Inhoudsopgave:

Hartmedicijnvergiftiging Bij Honden
Hartmedicijnvergiftiging Bij Honden

Video: Hartmedicijnvergiftiging Bij Honden

Video: Hartmedicijnvergiftiging Bij Honden
Video: 1ste epileptische aanval Timmy 2024, Mei
Anonim

Digoxinetoxiciteit bij honden Dog

Digoxine wordt gebruikt om congestief hartfalen te behandelen. Het belangrijkste voordeel is dat het het hart helpt samentrekken. Hoewel digoxine soms nuttig is, kan het verschil tussen een therapeutische dosering en een toxische dosering klein zijn. Om die reden zal de dierenarts de digoxine-bloedspiegels tijdens de behandeling moeten controleren. Eigenaren moeten zich ook bewust zijn van tekenen van toxiciteit, omdat ze subtiel kunnen zijn en op hartfalen kunnen lijken.

De aandoening of ziekte die in dit medische artikel wordt beschreven, kan zowel honden als katten treffen. Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte katten treft, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Een van de belangrijkste zorgen over deze aandoening is toxiciteit voor de hartcellen zelf, myocardiale toxiciteit genoemd. Wanneer dit gebeurt, kunnen abnormale hartritmes optreden, wat vaak leidt tot hartfalen. Typisch zijn depressie, anorexia, braken en diarree vaak de eerste symptomen die een dier zal vertonen. Dit kan zelfs het gevolg zijn als de medicatie in de voorgeschreven dosis wordt gegeven, omdat de therapeutische en toxische niveaus zeer dicht bij elkaar liggen.

Bij acute overdosering kan de hond comateus worden of epileptische aanvallen krijgen. Elke keer dat toxiciteit wordt verwacht, is het belangrijk om een dierenarts te raadplegen, omdat de toxiciteit snel kan toenemen.

Diagnose

Het is belangrijk om routinematige bloedmonsters te laten nemen om het digoxinegehalte in het serum te beoordelen. Doses zijn aanvankelijk gebaseerd op mager lichaamsgewicht, maar elke hond metaboliseert het medicijn op een andere manier. Daarom zal de dierenarts gedurende de hele behandeling een bloedmonster nemen om het serum digoxinegehalte te bepalen, maar ook aanvullende bloedanalyses op elektrolyten, orgaanfunctie en celtellingen zijn belangrijk.

Een elektrocardiogram, dat controleert op abnormale ritmes (aritmieën), is van cruciaal belang bij het bepalen van de prognose en een geschikt behandelplan.

Behandeling

Er mag geen extra digoxine worden gegeven nadat u symptomen van toxiciteit bij uw hond opmerkt. Het is belangrijk dat het huisdier medische noodhulp krijgt als er een overdosis is, omdat toxiciteit snel tot de dood kan leiden. Als er een acute overdosis heeft plaatsgevonden, kan het ook nodig zijn om braken op te wekken met behulp van actieve kool.

De vocht- en elektrolytenbalans moet ook worden gecorrigeerd, aangezien afwijkingen een belangrijke bijdrage leveren aan de toxische effecten op het hart. Als er een abnormaal ritme aanwezig is, kunnen antiaritmica worden gegeven. Een continu elektrocardiogram kan op de hond worden geplaatst om het hartritme te controleren.

Antilichaamtherapie, een medicijn dat wordt gegeven om te binden met een krachtig hartstimulans dat zich in de bloedbaan bevindt, wordt gebruikt bij mensen met digoxinetoxiciteit en is gebruikt bij dieren. De medicatie kan echter kostbaar zijn.

Wonen en Management

Congestief hartfalen is progressief. Daarom zal de behandeling van de ziekte veranderen naarmate deze vordert en zullen verschillende medicijnen worden voorgeschreven. Zorgvuldig beheer en frequente vervolgonderzoeken zijn van cruciaal belang, vooral als digoxine deel uitmaakt van een ander behandelplan. Verwacht dat de bloedspiegels tijdens de behandeling regelmatig worden gecontroleerd.

Het hebben van een episode van digoxinetoxiciteit kan de eigenaar van de hond ertoe brengen de digoxinebehandeling te stoppen, maar lagere doses kunnen opnieuw beginnen nadat het bloed onder het toxische bereik is gedaald en het huisdier geen verdere tekenen van toxiciteit heeft. Recente rapporten hebben aangetoond dat het gebruik van digoxine bij niveaus onder de therapeutische niveaus gunstig kan zijn.

Aanbevolen: