegroepen hebben waarmee de resultaten nauwkeurig kunnen worden vergeleken.

Naast onderzoeksstudies staan mijn persoonlijke klinische ervaringen, die vaak van invloed zijn op hoe ik denk dat een patiënt op een behandeling zou kunnen reageren. Hoewel redelijk om te overwegen, als ik alleen op basis van ervaring geneeskunde zou beoefenen, zou ik mijn eigenaren en hun huisdieren aan een ongelooflijke hoeveelheid vooringenomenheid onderwerpen.

De vraag die ik kan beantwoorden is: "Wat is volgens u een redelijk resultaat voor mijn huisdier als we de behandeling uitvoeren die u heeft beschreven?"

2. "Hoe weet ik wanneer het tijd is?"

Als eigenaren me dit vragen, neem ik altijd een paar seconden de tijd om te pauzeren voordat ik begin te reageren. Veterinaire patiënten zijn gezegend met de mogelijkheid van euthanasie om het lijden te verlichten. We verlichten de pijn en verzwakking die gepaard gaan met dodelijke ziekten, zodat de dood met waardigheid en vrede kan plaatsvinden. Omdat we deze beslissing nemen voor onze huisdieren, is het bijna onmogelijk om van buitenaf te kwantificeren wanneer "genoeg is genoeg".

De meeste eigenaren gaan ervan uit dat kwaliteit van leven een discreet berekenbare parameter is. Op veel manieren kunnen we de kwaliteit van leven van een patiënt meten, maar die bestaat niet als een streep in het zand die op een bepaald moment wordt overschreden. De kwaliteit van leven van een huisdier loopt op een continuüm van uitstekend tot slecht; een virtuele glijdende schaal van wat wel en niet acceptabel is.

Ik ben opgeleid om ervoor te zorgen dat huisdieren niet lijden. Maar zelfs die barometer is voor elke dierenarts anders. Er zijn velen die beweren dat het toedienen van chemotherapie aan een dier verwant is aan marteling en het gelijk zal stellen aan een slechte kwaliteit van leven. Ik ben het er duidelijk niet mee eens.

De vraag die ik kan beantwoorden is: "Kun je me helpen begrijpen op welke tekenen ik moet letten die aangeven dat de ziekte van mijn huisdier vordert?"

3. Wordt mijn huisdier ziek van chemotherapie?

Hoewel ik weet dat 75% van mijn patiënten geen nadelige symptomen ervaart van hun behandelingen, betekent het omgekeerde van deze verklaring dat 25% dat wel zal doen. En 5% zal ernstige toxiciteiten ervaren die levensbedreigend kunnen zijn.

Als alle dingen verder gelijk zijn en patiënten in goede gezondheid verkeren, behalve hun kanker, kan ik heel moeilijk voorspellen welke in de laatste categorie zullen vallen.

Het is gemakkelijker om een slechte reactie op de behandeling te voorspellen wanneer laboratoriumonderzoek me vertelt dat de lever of nieren van een patiënt falen, of wanneer een huisdier significante nadelige klinische symptomen vertoont voordat de behandeling wordt gestart. Die huisdieren hebben meer kans om ziek te worden van de behandeling omdat ze al onwel zijn. Voor het gemiddelde huisdier met kanker kan ik niet onderscheiden wie het misschien niet goed doet met chemotherapie.

De vraag die ik kan beantwoorden is: "Heeft u specifieke zorgen over het vermogen van mijn huisdier om de behandeling die u aanbiedt te weerstaan?"

*

Ik besef dat ik idealistisch ben als ik om een alternatieve formulering van die specifieke vragen vraag. Evenzo is het voor mij net zo gemakkelijk om de oorspronkelijke vraag te beantwoorden door te zeggen: "Ik kan uw vraag niet rechtstreeks beantwoorden, maar dit is wat ik u kan vertellen …" om ervoor te zorgen dat aan de verwachtingen wordt voldaan.

De boodschap om mee naar huis te nemen is, wees niet bang om uw dierenarts te vragen met "Welke andere vragen moet ik u stellen?"

Ze hebben waarschijnlijk een uitstekend idee van wat je in de eerste plaats niet eens wist waar je aan dacht.

Dr. Joanne Intile