Waarom Houden Katten Van Mensen Die Niet Van Katten Houden?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

De eerste keer dat mijn zus de nacht bij mij doorbracht en de deur van de logeerkamer openliet, kwam ze naar beneden met kringen onder haar ogen en een verward hoofd.

“Was het bed oncomfortabel?” vroeg ik zenuwachtig.

'Nee,' zei ze. "Apollo sliep op mijn hoofd en ik was bang om te bewegen."

Voor de context was Apollo mijn geheel zwarte kat die, naar alle waarschijnlijkheid, een enorm zachte persoonlijkheid had. Hij hield van knuffelen.

'Je kunt hem inslapen als hij dat doet, weet je,' zei ik.

'Hij gromde naar me,' hield ze vol.

'Dat was spinnen,' zei ik. Mijn zus was als kind zwaar getraumatiseerd door een van de katten van mijn moeder. Ik ben duidelijk de enige dierenarts in de familie.

Apollo bracht het hele bezoek van mijn zus door met haar volgen door het huis, zittend op haar schoot, kwijlend op haar van geluk, tussen haar benen wrijvend. In haar ogen was hij aan het stalken, van plan om haar op te eten en haar van de trap te laten struikelen.

"Waarom doet hij dit?" zij vroeg. "Hij maakt me gek."

'Hij vindt je leuk, denk ik,' zei ik. Hij was gewend aan mijn luidruchtige en uitbundige kinderen en de Golden Retrievers die alle kanten op stuiterden, evenals een moeder (ik) die regelmatig zijn nagels knipte zonder waarschuwing. Het was een verademing om deze stille, zachtmoedige persoon te hebben die door het huis sloop en oogcontact met hem vermeed, en Apollo wilde mijn zus belonen voor haar zachte karakter door zoveel mogelijk bij haar te zijn.

Ik dacht altijd dat het adagium 'katten zich aangetrokken voelen tot mensen die ze verachten' een verhaal van een oude vrouw was, totdat ik het zelf observeerde. Apollo zou aangenaam genoeg zijn voor kattenliefhebbers, maar hij gedijde goed bij ailurofoben. Hoe meer ze door hem werden bedreigd, hoe allergischer ze waren voor huidschilfers van katten of geëxtrapoleerd door de aanblik van een kat die zijn achterste likte, hoe meer Apollo vastbesloten was om dat op hun schoot te doen.

De wetenschap probeert deze tegendraadse houding te verklaren door typisch kattengedrag te evalueren. Als een kattenliefhebber zoals ik een mooie Perzische op de bank ziet liggen, wat doen we dan? Ga naar ze toe met uitgestrekte handen en staar ze in hun prachtige groene ogen. Kortom, we springen erop als een leeuw die op een gazelle springt.

Aan de andere kant zal iemand die niet van katten houdt, proberen niet naar ze te kijken, ze aan te raken of zelfs hun bestaan te erkennen. Kortom, ze maken zichzelf de meest aantrekkelijke, minst bedreigende persoon in de kamer.

Ik zei tegen mijn zus dat de beste manier om Apollo weg te jagen was door interesse in hem te veinzen, maar ik weet niet zeker of ze de memo ooit heeft gekregen. Uiteindelijk hoorde ze dat Apollo haar niet midden in de nacht zou verslinden, en ze hadden een mooie ontspanning. De laatste keer dat ze op bezoek kwam en mijn nieuwe kat Penelope voor het eerst ontmoette, bracht Penelope de nacht door in haar oksel. En zo gaat de cirkel verder.

Dr. Jessica Vogelsang