Dieren Helpen Na Aardbevingen En Andere Rampen - Wat U Kunt Doen Om Dieren Te Helpen Bij De Aardbeving In Nepal
Dieren Helpen Na Aardbevingen En Andere Rampen - Wat U Kunt Doen Om Dieren Te Helpen Bij De Aardbeving In Nepal

Video: Dieren Helpen Na Aardbevingen En Andere Rampen - Wat U Kunt Doen Om Dieren Te Helpen Bij De Aardbeving In Nepal

Video: Dieren Helpen Na Aardbevingen En Andere Rampen - Wat U Kunt Doen Om Dieren Te Helpen Bij De Aardbeving In Nepal
Video: 10 Grootste Dieren Die Vandaag Nog Leven 2024, December
Anonim

Een van de prachtige verdedigingsmechanismen die in onze collectieve menselijke psyche zijn ingebouwd, is het vermogen om ons af te keren van overweldigende emoties, om onszelf te verwijderen uit een verontrustend scenario, zodat we door kunnen gaan met onze dagen zonder de opdringerige horror van het denken aan de vreselijke situaties van iemand anders de hele dag en nacht.

Dit is een uitstekend hulpmiddel omdat het ons in staat stelt te volharden in het licht van de soms moeilijk te begrijpen tragedies in het leven, maar het gevoel zo ver verwijderd te zijn van de pijn van anderen, creëert ook een enigszins handige manier om onszelf te ontslaan van de verantwoordelijkheid om actie te ondernemen.

Vorige week trof een enorme aardbeving met een kracht van 7,8 op de schaal van Richter Nepal, waarbij volgens het laatste rapport meer dan 4.000 mensen om het leven kwamen, en het aantal zal naar verwachting de komende dagen stijgen. Met een worstelende regering en een minimale infrastructuur is de eerste reactie vrijwel onbestaande; mensen die met hun handen door het puin graven om te proberen hun familieleden te bevrijden, duizenden gewonden werden afgewezen door ziekenhuizen die worstelden om de zwaarst gewonden te redden.

Het is gemakkelijk om de tv uit te zetten of misschien een bericht op Facebook te delen. Zonder het constant oplettende oog van de wereld dat 24/7 is afgestemd, gaat de wereld als geheel snel verder. Daarom heb ik zoveel respect voor rampenbestrijdingsorganisaties die bereid zijn om overal ter wereld in een oogwenk in te zetten. We beschouwen onze middelen als vanzelfsprekend in de VS, maar de situatie in andere delen van de wereld kan nijpend zijn en vereist een gezamenlijke, langdurige inzet om te werken.

Hoewel het zelden in het nieuws wordt genoemd vanwege de begrijpelijke omvang van menselijk lijden bij grootschalige natuurrampen, lijden dieren ook enorm. Zowel gezelschapsdieren als vee worden aan hun lot overgelaten, gewond en uitgehongerd. Ze kunnen ook ziektevectoren zijn. Boeren die voor hun levensonderhoud van deze dieren afhankelijk zijn, kunnen worden gedecimeerd door het verlies van een kudde.

Ik heb getraind in het omgaan met dierenrampen, en een van de dingen die ik keer op keer hoor als mensen horen over dierenhulporganisaties die reageren op een ramp is: Waarom? Waarom zou je zelfs de moeite nemen om een dier te helpen als er zoveel mensen lijden die de eerste prioriteit zouden moeten zijn?” Het is een eerlijke vraag. Hier is mijn reactie:

  1. Ik help waar mijn vaardigheden kunnen worden gebruikt. Mijn opleiding is dierenverzorging. Ik zou in de weg staan om mensen te helpen, dus ik sta niet in de weg. Ons werk is niet in plaats van menselijke hulp, het is gelijktijdig.
  2. Grote organisaties zoals het Rode Kruis hebben niet de middelen of training om dierenopvang te bieden. Als dierenorganisaties niet helpen, doet niemand het. We zagen na de orkaan Katrina dat een gebrek aan opvangmogelijkheden voor dieren mensen het leven kostte, omdat veel mensen weigerden te evacueren als ze hun huisdieren niet mee konden nemen. Het is niet het belangrijkste element van rampenbestrijding, maar het is wel belangrijk.
  3. Dierenhulp is nodig om de menselijke gezondheid te beschermen. Dode, zieke of gewonde dieren kunnen grote gezondheidsrisico's opleveren als ze alleen worden gelaten. Lokale dierenwelzijnsorganisaties in ontwikkelingslanden zijn vaak slecht voorbereid om de uitdagingen van een grote ramp het hoofd te bieden, en de steun van een internationale organisatie is vaak nodig om een grootschalige inspanning met zowel voorraden als mankracht te coördineren.

Ik ken niemand in de wereld van dierenhulpverlening die vindt dat mensen hun werk moeten steunen boven dat van menselijke hulp. De meeste mensen die ik ken die vrijwillig naar rampgebieden reizen, doneren ook royaal van hun geld en hun tijd aan menselijke hulp; thuis en op reis.

Ik zal een donatie doen aan de rampenbestrijding van het Rode Kruis in Nepal, en ik zal ook een donatie doen aan World Vets voor hun gelijktijdige hulpverlening aan dieren in het gebied. Deze organisatie is ter plaatse geweest in Thailand, Japan, de Filippijnen en overal waar ze nodig zijn. Ik heb vertrouwen in hun werk.

Doneert u aan hulpverlening aan dieren wanneer zich een ramp voordoet? Wat zijn uw gedachten?

Beeld
Beeld

Dr. Jessica Vogelsang

Aanbevolen: