Kleine Symptomen Kunnen Een Teken Zijn Van Terugkeer Van Hondenkanker

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Als u eerder een lezer bent geweest van mijn bijdragen aan The Daily Vet van petMD, zult u zich herinneren dat ik uitgebreid heb geschreven over de reis van mijn hond Cardiff door een aantal vaak dodelijke ziekten gedurende zijn 10 jaar van leven.

Cardiff is een gecastreerde, mannelijke Welsh Terrier die grote kansen heeft overwonnen om zijn mijlpaal van 10 jaar te bereiken met behoud van een goede kwaliteit van leven. Gezien de kaarten die hij heeft gekregen door zijn genetica, is er tijdens zijn ziekte nooit een tijd geweest waarin ik vind dat behandeling niet moet worden nagestreefd omdat de kwaliteit van leven van Cardiff minder dan ideaal is.

Helaas, wanneer Cardiff ziek wordt, is het van ernstige ziekten die aanzienlijke chirurgische of medische interventies vereisen om te behandelen. Terwijl ik dit schrijf, is Cardiff herstellende van een recidief van kanker. Ik neem de gezondheid van Cardiff nooit als vanzelfsprekend aan, maar de ziektevrije stukken leveren minder inhoud op die ik kan delen met petMD-lezers. Wanneer ziekte toeslaat, ben ik meer gemotiveerd om het huisdierliefhebbende publiek voor te lichten over ziekteherkenning, behandeling en preventie.

Voordat ik inga op het huidige probleem van Cardiff, laten we enkele van zijn eerdere medische problemen bekijken.

Immuun gemedieerde hemolytische anemie (IMHA) - Ja, de uitspraak is een uitdaging. Cardiff heeft vier periodes van deze typisch fatale episodes doorstaan, waarbij zijn immuunsysteem de rode bloedcellen als vreemd herkent, ze op vernietiging richt en het lichaam bloedarm verlaat (laag aantal rode bloedcellen).

Het is een angstaanjagend proces, want ondanks het feit dat we samenwerken met specialisten op het gebied van veterinaire interne geneeskunde, genetici en andere experts in het veld, kunnen we zelfs nooit een van de onderliggende factoren aanwijzen bij het ontstaan van zijn ziekte.

Het goede nieuws is dat ik de IMHA van Cardiff heel vroeg opvang, hem agressief behandel met immunosuppressiva, de verloren rode bloedcellen vervang door vers getransfundeerde tegenhangers, en dan wacht tot zijn beenmerg meer rode bloedcellen aanmaakt terwijl de immunosuppressiva worden afgebouwd. Gelukkig kan ik zijn overreactieve immuunsysteem onder controle krijgen en zijn verloren rode bloedcellen vervangen voordat onomkeerbare schade optreedt en hij zich al snel aanzienlijk beter voelt.

De meest recente IMHA-episode van Cardiff vond plaats in oktober 2014 nadat hij een paar maanden eerder in juli zijn chemotherapie had beëindigd. Omdat hij tijdens zijn chemotherapie zo zwaar immunosuppressief was, was er geen manier om te voorspellen of Cardiff opnieuw IMHA zou krijgen. Dus ik heb hem nooit opnieuw begonnen met het immunosuppressieve medicijn Azathioprine dat hij om de andere dag een onderhoudsplan kreeg dat zijn immuunsysteem schijnbaar onder controle hield. Na het recidief van oktober 2014 wist ik dat hij altijd op dit medicijn moest blijven, tenzij hij een ernstiger probleem met het immuunsysteem heeft (zoals kanker) dat behandeling vereist.

T-cellymfoom - In december 2013 werd bij Cardiff lymfoom vastgesteld, een kwaadaardige kanker van witte bloedcellen. Het immuunsysteem is afhankelijk van een verscheidenheid aan witte bloedcellen om het lichaam te beschermen tegen binnendringende ziekteverwekkers (bacteriën, virussen, schimmels, enz.), ontstekingen onder controle te houden, stress te beheersen en te helpen bij een aantal andere cruciale lichaamsfuncties. Lymfocyten zijn een soort witte bloedcellen die, in het geval van Cardiff, defecten in hun DNA ontwikkelen die een snelle deling veroorzaken zonder uitschakeling.

Cardiff's lymfoom is de verschrikkelijke soort die T-cel wordt genoemd. B-cellymfoom heeft een betere prognose, terwijl T-cellymfoom een slechtere prognose heeft.

Nadat een focale tumor op een lus van de dunne darm operatief uit zijn buik was verwijderd, kreeg Cardiff 30 dagen de tijd om te genezen. We begonnen toen met een chemotherapiekuur, het University of Wisconson-Madison Canine Lymphoma Protocol genaamd. Dit protocol van ongeveer zes maanden omvat de toediening van een reeks orale of injecteerbare medicijnen die bekend staan als CHOP, wat staat voor Cyclophosphamide, Hydroxydaunorubicine (Doxorubicine), Oncovin (Vincristine) en Prednison.

Technisch gezien bracht de operatie om de massa en de aangrenzende dunne darmweefsels te verwijderen Cardiff onmiddellijk in remissie, omdat er op dat moment geen verdere kankercellen konden worden ontdekt. Maar omdat kankercellen die tumoren kunnen vormen nog steeds aanwezig kunnen zijn, heb ik ervoor gekozen om Cardiff te behandelen met chemotherapie, terwijl ik ernaar streefde zijn immuunsysteem en de gezondheid van zijn hele lichaam te ondersteunen met medicijnen, supplementen, kruiden en een volledig voedseldieet. Hij verdroeg zijn chemotherapie heel goed met minimale bijwerkingen.

Cardiff was een jaar lang kankervrij na het beëindigen van zijn chemotherapie in juli 2014. We waren zelfs een van de onderwerpen van My Friend: Changing the Journey, een documentaire over kanker bij honden, gemaakt door de Canine Lymphoma Education Awareness and Research (CLEAR) Foundation. Naast zijn IMHA-recidief in oktober 2014, bloeide Cardiff tot half juli 2015.

Zijn klinische symptomen waarschuwen de meeste eigenaren van gezelschapsdieren misschien niet voor het potentieel voor kanker, maar ik weet wel beter gezien de uitgebreide ziektegeschiedenis van Cardiff. Hij begon verminderde eetlust, lichte lethargie te vertonen, af en toe dringend geproduceerde zachte ontlasting met slijm (dikke darmdiarree of colitis), en episodes van braken (actieve uitzetting van de maaginhoud) of oprispingen (passieve uitzetting van de maaginhoud).

Voorlopige bloedonderzoeken waren meestal normaal, maar voor milde anemie verminderd met licht verlies van eiwit en albumine (een type bloedeiwit dat helpt de bloeddruk te handhaven). Dergelijke bevindingen zijn het meest consistent met verlies van het spijsverteringskanaal, zoals dat kan optreden bij een maagzweer of een vorm van matige tot ernstige maag- of darmontsteking.

Ondersteunende zorg met probiotica (gunstige bacteriën), spijsverteringsenzymen, maagzuurremmers en darmverzachtende supplementen en medicijnen leverden enkele verbeteringen op in zijn klinische symptomen en bloedonderzoek. Helaas bleven sommige tekens hangen en Cardiff 'kaatste niet terug naar zijn anders robuuste zelf. Toen hij op de 6e dag van zijn ziekte een grote hoeveelheid onverteerd voedsel uitbraakte dat hij uren eerder had gegeten, vermoedde ik dat er serieuzere problemen waren.

Dus begon de diagnostische opwerking met röntgenfoto's, echografie en andere diagnostiek (urine, enz.) Kom terug op 14 augustus, wanneer ik de laatste diagnose van Cardiff onthul en in zijn behandelingsopties duik.

^{Cardiff om 10 uur!}

Dr. Patrick Mahaney

U kunt meer Dr. Mahaney en Cardiff vinden op PatrickMahaney.com

gerelateerde inhoud

De ervaring van een dierenarts met de behandeling van kanker bij zijn hond

Wanneer huisdieren chemotherapie voltooien, zijn ze kankervrij?

Onverwachte bijwerkingen van chemotherapiebehandeling