Hernia (diafragmatisch) Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Diafragmatische hernia bij honden

Diafragmatische hernia's treden op bij honden wanneer het buikorgaan (zoals de maag, lever, darm, enz.) in een abnormale opening in het diafragma van het dier terechtkomt, de spierlaag die de buik scheidt van het gebied van de ribbenkast. Dit kan gebeuren door een verworven letsel door een harde klap, zoals een auto-ongeluk, of door een afwijking bij de geboorte (aangeboren).

Symptomen en typen

Tekenen van een hernia diafragmatica zijn onder meer een onregelmatige hartslag, moeizame ademhaling (vooral na een krachtige slag) en symptomen van shock. De buik kan snel bewegen (palpiteren) of leeg aanvoelen. Reacties zoals braken, diarree en een opgeblazen gevoel kunnen optreden als gevolg van schade aan de darm of maag.

In aangeboren gevallen zijn de symptomen mogelijk niet onmiddellijk duidelijk. Geleidelijke symptomen zijn onder meer gedempte hartgeluiden of hartgeruis, buikafwijkingen en moeite met ademhalen. Tekenen kunnen plotseling optreden met schade aan de darm, milt of lever.

Oorzaken

Meestal wordt een hernia diafragmatica veroorzaakt door een trauma zoals geraakt worden door een auto of een andere krachtige klap. Daarom komen diafragmatische hernia's het meest voor bij dieren die buiten mogen rondlopen en bij reuen. De druk van een dergelijke impact veroorzaakt een scheur in het diafragma, waardoor een inwendig orgaan door de scheur kan uitsteken.

De reden voor aangeboren hernia diafragmatica is niet bekend, hoewel bepaalde rassen meer kans hebben om deze afwijking te ontwikkelen. Weimeraners en Cocker Spaniel-honden kunnen vatbaar zijn, terwijl Himalaya-katten ook hogere aantallen aangeboren hernia's van het diafragma vertonen. Andere geboorteafwijkingen kunnen duidelijk zijn bij dieren geboren met een hernia diafragmatica, en de aandoening kan verdere problemen veroorzaken, waaronder ribfracturen, orgaanfalen en verminderde longexpansie.

Diagnose

De meest bruikbare diagnostische test is het gebruik van röntgenfoto's (röntgenfoto's) om innerlijke afwijkingen aan het licht te brengen. Als dit onvoldoende is, kunnen verdere beeldvormingsprocessen zoals echografie worden gebruikt.

Andere symptomen die aanvankelijk lijken te worden veroorzaakt door een hernia diafragmatica, zijn onder meer een ophoping van overtollig vocht in de ruimte rond de longen of een abnormaal snelle ademhaling door andere oorzaken.

Behandeling

Voor trauma-geïnduceerde hernia diafragmatica moet de patiënt worden behandeld voor shock en het is absoluut noodzakelijk dat de ademhaling en de hartslag worden gestabiliseerd voordat ze geopereerd worden. Een operatie zou beschadigde organen moeten herstellen, evenals de scheur in het middenrif. Het is belangrijk dat de patiënt stabiel is voordat de operatie begint, omdat een operatie niet noodzakelijkerwijs hart- of ademhalingsproblemen zal verbeteren.

Voor aangeboren hernia diafragmatica moet zo snel mogelijk een operatie worden uitgevoerd om verdere schade aan de inwendige organen van het dier te voorkomen. Nogmaals, het is belangrijk dat de ademhaling en de hartslag worden gestabiliseerd voordat u gaat werken. Geneesmiddelen kunnen worden gebruikt om de hartslag te stabiliseren.

Wonen en Management

Nadat de operatie is voltooid, zijn er secundaire problemen om op te letten. Monitoring van de hartslag met een monitor (elektrocardiograaf) wordt geadviseerd om te controleren op onregelmatige hartslag.

Hyperthermie, of verhoogde lichaamstemperatuur, zal bij sommige dieren optreden na een operatie. Een ander veel voorkomend probleem is zwelling of vochtophoping in de longen (longoedeem).

De meeste honden overleven wanneer de operatie succesvol is en alle secundaire effecten onder controle zijn.

preventie

Er is geen methode om aangeboren hernia diafragmatica te voorkomen, hoewel het het beste is om zo snel mogelijk te opereren. Om traumatische ervaringen te voorkomen die hernia's in het middenrif kunnen veroorzaken, is het het beste om uw hond uit de buurt te houden van potentieel gevaarlijke gebieden, zoals straten waar auto-ongelukken kunnen plaatsvinden.