Turks Angora Kattenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Fysieke eigenschappen

De Turkse Angora is een natuurlijk voorkomend ras uit het 'oude land', met sporen van zijn lijn die meerdere millennia teruggaan. Middelgroot met een lang, slank, uitgebalanceerd lichaam, het is het toonbeeld van gratie. Lang is het bijvoeglijk naamwoord dat dit kattenras het beste typeert. De Angora heeft een lang lichaam, lange, slanke benen, lange staart, lange vacht, grote oren en grote ogen. Het is een sierlijke kat, met fijne botten, een slanke borst en een superzachte vacht die zijn winterhardheid verloochent.

Het staat vooral bekend om zijn prachtige, lange, zijdeachtige vacht die lijkt te glinsteren als hij beweegt. De vacht is alleen uit één laag, wat de Angora een makkie maakt om te verzorgen. De lengte van de vacht wordt bepaald door het seizoen. Het haar wordt dunner in de warme maanden, wanneer de Angora er meer korthaar uitziet, en in de koude maanden wordt de vacht dikker en langer, de broekspijpen en manen pluizen helemaal op en de staart wordt chiquer. Maar omdat het maar één vacht heeft, hoeft u zich geen zorgen te maken over matten, zoals bij langharige katten met dubbele vacht.

Een goed voorbeeld van deze vergelijking is de Pers, waar de Angora lange tijd mee verbonden was in de kattensamenleving; de stropdas was voornamelijk gebaseerd op de lengte van de vacht. De Perzische is ook langharig, maar met een bovenvacht en een wollige ondervacht die vatbaar is voor mattering, moet hij waakzaam worden verzorgd. Dat is niet het enige verschil tussen de twee rassen. Je hoeft alleen maar naar de katten te kijken om de bepalende verschillen te zien. Het eerste en duidelijk voor de hand liggende verschil is het gezicht. De Pers heeft een kort, plat gezicht en de Angora heeft een langere neus en een fijn uitgebeend gezicht.

De Angora is ook in verband gebracht met de Turkse Van-kat. Een reden is vanwege de neiging om vreemd gekleurde ogen te hebben. Net als de Van hebben sommige Angora's één blauw oog en één amberkleurig oog. De andere overeenkomst is het seizoensverlies van de enkellaagse vacht, die korthaar wordt in de warme maanden en voller wordt in de koude maanden. De twee rassen hebben vergelijkbare eigenschappen aangepast om de ongelijksoortige seizoensklimaten van Turkije te overleven. Anders zijn de verschillen tussen de twee rassen voldoende om ze afzonderlijk te classificeren. Omdat ze uit dezelfde regio van de wereld komen, kan er alleen maar vanuit worden gegaan dat de katten hun eigen unieke kenmerken hebben aangenomen die nodig zijn om de strenge winters en hete zomers in Turkije te overleven.

Traditioneel was puur wit de favoriete kleur en lange tijd accepteerden de kattenverenigingen alleen wit voor competitie. Maar Angora's zijn van nature een gevarieerd ras, en de laatste tijd hebben fokkers de nadruk gelegd op de verscheidenheid aan kleuren waarmee ze zijn geboren, die meer dan twintig kleuren kunnen zijn, naast tabby-patronen en rookvariëteiten.

Persoonlijkheid en temperament

Dit is een slimme en intelligente kat die goed met mensen kan omgaan. Met zijn aanhankelijke en speelse persoonlijkheid is de Angora een topkeuze voor gezinnen. Het kan met iedereen goed overweg - kinderen, senioren, bezoekers. Hij is toegewijd aan zijn menselijke familie en doet er niet goed aan alleen gelaten te worden. De Angora heeft een verlangen om deel te nemen aan al je activiteiten en is extreem volhardend in het krijgen van je aandacht; het is een echte alfakat. Deze zelfde eigenschap speelt zich af in relatie tot andere dieren.

De Angora kan goed overweg met andere huisdieren in huis, maar het zal duidelijk maken wie de baas is en van wie het huis is. Hij lost graag zijn eigen probleem op en is soms onafhankelijk, en is niet de beste kat voor iemand die een schootkat wil -- hij houdt er niet van om langer dan een paar minuten per keer vastgehouden te worden. Maar hij blijft liever in de buurt, blijft bij jou in de kamer en houdt zich bezig met de vloer waar hij toezicht kan houden op de actie en op de hoogte kan blijven van alle gebeurtenissen.

Dit is een van de kattenrassen die graag praten (de Tonkinees is een ander ras dat graag kletst). De Angora kan erg vocaal zijn en lang een geanimeerd gesprek voeren. Luister goed, je Angora vraagt je misschien om een dansje. Deze houdt van dansen en is vooral boeiend als dat zo is.

Geschiedenis en achtergrond

Er zijn veel theorieën over de oorsprong van de Turkse Angora. Volgens één theorie is de langharige Pallas, een Aziatische wilde kat die ongeveer zo groot is als de huiskat, de voorouder van de Angora. Dit wordt echter vaak weerlegd omdat de Pallas wild en agressief is, terwijl de Angora aanhankelijk is. Een andere theorie (en een waarschijnlijker scenario) suggereert dat de Angora, net als andere huiskatten, afkomstig is van de Afrikaanse wilde kat.

Deze katten hebben waarschijnlijk de langharige eigenschap gekregen van mutaties vele eeuwen geleden, die gedijen in de bergachtige gebieden van Turkije. Veel verhalen worden geassocieerd met dit ras. Eén zo'n legende vertelt over Mohammed (570 tot 632 na Christus), stichter van het islamitische geloof, en zijn beslissing om zijn mouw af te snijden in plaats van een Angora Muezza te storen die in zijn armen lag te slapen. Deze katten, ooit Ankara-katten genoemd naar de Turkse hoofdstad, werden eind jaren 1500 vanuit Turkije, Perzië, Rusland en Afghanistan naar Groot-Brittannië en Frankrijk gestuurd.

De Angora's werden vervolgens aan het einde van de 18e eeuw in Amerika geïntroduceerd en verzamelden snel fanfare. Helaas begonnen ze hun populariteit te verliezen na de komst van de Perzische kat. De Angora werd gekruist met de Perzische om de lengte en zijdezachtheid van zijn vacht te vergroten. Na verloop van tijd zorgden de kruisingen ervoor dat de genen voor witte vacht van de Angora een stabiel onderdeel van de Perzische lijn werden, waardoor de kleur van de Perzische kleur veranderde van statisch grijs.

Het omgekeerde voordeel gold niet voor de Angora. Het verloor geleidelijk zijn unieke eigenschappen en de nakomelingen van de paren gingen meer op de Perzische lijken, totdat de Perzische het dominante ras werd. Toen de Angora zijn raszuiverheid verloor door de kruising, kelderde zijn populariteit tot een historisch dieptepunt in de jaren 1900, waardoor de Turkse regering gedwongen werd actie te ondernemen. Het Turkse volk hechtte veel waarde aan hun witgecoate, blauwogige en odd-eyed katten, dus begon de regering, samen met de dierentuin van Ankara, een zorgvuldig fokprogramma om de puur witte Angora-katten met blauw en barnsteen te beschermen en te behouden ogen; een programma dat is voortgezet.

De eigenaardig gekleurde vreemde ogen die inherent zijn aan sommige Angora's worden gekoesterd door de mensen van Turkije en worden aangemoedigd in de dierentuin, omdat wordt aangenomen dat ze Allah's favorieten waren (Muezza, Mohammed's geliefde kat was een Angora met ongewone ogen). Tot op de dag van vandaag is het bijna onmogelijk om een witte Angora uit Turkije te bemachtigen. Ze zijn alleen te vinden in de dierentuin of in de huizen van fokkers. Zelfs in Turkije is het bezit van een witte Angora zeldzaam.

Maar in 1962 slaagde Liesa F. Grant, de vrouw van legerkolonel Walter Grant, die in Turkije was gestationeerd, erin een paar Turkse angora's naar de VS te importeren, samen met hun certificaten van afkomst. Andere Amerikanen die door Turkije reisden of in Turkije waren gestationeerd, namen ook Angora's mee terug naar de VS, en het was deze kleine maar sterke populatie die de basis vormde voor een Amerikaanse lijn van Angora's. Met ijverig werk van deze gemeenschap van Angora-liefhebbers, groeide het ras uit tot talrijk genoeg om de registratiestatus bij de Cat Fanciers Association (CFA) te krijgen in 1968 en voor de voorlopige competitiestatus in 1970.

In 1973 gaf de CFA volledige erkenning aan de Turkse Angora, maar tot 1978 was de registratie beperkt tot alleen blanke Angora's. Sinds 1978 is het ras geaccepteerd in al zijn natuurlijke kleuren en is nu een volwaardige deelnemende klasse in alle kattenverenigingen in Noord-Amerika.

Registratienummers laten zien dat de witte Angora nog steeds het meest gewild is, maar fokkers zijn meer energie gaan steken in de andere kleuren, met het besef dat de witte vacht niet mooier is dan veel van de andere natuurlijke kleuren. Daarnaast is de witte vacht in termen van mogelijke gezondheidsproblemen ook niet altijd het beste voor de vitaliteit van het ras (zie verzorging hieronder). Liefhebbers hebben ook bijgedragen aan de stijgende populariteit van de gekleurde Angora, omdat ze hebben ontdekt dat het veel gemakkelijker is om een niet-blanke Angora uit zijn thuisland te vinden en te vervoeren.

Omdat de Turkse dierentuin en de overheid hun aandacht alleen hebben gericht op het behoud van de witte Angora, zwerven alle andere kleuren van het ras vrij door de landelijke en stedelijke landschappen.