Anaplasmose Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Door Jessica Vogelsang, DVM

Het vinden van een teek op uw hond is om verschillende redenen verontrustend. Ten eerste is het, zoals we allemaal weten, nogal vies, vooral als de teek al een tijdje eet en volgezogen is als een bloedzuigende rozijn. Wat nog belangrijker is, teken dragen een verscheidenheid aan ziekten die kunnen worden overgedragen op zowel honden als mensen. Hoewel veel mensen bekend zijn met de ziekte van Lyme, is anaplasmose een minder bekende maar ook significante door teken overgedragen ziekte die zowel u als uw hond kan treffen. Dit is wat u moet weten:

Wat is anaplasmose?

Anaplasmose is een bacteriële ziekte die bij een hond in twee vormen voorkomt. Anaplasma phagocytophilium infecteert witte bloedcellen (dit is de vorm die ook bij mensen voorkomt). Een tweede type Anaplasma-organisme, Anaplasma platys, infecteert de bloedplaatjes van een hond.

Anaplasma komt voor in veel regio's in de Verenigde Staten en Canada, wat verband houdt met de aanwezigheid van de tekensoort die de ziekte overdraagt. De gebieden met de grootste incidentie van anaplasmose bij honden zijn de noordoostelijke staten, de Golfstaten, Californië, de hogere Midwest, de zuidwestelijke staten en de Mid-Atlantische regio's. Zoals u kunt zien, bestrijkt dit een aanzienlijk gebied.

Volgens de Companion Animal Parasite Council neemt de incidentie van anaplasmose bij honden toe. In 2016 waren onder meer Noord-Californië, New York, West-Pennsylvania en West-Virginia waar anaplasmose naar verwachting een bijzonder significante stijging zou vertonen.

Hoe wordt anaplasmose overgedragen?

Anaplasma platys wordt overgedragen door de bruine hondenteek. Anaplasma phagocytophilium wordt overgedragen door de hertenteek en de westelijke zwartpootteek. Omdat de hertenteek en de westelijke zwartbenige teek ook vectoren zijn voor andere ziekten, is het niet ongebruikelijk dat honden gelijktijdig besmet zijn met meerdere door teken overgedragen ziekten zoals Ehrlichia, Rocky Mountain Spotted Fever en de ziekte van Lyme. Er is geen bewijs dat honden de Anaplasma-bacterie rechtstreeks op mensen kunnen overdragen.

Anaplasmose komt wereldwijd voor bij een groot aantal zoogdieren, waaronder honden, katten en mensen. Van knaagdieren wordt gedacht dat ze het reservoir zijn voor A. phagocytophilum, terwijl honden worden beschouwd als het reservoir voor A. platys. In beide gevallen, terwijl zoogdieren het reservoir zijn, zijn teken het middel van overdracht.

Wat zijn de symptomen van anaplasmose?

Symptomen beginnen meestal binnen één tot twee weken na de eerste tekenbeet en -overdracht. Aangezien de twee belangrijkste anaplasmose-organismen verschillende soorten cellen infecteren, variëren de symptomen afhankelijk van welk organisme de hond heeft geïnfecteerd.

A. phagocytophilium is de meest voorkomende vorm van anaplasmose. Symptomen zijn over het algemeen vaag en niet-specifiek, wat de diagnose moeilijk kan maken omdat er geen duidelijk teken is dat iemand achterdochtig maakt voor de ziekte. Bij mensen zijn de meest gemelde symptomen koorts, hoofdpijn, koude rillingen en spierpijn. Hoewel we kunnen extrapoleren hoe getroffen huisdieren zich kunnen voelen, zijn we beperkt tot wat we kunnen waarnemen bij het beschrijven van de symptomen van anaplasmose bij honden. Gerapporteerde tekenen zijn onder meer:

• Kreupelheid en gewrichtspijn
• Lethargie
• gebrek aan eetlust
• Koorts
• Minder vaak: hoesten, toevallen, braken en diarree

A. platys infecteert de bloedplaatjes, die verantwoordelijk zijn voor de bloedstolling. Daarom houden tekenen van deze vorm van anaplasmose verband met het onvermogen van het lichaam om het bloeden goed te stoppen en omvatten ze blauwe plekken en rode vlekken op het tandvlees en de buik, evenals bloedneuzen.

Hoe wordt anaplasmose gediagnosticeerd?

Uw dierenarts zal beginnen met het nemen van een volledige geschiedenis van de gezondheid van uw hond en het uitvoeren van een lichamelijk onderzoek. Uw dierenarts kan ook een aantal tests voorstellen, afhankelijk van hun klinische vermoeden van anaplasmose. Huisdieren die in het verleden zijn blootgesteld aan teken, in een endemisch gebied leven en de juiste symptomen hebben, worden allemaal als risicovol beschouwd.

Een onderzoek van het bloed is de eerste stap om de bloedcellen en bloedplaatjes te evalueren. Hoewel het organisme af en toe onder de microscoop kan worden geïdentificeerd, worden nauwkeurigere tests in het laboratorium uitgevoerd. Deze tests omvatten ELISA (enzyme-linked immunosorbent assay), IFA (indirect fluorescent antilichaam) en PCR (polymerasekettingreactie).

Hoe wordt anaplasmose behandeld?

Anaplasmose kan worden behandeld met het antibioticum doxycycline. Hoe vroeger in het ziekteverloop de behandeling begint, hoe beter het resultaat. De meeste honden worden gedurende 30 dagen behandeld, hoewel er vaak verbetering optreedt binnen de eerste paar dagen van de behandeling. De langetermijnprognose voor honden die een volledige behandelingskuur hebben ondergaan, is uitstekend. Het is niet bekend of sommige honden persistent drager worden zonder klinische ziekteverschijnselen te vertonen; sommige honden kunnen zelfs na de behandeling positief blijven testen op anaplasmose en er klinisch gezond uitzien.

Hoe voorkom ik anaplasmose?

De beste preventie omvat strikte tekenpreventie. "Natuurlijke" tekenpreventiebehandelingen zijn meestal slecht effectief, vooral in zeer endemische gebieden. Er is een breed scala aan effectieve spot-on-behandelingen, orale medicatie en tekenkragen beschikbaar om het beste aan de behoeften van uw hond te voldoen; raadpleeg uw dierenarts voor de keuze die het beste bij u past.

Controleer uw hond elke dag op teken, en zorg ervoor dat u tussen de tenen, onder de halsband, achter de oren en in de oksels kijkt. Gebruik je vingers om door de vacht van je hond te rennen en voel voor hobbels. Teken variëren van de grootte van een speldenknop tot de grootte van een druif; terwijl ze meestal donkerbruin of zwart zijn, worden ze grijs nadat ze een tijdje zijn vastgemaakt en gevoed. Pak de teek dicht bij de huid vast met een pincet of een apparaat dat speciaal is ontworpen voor het verwijderen van teken. Gooi de teek weg door hem in alcohol te doen of door het toilet te spoelen.

Profylactische behandeling met doxycycline na een tekenbeet is in de diergeneeskunde niet gebruikelijk. Behandeling met antibiotica is voorbehouden aan honden die klinisch ziek zijn en positief zijn getest op de anaplasma-bacterie.

Hoewel anaplasmose niet dezelfde aandacht krijgt als andere door teken overgedragen ziekten zoals Lyme en Ehrlichia, blijft het een belangrijke ziekte bij honden en wordt het in de Verenigde Staten steeds vaker gediagnosticeerd. Het is belangrijk om te onthouden dat een hond met de diagnose één type door teken overgedragen ziekte ook andere kan hebben vanwege de gedeelde vector. Hoewel het voorkomen van overdracht door goede tekencontrole de beste manier is om uw huisdier te beschermen, is het goed nieuws dat we een effectieve behandeling beschikbaar hebben. Als u denkt dat uw huisdier mogelijk is blootgesteld aan een door teken overgedragen ziekte, laat het uw dierenarts dan weten zodat hij of zij uw hond weer op het goede spoor kan krijgen.

Lees meer over de beste manieren om teken bij honden te verwijderen en te voorkomen.