Hoe Kunt U Zien Of Uw Huisdier Pijn Heeft? Luister Met Je Ogen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Zes maanden geleden blesseerde ik mijn rug toen ik probeerde te trainen voor een halve marathon. Ik ging een paar maanden door terwijl ik steeds verder achterop raakte bij mijn trainingsmaatjes, totdat het uiteindelijk bij me opkwam dat het waarschijnlijk niet normaal was om elke paar minuten te stoppen om met mijn vuist in mijn linkerheup te slaan.

Voor zover iedereen in mijn dagelijks leven wist, ging het goed met me. Ik was nog steeds aan het werk en dingen optillen zoals gewoonlijk, misschien wat voorzichtiger op een ongelijke ondergrond stappen en pauzeren om mezelf schrap te zetten voordat ik hoestte. Toen ik na een maand rust niet beter werd, belandde ik in het kantoor van een fysiotherapeut, waar ze erachter kwam dat mijn hele linker bekkenvleugel uit de war was gedraaid. Na veel therapie, ijs en Advil ben ik weer op het goede spoor.

Ik denk hier veel aan als ik met oudere huisdieren werk. Een van de meest voorkomende dingen die mensen tegen ons zeggen als ze oudere huisdieren binnenbrengen, is: "Oh, hij is gewoon oud en vertraagt." Als we suggereren dat er misschien een pijnlijke aandoening is, zoals artrose, antwoordt de cliënt vaak: "Oh, hij is in orde - hij huilt niet."

Ik zou voor de goede orde willen zeggen dat voor al die keren dat ik kromp ineen terwijl de stekende pijn op en neer ging langs mijn ruggengraat, elk knarsetandend en langzaam uit bed rolde in de ochtend terwijl ik de knikken in mijn bekken werkte nooit een keer gehuild. De keren dat ik het uitschreeuwde van de pijn? Toen ik mijn vinger in de autodeur deed en toen ik de stofzuiger op mijn voet liet vallen. Dat is het verschil tussen chronische en acute pijn.

Acute pijn - die scherpe, plotselinge klap in het gezicht - komt snel en, hopelijk, ook snel weer weg. Chronische pijn is elke pijn die aanhoudt voorbij het normaal verwachte punt van ontsteking en genezing. Hoewel dat een ietwat simplistische verklaring is, is het belangrijk om te begrijpen dat pijn een zeer gecompliceerd fenomeen is dat veel verschillende paden omvat: de eerste pijn die in de periferie wordt opgepikt door schadelijke stimuli, het deel van de hersenen dat de stimulus als pijn herkent, en de verschillende plaatsen onderweg waar het kan worden geactiveerd, geactiveerd of versterkt.

Hoe weten we dat een persoon zich in een staat van aanhoudende, laaggradige, chronische pijn bevindt? Ze vertellen het je.

Hoe weten we dat een huisdier chronische pijn heeft? Ze kunnen niet praten, maar ze kunnen ons dat wel vertellen met hun gedrag.

Deze subtiele indicatoren zijn, wanneer ze objectief worden beoordeeld en in een optelsom worden bekeken, vaak opvallend. Een hond die weerstand biedt aan traplopen, op het bed springen, moe wordt na een korte wandeling, 's ochtends niet wil opstaan, dat zijn allemaal sterke indicatoren van mogelijke pijn. Katten zijn nog moeilijker te interpreteren. Soms krijgen we maar één teken; de kat staat misschien niet meer op het aanrecht, of misschien plast de kat buiten de kattenbak omdat de randen te hoog zijn om comfortabel over te klimmen.

Waarom is dit belangrijk? Omdat we kunnen helpen, maar alleen als je de huisdieren "hoort" vragen.

De American Animal Hospital Association en American Association of Feline Practitioners hebben zojuist de bijgewerkte 2015 Pain Management Guidelines for Dogs and Cats uitgebracht, de meest uitgebreide en actuele aanbevelingen voor beoefenaars als het gaat om het herkennen en behandelen van pijn. Hun nummer één aanbeveling? Beseffen dat gedragsveranderingen een primaire indicator zijn van pijn bij veterinaire patiënten.

Er was een tijd, niet zo lang geleden, dat pijnstillers als "optioneel" werden beschouwd na een grote procedure zoals castratie of castratie. We hebben sindsdien een lange weg afgelegd en we worden alleen maar beter. Een huisdier hoeft niet te lijden, niet met de uitgebreide gereedschapskist waar alle behandelaars nu toegang toe hebben.

De beste pijnbestrijding bij huisdieren, net als bij mensen, wordt geleverd met multimodaal pijnbeheer: het gebruik van meer dan één benadering die pijn van meerdere fronten aanpakt. Het is goed spul. We zijn gezegend dat we onze huisdieren dit comfort kunnen bieden.

Als uw huisdier gedragsveranderingen vertoont, van terughoudendheid om te eten tot een verandering in inspanningstolerantie, bel dan uw dierenarts. We hebben veel wat we kunnen doen.

Dr. Jessica Vogelsang