Ball Python - Python Regius Reptielenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Populaire variëteiten

Er worden momenteel geen ondersoorten van de balpython herkend, maar van regio tot regio zijn verschillende kleuren en patronen van de balpython te vinden. Fokkers produceren ook variëteiten die morphs worden genoemd, maar de meeste hiervan komen van nature niet in het wild voor.

Grootte van balpython

Balpythons zijn vrij korte, gespierde, zware slangen. In vergelijking met andere pythons wordt de balpython niet heel groot. Hun gemiddelde lengte wanneer ze volgroeid zijn, is aanzienlijk - tussen 4 en 5 voet (1,2 en 1,5 m) - maar ze wegen slechts 3-5 pond.

Levensduur van de balpython

Als je overweegt een balpython als huisdier te nemen, is het belangrijk om te weten dat deze slangen een lange potentiële levensduur hebben. De gemiddelde balpython heeft een levensduur van 20-30 jaar. Zevenenveertig jaar is het officiële record voor de oudste balpython in gevangenschap; het woonde in de dierentuin van Philadelphia.

Uiterlijk van balpython

Wat de balpython mist in ondersoorten, maakt hij goed door een grote verscheidenheid aan patronen, markeringen en kleurvariaties te hebben (kleurveranderingen genoemd). De meest voorkomende kleurvarianten van de balpython worden hier vermeld.

Albino Ball Pythons

Dit type kleurverandering mist het pigment dat verantwoordelijk is voor zwart en bruin, wat resulteert in een gele en witte slang met rode ogen. Het is mogelijk om zowel caramel albino's als lavendel albino's te kweken voor nog grotere kleurvariaties. Af en toe heeft een albino-balpython willekeurige zwarte schubben of vlekken met normale kleuren. Dit worden paradoxalbino's genoemd. Een type albino-ontwerper morph is de sneeuwbalpython of sneeuwbal (snap je?).

Hypomelanistische (Ghost) Ball Pythons

Deze morph is extreem gedempt, met individuele spookbalpythons die een bepaalde kleur of tint vertonen. Deze worden oranje geesten, gele geesten en groene geesten genoemd.

Axanthische balpythons

Deze pythons missen het gele pigment dat xanthine wordt genoemd en zijn meestal zwart, wit en grijs. Sommige axanthische balpythons hebben bruine, zilveren of donkergrijze tinten.

Gevlekte balpythons

'Piebald', gebruikt om witte en zwarte vlekken of wit met andere kleuren te beschrijven, is een term die al jaren wordt gebruikt om zwart-witte paarden te beschrijven, en in de reptielenwereld werkt het net zo goed. Gevlekte balpythons zijn echt uniek in de reptielenwereld. Geen enkel ander reptiel kan naast zijn normale lichaamskleur het zuivere wit van de bonte kleur bereiken. Gevlekte balpythons hebben secties van puur wit die alles kunnen bedekken, van een klein percentage van de buik van de slang tot 95 procent van de slang, waar normaal alleen het hoofd en de nek gekleurd zijn. Zelfs de normale kleuringen van gevlekte ballen zijn normaal gesproken niet van een patroon voorzien, en verschijnen vaak in dubbele strepen die langs weerszijden van de ruggengraat van de slang lopen.

Clownbalpythons

Clownbalpythons hebben prachtige markeringen op hun hoofd, waarbij de donkere achtergrondkleur versmelt tot een wervelstreep die over de hele lengte van de slang loopt. De clownbalpython heeft een goudgele tint en is zeer onderscheidend van uiterlijk.

Andere vormen zijn de streep-, gestreepte, krijtstreep-, suiker-, kaneel-, jungle-, Mojave-, vuur-, banaan- en spinkogelpythons. Als je een balpython wilt kopen met een specifieke kleurverandering of patroon, kun je het beste contact opnemen met een gerenommeerde fokker en rechtstreeks bij hen kopen.

Ball Python-zorgniveau

Vanwege hun relatief kleine formaat en volgzame karakter zijn balpythons een van de beste soorten slangen voor beginners en gemiddelde houders. Het verzorgen van een balpython is niet zo veeleisend als andere slangenrassen en de meeste houders zullen weinig moeite hebben om een goede omgeving voor gevangenschap te creëren. In gevangenschap gefokte jongen (we raden altijd in gevangenschap gefokte huisdierenslangen aan boven in het wild gevangen) zijn gemakkelijk te hanteren en groeien uit tot interessante huisdieren.

Ball Python Dieet

Terwijl in het wild gevangen volwassen balpythons de reputatie hebben voedsel te weigeren, hebben in gevangenschap gefokte balpythons en jongen meestal een gezonde eetlust en zullen ze een regelmatig voedingsschema omarmen. Het is echter gebruikelijk dat slangen, vooral balpythons, hier en daar een maaltijd overslaan. Tenzij de slang zich ziek gedraagt, is het meestal geen probleem om een week of twee over te slaan.

Fokkers verkopen meestal jongen van de balpython die al gevestigde voeders zijn op ratten of muizen. Kogelpythons hebben een bijzondere smaak als het om eten gaat. Veel balpythons zullen afdrukken op een enkel voedselproduct, wat betekent dat ze slechts één soort dier als voedsel zullen herkennen. Sommige balpythons schakelen tussen verschillende soorten voedsel, maar velen gaan hun hele leven alleen muizen eten, terwijl anderen alleen ratten eten. Het is het beste om de fokker waar u uw slang koopt te vragen wat hun gevestigde voedselbron is.

Voer uw slang alleen voedsel van de juiste grootte. Een voedselproduct van de juiste grootte zal een lichte uitstulping in uw slang achterlaten. Pasgeboren balpythons kunnen bijvoorbeeld hoppermuizen eten. Ze mogen geen pinkmuizen krijgen, tenzij ze runts of ongewoon klein zijn. Het aantal muizen dat je nodig hebt om je balpython te voeren, hangt af van de grootte van de slang. Balpythons met een lengte van 2 tot 3 voet (61 tot 91,4 cm) kunnen twee muizen per voeding krijgen. Balpythons tussen 3 en 4 voet (91,4 tot 121,9 cm) lang moeten worden verplaatst naar grote muizen of kleine ratten. Als je je balpython-ratten of rattenpups voedt, is één rat voldoende. In beide gevallen, voer je slang zijn prooidieren één voor één, en bied de volgende pas aan als de vorige is opgegeten.

Om veiligheidsredenen raden we aan om je balpython altijd voorgedoofd voer te geven. Het voeren van voorgedoold voedsel voor uw huisdierenslang vermindert het risico op verwonding van uw slang door knaagdierbeten, wat zeer gevaarlijk en in sommige gevallen dodelijk kan zijn voor uw balpython. Gebruik altijd een tang of hemostaat bij het voeren van uw balpython om het risico op beten voor u te verminderen. Als je bevroren muizen gebruikt om je balpython te voeren, ontdooi hem dan eerst onder warm water of buiten in de zon. Kogelpythons hebben warmtegevoelige organen op het puntje van hun "neuzen"; ze reageren op warmte, beweging en geur. Dus een warm knaagdier, zelfs als het is voorgedood, zal altijd een betere voedingsrespons van je balpython opwekken dan een koud knaagdier.

De voedingsfrequentie kan variëren, van zo vaak als eenmaal per week tot zo weinig als eens in de twee weken. Zorg ervoor dat je balpython niet verhaart voordat je hem voert. De meeste balpythons eten niet als ze in een schuur staan.

Nadat je je balpython hebt gevoerd, mag je hem ongeveer 24 uur niet storen om hem voldoende tijd te geven om zijn voedsel te verteren. Als je een slang te snel of te ruw vastpakt na het eten, kan hij zijn maaltijd uitbraken. Als je je slang in een andere bak dan in zijn gewone kooi voedt, is het oké om hem na het voeren voorzichtig terug in zijn gewone kooi te doen - het sleutelwoord is zachtaardig.

Ball Python Gezondheid

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen bij balpythons

Het bezitten van een gezonde balpython begint met de selectie van een goed verzorgde en al gezonde slang. Zelfs als je een gezonde, in gevangenschap gefokte slang hebt gekozen, hem een optimale omgeving hebt gegeven en er goed voor hebt gezorgd, kunnen er van tijd tot tijd problemen optreden die veterinaire zorg vereisen.

Om een gekwalificeerde herpdierenarts te vinden, kunt u contact opnemen met uw plaatselijke dierenwinkel of contact opnemen met de Association of Reptilian and Amphibian Veterinarians. Hieronder staan enkele van de speciale gezondheidsproblemen en overwegingen met betrekking tot balpythons.

Infectieziekten en parasieten

Mondrot, of infectieuze stomatitis, is een incidentele ziekte bij balpythons en kan optreden als er vuil of voedsel in de mond komt te zitten, als de bek van de slang gewond is geraakt of als de slang het verblijf raakt.

De vroegste tekenen van mondrot zijn felrode vlekken of vlekken op het tandvlees van de slang, overmatige speekselvloed of een geelachtige, kaasachtige substantie in de mond van de slang. Kogelpythons die lijden aan mondrot kunnen ook voedsel weigeren, omdat eten pijnlijk is. Als mondrot optreedt, zoek dan veterinaire hulp.

Zowel interne als externe parasieten zijn een punt van zorg als het gaat om het bezitten van een huisdierenslang. Geïmporteerde balpythons hebben bijna altijd interne parasieten zoals haakwormen, draadwormen, lintwormen en flagellaten. Als je een geïmporteerde balpython hebt gekocht, neem dan contact op met je dierenarts en laat hem of haar de ontlasting van je python testen. De meeste parasieten en eieren zijn microscopisch klein en kunnen niet worden gezien zonder een microscoop. Sporen van parasieten worden niet altijd gevonden bij de eerste test, dus voer bij het testen altijd twee tests uit bij verschillende gelegenheden.

Uitwendige parasieten zoals teken kwamen vroeger veel vaker voor op balpythons, maar tegenwoordig zijn ze geen groot probleem. Teken kunnen gemakkelijk worden verwijderd met een pincet, waarbij extra voorzichtigheid geboden is als de teek is ingebed in het weefsel rond de oogkas van de slang. Mijten daarentegen blijven een veel voorkomende parasiet van slangen.

Mijten voor slangen zijn precies zoals vlooien voor honden en katten. Mijten verbergen zich vaak in de groeven tussen slangenschubben aan de onderkant van de kaken van een balpython, evenals op andere knusse plekken zoals de ogen en mondhoeken.

Kogelpythons met zware mijtenplagen kunnen in hun waterschotels liggen in een poging de mijten te verdrinken. Om van een mijtenplaag af te komen, moet je ze uit je python en uit zijn verblijf verwijderen.

De balpython kan er ook uitzien alsof hij bedekt is met kleine witte, zwarte of rode stippen, die bij nadere inspectie kunnen worden gezien als bewegend en kruipend. Mijten planten zich in een alarmerend tempo voort. Als er niets aan wordt gedaan, kunnen mijten ervoor zorgen dat uw grotere balpython stopt met eten en een kleinere balpython sterft aan ernstige bloedarmoede. Er zijn in de handel verkrijgbare producten die speciaal zijn ontwikkeld voor het verwijderen van mijten, maar zorg ervoor dat u de aanwijzingen leest en nauwkeurig opvolgt. Als u uw slang niet van mijten kunt verlossen, zoek dan veterinaire hulp.

Het is belangrijk op te merken dat deze mijten niet besmettelijk zijn voor mensen of niet-reptielen.

Luchtweginfecties

Bovenste luchtweginfecties en longontsteking komen vaker voor als een slang gestrest is. Kogelpythons kunnen om verschillende redenen gestrest raken, zoals niet genoeg schoon water hebben, te veel hanteren, geen doos om in te verstoppen, een vuile kooi, mijten, enz.

De meest voorkomende oorzaak van luchtweginfecties bij balpythons is het te koud houden van hun omgeving of op een andere onjuiste temperatuur. De meeste luchtweginfecties bij reptielen worden gedetecteerd wanneer de slang begint te piepen.

Ernstigere tekenen dat uw balpython lijdt aan een luchtweginfectie kunnen zijn dat de slang zit en zijn kop omhoog houdt, ademt met open mond en luide gorgelende geluiden maakt tijdens het ademen en slijm uit zijn mond sijpelt.

Complicaties kwijtraken

Vervellingsproblemen (dysecdysis genoemd) komen bij alle slangen veel voor. Een normale slang werpt af naarmate hij groeit, evenals het normale afstoten van de oude vacht. Als ze de juiste temperatuur, vochtigheid en gebieden hebben om tegen te wrijven, helpt dit deze problemen te voorkomen.

Slangen verliezen hun hele lichaam, inclusief hun oogkappen (brillen genoemd). Als de doppen niet loskomen, kan dit ertoe leiden dat ze agressief worden of maaltijden overslaan, omdat hun gezichtsvermogen zal afnemen. Als de doppen na de volgende schuurbeurt niet loskomen, moet u naar de dierenarts gaan.

Prooibeten

Prooibeten van levend voedsel zijn altijd een punt van zorg voor slangen, daarom wordt het voeren van uw voorgedode slang altijd aanbevolen boven het voeren van levende prooien. Kogelpythons kunnen gewond raken door muizen en ratten, waarvan bekend is dat ze schubben veroorzaken en op slangenstaarten kauwen, in sommige gevallen zelfs de slang tot op het bot knagen.

Python-gedrag

Kogelpythons zijn relatief volgzaam en worden graag in kleine doses gehanteerd; hoogstens een paar minuten per dag. Als je net je nieuwe balpython voor huisdieren mee naar huis hebt genomen, geef hem dan minstens een week om zich aan te passen aan zijn nieuwe omgeving voordat je hem vastpakt. Als je een balpython te veel hanteert, wordt hij gestrest en stopt hij met eten. Balpythons haten het ook als hun hoofd geaaid en aangeraakt wordt, dus weersta de drang.

Benodigdheden voor de omgeving van de Ball Python

De juiste omgeving is de sleutel tot het behoud van een gelukkige, gezonde balpython. Slangen zijn ontsnappingskunstenaars en kunnen niet worden opgenomen in een eenvoudig glazen aquarium met daarop planken die met stenen worden vastgehouden. Om de gezondheid en veiligheid van uw huisdier, familie en buurt te garanderen, moet u ervoor zorgen dat de behuizing van uw balpython volledig is beveiligd - indien nodig met een afsluitdop.

Aquariumtank of terrariumopstelling

Of je al dan niet kiest voor een glazen terrarium of iets met wat meer isolatie, hangt af van de temperatuur van de kamer waarin je je balpython wilt huisvesten. Open, afgeschermde terraria zijn geen goede keuze, tenzij je in een warm en vochtig klimaat leeft. Een terrarium van 113,6 L van 30 gallon van 36 x 12 x 18 inch (91,4 x 30,5 x 45,7 cm) is groot genoeg om een volwassen balpython zijn hele leven te huisvesten. Deze schattingen veranderen als je van plan bent meerdere balpythons te huisvesten, of als je een bepaalde look wilt creëren voor de kooi met grote of meerdere meubels (bijvoorbeeld boomtakken en decoratieve huiddozen).

Als het gaat om het beddengoed van je balpython, substraat genaamd, heb je opties. De eenvoudigste optie zijn papieren of voorgesneden kooivoeringen, die goedkoop, gemakkelijk te verkrijgen en gemakkelijk weg te gooien zijn. Gechipte of versnipperde espen is een ander veelvoorkomend reptielensubstraat en is gemakkelijk schoon te maken, maar vereist ook reiniging van de hele kooi.

Verborgen ruimtes zijn uiterst belangrijk voor slangen om zich veilig te voelen en te gedijen, vooral balpythons. Vooral balpythons houden van nauwsluitende verstopplekken. Je kunt je eigen huidendoos maken van een schoenendoos of een keramische bloempot, of je kunt een mooiere huidendoos kopen bij een dierenwinkel. Houd er rekening mee dat je de verbergdoos moet schoonmaken, dus als je niet veel wilt schrobben, koop dan geen verbergdoos met ingewikkelde ontwerpen.

Kies bij het kiezen van een waterschaal voor je balpython er een die zwaar genoeg is om niet omgedraaid te worden. Waterschalen voor balpython hoeven niet groot genoeg te zijn om de slang in te laten weken, maar ze moeten groot genoeg zijn voor voldoende hoeveelheden water.

Als je op vakantie gaat, laat dan twee waterschalen in je pythonkooi - de ene groter dan de andere - om ervoor te zorgen dat je slang gehydrateerd blijft terwijl je weg bent. Balpythons zijn uitstekende zwemmers en kunnen van tijd tot tijd in hun waterbakken weken. Langdurig weken kan echter duiden op een mijtenplaag of een onaangename kooitemperatuur.

Omdat ze inheems zijn in savannes en graslanden, klimmen balpythons niet veel in bomen. Dat wil niet zeggen dat een balpython niet zal genieten van een mooie houten baars of tak in zijn habitat. Je kunt ook levende planten gebruiken om het terrarium van je python te versieren. Houd er rekening mee dat als de slang groeit, deze alle levende planten zal vernietigen en je moet overschakelen naar nepplanten.

Warmte en licht

Een goede verwarming is de volgende belangrijke overweging bij het opzetten van de behuizing van uw balpython. Kogelpythons moeten warm worden gehouden, niet heet, om hun voedsel goed te verteren en luchtweginfecties te voorkomen.

Alle slangen hebben een POTZ, de voorkeurszone voor optimale temperatuur. Voor een enkele kooi is een ondertankverwarming (UTH) met een thermostaat of regelweerstand een goede optie. Gebruik geen hete stenen in het leefgebied van uw balpython, omdat deze vaak brandwonden veroorzaken bij slangen. U wilt een warmtebron die de hele behuizing verwarmt, lucht en alles, niet slechts één plek, hoewel een warmere zonneruimte beter is.

Keramische warmtestralers zijn een andere optie om de kooi van je balpython te verwarmen. Veel thermostaten worden geleverd met warmtesondes, dus als u dit type thermostaat gebruikt, zorg er dan voor dat u sondes naast de warmtebron en de hotspot plaatst. Neem signalen van je balpython. Als het altijd in de waterbak staat maar geen mijten heeft, is je kooi te warm. Als je slang al zijn tijd aan de warme kant van de tank doorbrengt, is de kans groot dat de kooi te koel is. Vergeet niet om ervoor te zorgen dat je 's nachts ook een beetje warmte hebt, maar 's nachts geen felle lichten.

De kleuringen van balpythons zien er beter uit onder volledige spectrumverlichting, maar het is niet nodig voor de gezondheid van de slang. Kogelpythons hebben het meeste baat bij een regelmatige lichtcyclus van 12 uur licht en 12 uur nacht. Dus zolang de kamer waarin je je python huisvest natuurlijk licht heeft, zou het goed moeten komen. Zorg ervoor dat u uw pythonkooi niet in direct zonlicht plaatst, omdat dit de temperatuur van het leefgebied kan beïnvloeden.

Vochtigheid (luchtvochtigheid)

Kogelpythons komen oorspronkelijk uit een gebied met een van nature hoge luchtvochtigheid die in hun leefgebied nagebootst zou moeten worden. Een luchtvochtigheid tussen 50 en 60 procent is perfect voor balpythons. Koop een vochtigheidsmeter voor uw behuizing om bij te houden en aanpassingen te maken. Een aanwijzing dat uw verblijf te droog is, is als uw slang in een schuur staat maar moeite heeft met het afwerpen van de huid. Mogelijk moet u de luchtvochtigheid verhogen als dit gebeurt.

Ball Python Habitat en geschiedenis

Balpythons zijn inheems in West- en Centraal-Afrika, waar de temperaturen gemiddeld 85 graden Fahrenheit zijn. Het is interessant om op te merken dat de populatie van de balpython zich niet uitstrekt tot op het zuidelijk halfrond onder de evenaar. De natuurlijke habitat van de balpython zijn graslanden en savannes, hoewel ze af en toe in bossen worden aangetroffen en in termietenheuvels of knaagdierholen leven.

De Afrikaanse landen Ghana, Togo en Benin zijn de grootste exporteurs van balpythons en vervoeren jaarlijks duizenden slangen naar de Verenigde Staten.

De balpython heeft een enigszins koninklijke geschiedenis, omdat hij vooral werd vereerd door de Igobo-bevolking van Nigeria, waar heersers de dieren als sieraden droegen - vandaar de bijnaam 'koninklijke python'.

Vóór de jaren negentig werden balpythons als uiterst problematisch en moeilijk in leven te houden beschouwd. Dit komt omdat bijna alle geïmporteerde balpythons volwassenen waren die zelden aan hun nieuwe omgeving gewend waren. Maar gepassioneerde hobbyisten en herpetoculturisten bleven volhouden en vergrootten uiteindelijk hun kennis voldoende om de balpython in gevangenschap met succes te kweken. Tegenwoordig zijn er meer dan 100 verschillende kleurvarianten van balpython en designervarianten, en er worden er steeds meer gefokt.

Dit artikel is geverifieerd en voor nauwkeurigheid bewerkt door Dr. Adam Denish, VMD.