Norfolk Terrier Hondenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

De Norfolk Terrier is een van de kleinste werkende terriërs. Terwijl hij op jacht is, is het een kleine demon, die veelzijdigheid toont in het omgaan met klein ongedierte, het opjagen van een vos of het neerschieten. De Norfolk is ook heel goed in staat om in een roedel te werken.

Fysieke eigenschappen

De Norfolk Terrier, met zijn korte poten en kleine, compacte lichaam, heeft een lage en stuwende gang. Het is iets langer dan zijn neef de Norwich Terrier, maar heeft ook een weerbestendige dubbele vacht (die over het algemeen rood, tarwekleurig of zwart en bruin van kleur is) met een stugge, harde, rechte buitenlaag en een lange kraag. In tegenstelling tot de Norwich Terrier heeft de Norfolk "drop" of gevouwen oren.

Persoonlijkheid en temperament

De wilskrachtige, speelse en onafhankelijke Norfolk is een echte terriër. Aangeprezen als een "demon" in het veld, houdt hij van onderzoeken en jagen en staat hij bekend om zijn slimheid.

Zorg

Deze terriër kan buiten leven in warme en gematigde klimaten, maar omdat het meer een gezinsgerichte hond is, is hij geschikt om binnenshuis te leven. Dagelijkse beweging, in de vorm van een onstuimige spelsessie of een korte aangelijnde wandeling, is noodzakelijk om de hond kalm en fit te houden. Als je hem toch buiten laat staan, pas dan op dat hij niet ontsnapt om op een dier te jagen.

De draadvacht van de hond moet elke week worden gekamd, naast het verwijderen van de dode haren minstens drie keer per jaar.

Gezondheid

De Norfolk Terrier, die een gemiddelde levensduur heeft van 13 tot 15 jaar, is vatbaar voor kleine gezondheidsproblemen zoals allergieën en ernstige aandoeningen zoals heupdysplasie bij honden (CHD). Het kan ook af en toe last hebben van patellaluxatie. Om sommige van deze problemen vroegtijdig te identificeren, kan een dierenarts heup- en knietests aanbevelen voor honden van dit ras.

Geschiedenis en achtergrond

Hoewel de vroege geschiedenis van de Norfolk Terrier en de Norwich Terrier identiek is, worden de honden nu erkend als twee afzonderlijke rassen.

Het was Frank "Roughrider" Jones, in het begin van de 20e eeuw, die voor het eerst een ras van werkende terriër ontwikkelde dat onverschrokken was en goede sportieve instincten had. Al vroeg kwam de Norwich Terrier, zoals het ras van Jones voor het eerst werd genoemd, in verschillende maten, soorten, kleuren en oorkoetsen. Maar al snel nadat hondenliefhebbers in de jaren dertig het ras in showringen begonnen te betreden, realiseerden ze zich dat het kruisen van de variëteiten met hangende en stekeloren unieke nakomelingen produceerde.

De soort met spitse oren bleef de meest populaire variëteit in Europa, totdat Miss Macfie van Colansays de hangende oren in de jaren 40 weer in de mode bracht.

Er was veel discussie over de standaard van de Norwich Terrier en of Norwich-honden met hangende oren zelfs moesten worden geaccepteerd. Dit werd echter uiteindelijk opgelost in 1964, toen de Engelse Kennel Club ze identificeerde als twee afzonderlijke rassen - de variëteit met hangende oren als de Norfolk en het prikoor als de Norwich. De American Kennel Club volgde later in 1979 en scheidde elk ras door hun type oordrager.