Urine-incontinentie Bij Honden: Oorzaken En Behandeling

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Het beheersen van incontinentie bij een hond kan frustrerend zijn. Je blijft hondenpis in huis vinden en moeten opruimen, en je kunt zelfs boos of overstuur worden.

Maar hier is het goede nieuws: het begrijpen van de oorzaken en het zoeken naar een behandeling kan leiden tot het beste resultaat voor uw huisdier.

Hier is de informatie die u nodig heeft over de oorzaak van incontinentie bij honden en wat u eraan kunt doen.

Wat is incontinentie bij een hond?

Incontinentie is het onvrijwillig urineverlies. Dus als uw hond incontinent is, betekent dit dat hij zich niet eens bewust is van het feit dat hij urineert. Deze incontinentie komt vaak voor op plaatsen waar huisdieren rusten (zoals in hun bed of op de bank), en het is meestal een normale of grote hoeveelheid urine.

Wat veroorzaakt urine-incontinentie bij honden?

Er zijn veel oorzaken van incontinentie bij honden. Het eerste waar u op moet letten als u urine op ongepaste plaatsen vindt, is waar de plas zich bevindt en hoeveel urine er is. Het is belangrijk om uw hond in de gaten te houden wanneer hij urineert om aanwijzingen te verzamelen over de aard van het probleem.

Verschillende medische aandoeningen kunnen leiden tot ongepast urineren of urine-incontinentie bij een hond:

• Urineweginfectie
• Urolieten (urineblaasstenen)
• Overmatig drinken van water (wat kan worden veroorzaakt door diabetes mellitus, hyperadrenocorticisme of de ziekte van Cushing, diabetes insipidus en nierfalen)
• Ruggenmergziekte of -beschadiging (ontsteking, trauma, pijn, wervelafwijking, verlamming, kanker)
• Buitenbaarmoederlijke urineleiders en andere anatomische afwijkingen (een fysiek defect in de buizen die urine van de nier naar de blaas transporteren; komt het meest voor bij jonge honden)
• Zwakke blaassfincter (verminderde gevoeligheid van receptoren in de sluitspier)

Hoe herken je hondenincontinentie van ongepaste eliminatie?

Andere aandoeningen kunnen lijken op incontinentie bij honden, maar kunnen door een ander probleem worden veroorzaakt. De meeste van de volgende gevallen van ongepaste eliminatie zijn vrijwillig urineren waarbij het huisdier zich bewust is, maar de controle verliest.

• Onderdanig of opgewonden plassen: Dit is vrijwillig urineren met een gedragscomponent. Onderdanig urineren omvat vaak een kleine hoeveelheid urine en gebeurt alleen wanneer uw hond in de buurt van een persoon is of opgewonden is over een gebeurtenis.
• Gebrek aan goede zindelijkheidstraining: Sommige honden zijn niet consequent en positief getraind om op geschikte plaatsen te elimineren. Dit kan lijken op een normale hoeveelheid urine en het gebeurt meestal in de buurt van een deur of ergens anders dan waar uw hond eet, slaapt en speelt.
• Cognitieve veranderingen: Oudere huisdieren kunnen cognitieve veranderingen ervaren die hun vermogen om geschikte plaatsen om te urineren te herkennen, veranderen. U vindt overal in huis een normale hoeveelheid urine.

• Pijn: Pijn kan ook leiden tot ongepaste eliminatie, omdat sommige huisdieren het moeilijk vinden om te houdingen of fysiek naar de juiste locatie te gaan. Soms kan dit lijken alsof uw hond urine druipt terwijl hij naar buiten probeert te komen.

Hoe behandel je hondenincontinentie?

Als u urine in huis vindt, of u vermoedt urine-incontinentie, moet u met uw hond naar de dierenarts gaan om de details van uw observaties te bespreken.

De arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren om veranderingen in het lichaam van uw huisdier vast te stellen, evenals enkele diagnostische tests. Dit begint meestal met urineonderzoek (een urineonderzoek en urinekweek) en bloedonderzoek. Deze tests kunnen veel medische oorzaken van de veranderingen bij het plassen ontcijferen. Afhankelijk van de resultaten van deze tests kunnen andere tests nodig zijn.

Zodra uw dierenarts beter begrijpt wat de medische aandoening is, kan hij deze specifiek aanpakken:

• Urineweginfectie: Antibiotica worden gebruikt om een urineweginfectie te verhelpen.

• blaasstenen: Dieet en medicatie kunnen helpen bij sommige blaasstenen. Indien geïndiceerd kan pijnbehandeling worden gestart. Veel urineblaasstenen vereisen een chirurgische ingreep.
• Diabetes en de ziekte van Cushing: Urineproblemen veroorzaakt door diabetes en de ziekte van Cushing kunnen verbeteren wanneer u de primaire aandoening aanpakt.
• Buitenbaarmoederlijke urineleiders: Chirurgie is vaak geïndiceerd als ectopische urineleiders worden gevonden.
• zwakke blaas: Honden worden gestart met medicijnen of ze moeten mogelijk geopereerd worden.

Urine-incontinentie veroorzaakt door een zwakke blaas

Laten we het specifieker hebben over de details van zwakke blaassfincter-incontinentie. De medische term is urethrale sluitspiermechanisme incompetentie (USMI). Deze aandoening is de meest voorkomende oorzaak van urine-incontinentie bij gesteriliseerde vrouwelijke honden. Vaak zijn ze volwassen of van middelbare leeftijd wanneer de incontinentie begint.

Volgens een onderzoeksartikel van Forsee, Davis, Mouat, et. al in de Journal of the American Veterinary Medical Association hebben honden met een gewicht van 15 kilogram (33 pond) of meer zeven keer meer kans om urine-incontinentie te ontwikkelen.¹

Het Veterinary Information Network merkt op dat verschillende rassen vaker urine-incontinentie hebben. Deze omvatten de Bearded Collie, Boxer, Collie, Dalmatiër, Doberman Pinscher, Engelse springerspaniël, Duitse herdershond, Ierse setter, Old English Sheepdog, Rottweiler en Weimaraner.²

Er wordt gedacht dat meerdere factoren een rol spelen bij USMI, waaronder abnormale blaaspositionering, oestrogeendeficiëntie of -afname, obesitas, genetica of veranderingen in vaginale ondersteuningsstructuren. Studies tonen gemengde resultaten over de timing van sterilisatie in verband met deze aandoening.

Behandeling voor zwakke blazen bij honden

We proberen in eerste instantie medicatietherapie voor honden die USMI ervaren.

Fenylpropanolamine (PPA) is een medicijn dat we vaak testen; het wordt door veel huisdieren goed verdragen en wordt veel gebruikt in de diergeneeskunde. Dit medicijn kan enkele bijwerkingen hebben (hoge bloeddruk of verhoogde hartslag), daarom houden we deze huisdieren nauwlettend in de gaten na het starten van medicatie.

Oestrogenen kunnen het aantal of de gevoeligheid van de receptoren in de urethra verhogen. Soms kunnen we testosteron gebruiken bij mannen. Vaak hoeven deze medicijnen niet zo vaak te worden gegeven als andere medicijnen. Deze medicijnen kunnen echter ook bijwerkingen hebben op het beenmerg, dus we controleren het bloedonderzoek zodra we met een van deze medicijnen beginnen.

Chirurgische therapie kan worden overwogen als honden niet reageren op medische therapie. Chirurgie kan een procedure omvatten die colposuspensie wordt genoemd, of injectie van vulstoffen zoals collageen in de urethra, of stamceltherapie.

Veel honden reageren goed op therapie. Deze huisdieren kunnen een goede kwaliteit van leven hebben en genieten van veel normale activiteiten met hun gezin. Doorgaans blijft een hond, zodra hij met medicatie begint, op een levenslange dosis. Soms is een dosisaanpassing of toevoeging van een tweede medicijn nodig.

Hondenluiers kunnen effectieve hulpmiddelen zijn om reinheid te beheersen, maar u moet zorgvuldig controleren op verbranding door urine of huidinfectie. Dit kan gebeuren als de urine te lang tegen de huid van uw hond blijft zitten. Deze vochtige omgeving kan onaangenaam zijn voor uw huisdier of een infectie veroorzaken.

Referenties:

1. Zie KM, Davis GJ, Mouat EE, et. Al. Evaluatie van de prevalentie van urine-incontinentie bij gesteriliseerde vrouwelijke honden: 566 gevallen (2003-2008). J Am Vet Med Assoc. 242(7):959-62. 2013.
2. Rothrock K (herzien), Shell L (oorspronkelijke auteur). Veterinair informatienetwerk, VINcyclopedia of Diseases: Canine: incontinentie, urine.