Therapiehonden In Hudson Valley Paws For A Cause Bieden Stressverlichting Voor Het Leger En Hun Families

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Foto met dank aan Paws for a Cause

Door Nancy Dunham

Niemand kan de zoon van Vivian Allens aan haar teruggeven, maar door vrijwilligerswerk te doen bij evenementen met therapiehonden, kan ze zijn herinnering levend houden.

Allen is de moeder van de gesneuvelde New York National Guard First Lt. Louis Allen, die in 2005 stierf nadat hij was uitgezonden naar Irak. De moeder van de Gold Star helpt als vrijwilliger met administratieve en andere soortgelijke taken voor Hudson Valley Paws for a Cause, dat werkt met militaire leden en hun families aan de Militaire Academie van de Verenigde Staten in West Point, New York.

Deze volledig vrijwillige, non-profit organisatie voor huisdierentherapie is misschien de enige in zijn soort die therapiehonden gebruikt om leden van het leger en hun families troost te bieden in stressvolle tijden.

Hoe het begon

De kracht achter Paws for a Cause is Judy Audevard, die in 2011 de organisatie oprichtte die therapiehondendiensten levert in New York en Connecticut. De therapiegroep voor huisdieren groeide langzaam van zes tot meer dan 70 vrijwilligers, waarvan de meerderheid geregistreerde honden-/handler-therapieteams zijn. Alle Paws for a Cause-vrijwilligers zijn geregistreerde Rode Kruisvrijwilligers.

Foto met dank aan Paws for a Cause

De website van The Paws beschrijft hoe klinische studies hebben aangetoond dat interactie met dieren het leven van mensen kan verbeteren, vooral degenen die fysieke en emotionele uitdagingen ondergaan. Het enige dat nodig is, zijn een paar huisdieren op de rug of nuzzles om stress te verminderen. Paws for a Cause-teams bezoeken ziekenhuizen, verpleeghuizen, scholen en gemeenschapscentra om hun diensten aan te bieden.

Maar het werk dat met militaire leden en hun families in West Point wordt gedaan, en bij uitzendingen en gele lintceremonies, krijgerspellen en andere militaire evenementen, onderscheidt het van andere therapiehondenprogramma's.

Werken met leden van het leger

"Als vrijwilligers van het Rode Kruis hebben we kansen die de meeste mensen niet hebben", zegt Audevard. "We hebben een echte kans om mensen te helpen die anders geen toegang zouden hebben tot honden voor emotionele therapie. En veel van die troost ontstaat door de ’honden honden te laten zijn’”, zegt Audevard.

Hoewel de honden werken aan spraakmakende evenementen, zoals uitzendingen, helpen ze leden van de strijdkrachten en hun gezinnen ook om minder stress te ervaren tijdens dagelijkse activiteiten.

“[Militaire veteranen] hebben hulp nodig om hun leven weer op de rit te krijgen, en de regering en het Rode Kruis bieden lessen om hen te helpen. Ze leren hoe ze een baan kunnen krijgen, hoe ze een verzekering kunnen krijgen en andere levensvaardigheden', zegt ze. “Als je vertrekt als je kind vijf jaar oud is en twee jaar later weer thuiskomt… is dat een grote verandering. Dus we fungeren als een therapiegroep en helpen hen te ontstressen.”

Veel nieuwe militairen hebben niet veel levenservaring, dus de honden helpen daar ook bij.

“De cadetten zijn verplicht om bloed te geven, en sommigen van hen zijn heel erg bang. Ze zijn jong en hebben dat nog nooit gedaan”, zegt Audevard. We hebben gezien dat sommigen een bloeddruk hadden die zo hoog was dat ze geen bloed konden geven. Na een paar minuten de hond geaaid te hebben, is hun bloeddruk normaal.”

Comfort bieden aan mensen in nood

Vrijwilligers Kathy en Bud Schuck uit Walden, New York, begonnen ongeveer vier jaar geleden vrijwilligerswerk te doen voor Paws. Ze hebben momenteel drie therapiehonden, waaronder Ivy Grace, 6, een witte Golden Retriever die permanent gewond raakte toen ze werd aangereden door een auto.

"Ivy is erg empathisch", zegt Bud Schuck. "Ze weet wie knuffels wil."

Dat werd op een dag duidelijk toen Ivy en Kathy aan het werk waren en de hond plotseling aan haar lijn begon te trekken. Kathy was verrast toen ze een blinde vrouw aantrof die Ivy wilde aaien.

"Het is verbazingwekkend om te zien hoeveel troost deze honden mensen bieden", zegt Bud Schuck. “Dat geldt vooral als we naar uitzendingsceremonies gaan. Het is heel ontroerend om die jonge mensen die naar het buitenland gaan wat troost te kunnen bieden.”

Werken met militaire families

Robert Reeg uit Stony Point, New York, kwam in 2013 bij Paws nadat hij therapiehonden had zien omgaan met Wounded Warrior-evenementen. Hij was zo onder de indruk van de manier waarop de militairen met de honden omgingen dat hij zijn hond Hunter, een standaardpoedel, liet africhten als therapiehond. Nu bieden Reeg en Hunter hun tijd aan bij Paws om militaire leden en hun families te helpen.

“De kinderen, sommigen van hen zijn doodsbang als ze voor het eerst beginnen. Ze komen niet in de buurt van de honden”, zegt Allen over de interacties die ze heeft gezien tussen kinderen met speciale behoeften van leden van de strijdkrachten en de honden/geleiderteams. "De manier waarop de geleiders met kinderen omgaan en ze kennis laten maken met de honden [vertroost en kalmeert de kinderen]. Ze beginnen van ze te houden en houden ze vast.”

Foto met dank aan Paws for a Cause

Een van de meest aangrijpende verhalen die Reeg vertelt, gaat over de jonge zoon van een militair die hij op West Point ontmoette. De jongen, die ongeveer 5 jaar oud was, was erg bang voor Hunter.

"Hij zou niet bij ons in de buurt komen, ook al was zijn zus helemaal niet bang", zegt Reeg. “Het duurde enkele maanden, maar al snel aaide hij Hunter, en al snel hielp hij [me] hem uit te laten. Het was gewoon geweldig om te zien. Hunter is erg intuïtief. Hij kan het verschil zien tussen een kind dat gewond is en een kind dat plezier wil hebben.”

Reeg en Hunter hebben zo'n sterke band met leden van het leger dat ze vaak met hen samenwerken buiten Paws-evenementen. Reeg en Hunter vergezelden een gewonde krijger en zijn moeder naar New York om het National September 11 Memorial and Museum in New York te zien.

Foto met dank aan Paws for a Cause

“Dat was een bijzonder gelukkige gelegenheid”, zegt Reeg. 'En Hunter weet hoe hij mensen met hem kan verbinden. Hij gaat er vaak heen om een gewonde veteraan een duwtje in de rug te geven.”