Degeneratie Van Het Hoornvlies Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Cornea-degeneraties en infiltraties bij honden

Het hoornvlies is de transparante voering die de externe voorkant van de oogbol bedekt; dat wil zeggen, de iris en de pupil (respectievelijk het gekleurde gebied dat uitzet en samentrekt om licht binnen te laten, en de lens die het licht en het beeld doorgeeft aan de hersenen - het zwarte centrum). Het hoornvlies loopt door met het witte deel van het oog, de sclera, die de rest van de oogbol bedekt. Onder het hoornvlies en de sclera bevindt zich een laag bindweefsel die de oogbol van binnenuit ondersteunt, het stroma genoemd.

Hoornvliesdegeneratie is een eenzijdige of tweezijdige aandoening, secundair aan andere oog- (oculaire) of lichaams- (systemische) aandoeningen. Het wordt gekenmerkt door lipiden (in vet oplosbare moleculen) of calciumafzettingen in het stroma van het hoornvlies en/of epitheel (weefsel bestaande uit cellagen die de binnenste holte van de oogbol bekleden, onder het stroma).

De aandoening of ziekte die in dit medische artikel wordt beschreven, kan zowel honden als katten treffen. Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte katten treft, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Het hoornvlies lijkt ruw, met duidelijke randen waar de rand van het hoornvlies de sclera ontmoet. Geassocieerde oogaandoeningen, zoals littekens op het hoornvlies, ontsteking van het hoornvlies of chronische uveïtis (langdurige ontstekingsziekte van de voorkant van het oog), kunnen leiden tot degeneratie van het hoornvlies. Als een of meer van deze aandoeningen aanwezig zijn geweest, is het verstandig om het hoornvlies te laten controleren op verdere schade om ernstige en blijvende schade te voorkomen.

Oorzaken

Een van de belangrijkste oorzaken van degeneratie van het hoornvlies is lipide (vet)afzetting in de ondersteunende structuur van de binnenste oogbol: het stroma en het epitheel. Hoewel lipiden een normaal onderdeel van het lichaam zijn, omdat ze, zoals ze zijn, een hoofdstructuur van levende cellen zijn, kunnen hyperafzettingen van lipiden in de weefsels stoornissen veroorzaken in het systeem dat ze bewonen. Systemische hyperlipoproteïnemie, een stofwisselingsstoornis die wordt gekenmerkt door verhoogde concentraties van cholesterol en specifieke lipoproteïnedeeltjes in het bloedplasma, kan het risico op afzettingen in het stroma verhogen of reeds bestaande afzettingen verergeren. Hyperlipoproteïnemie kan secundair zijn aan hypothyreoïdie, diabetes mellitus, hyperadrenocorticisme (chronische productie van te veel cortison), pancreatitis, nefrotisch syndroom (een aandoening waarbij de nieren beschadigd zijn) en leverziekte.

Hypercalciëmie, een aandoening die wordt gekenmerkt door de productie van te veel calcium, kan het risico op afzettingen van calcium in het stroma verhogen, wat ook kan leiden tot degeneratie van het hoornvlies. Calciumafzettingen in het stroma worden minder vaak gezien dan lipideafzettingen.

Andere aandoeningen die het hoornvlies en de functionaliteit ervan kunnen aantasten, zijn hypofosfatemie, een onregelmatigheid van de elektrolyten die wordt gekenmerkt door te weinig fosfor in het bloed, en hypervitaminose D, de productie van een teveel aan vitamine D.

Degeneratie van het hoornvlies is niet-geërfd, maar komt vaker voor bij dwergschnauzers.

Diagnose

Uw dierenarts zal op zoek gaan naar verschillende indicaties voordat hij een diagnose stelt. De ogen van uw hond worden bedekt met fluoresceïne, een oranje kleurstof die in blauw licht wordt bekeken om schade aan het hoornvlies of de aanwezigheid van vreemde voorwerpen op het oogoppervlak te detecteren. Het vlekonderzoek kan een hoornvlieszweer tonen met verschillende gradaties van oedeem (zwelling). Het oedeem, indien aanwezig, zal blauwachtig tot grijs lijken en kan in grootte variëren, afhankelijk van de ernst, met onduidelijke randen. De vlek zou ook de aanwezigheid van een hoornvlieslitteken laten zien - wat enige ondoorzichtigheid zou veroorzaken, die grijs tot wit lijkt, afhankelijk van de ernst. Corneale ulceratie kan gepaard gaan met verergering van de ziekte en het gezichtsvermogen kan worden beïnvloed als de ziekte in een vergevorderd stadium is. Ernstige visusstoornissen kunnen optreden als een primaire oogziekte, zoals uveïtis, aanwezig is.

Als de fluoresceïnekleuring geen afwijkingen vertoont, zal de dierenarts op zoek gaan naar corneale stromale zwakte (dystrofie), die beide ogen aantast, wat vaak de proportionele focus beïnvloedt. Het hoornvlies ziet er grijs tot wit uit, met duidelijke randen. Deze aandoening houdt geen fluoresceïnekleuring vast en is niet geassocieerd met ontsteking van het oog. Als een voorwerp in het oog is gekomen (infiltratie van ontstekingscellen), zal het hoornvlies er grijs tot wit uitzien, met onduidelijke randen; microscopisch onderzoek van de hoornvliescellen zal witte bloedcellen onthullen, de cellen die verantwoordelijk zijn voor de verdediging van het lichaam tegen vreemde materialen en infecties, wat aangeeft dat organismen in het oog aanwezig zijn.

Behandeling

Als er sprake is van een oogziekte, zal uw dierenarts de aandoening dienovereenkomstig behandelen. Lipiden- en calciumafzettingen die het gezichtsvermogen belemmeren of ongemak voor het oog veroorzaken, hetzij door een geruwd oppervlak, hetzij door verstoring en ulceratie van het hoornvliesepitheel, kunnen baat hebben bij krachtig schrapen van het hoornvlies of oppervlakkige verwijdering van een deel van het hoornvlies (keratectomie). Deze procedures zouden worden gevolgd door medisch beheer, aangezien afzettingen waarschijnlijk terugkeren bij patiënten na een oppervlakkige keratectomie-operatie. Het dieet van uw hond zal ook een overweging zijn. Als hyperlipoproteïnemie wordt gediagnosticeerd, zou een vetarm dieet gunstig zijn om verdere progressie te belemmeren. Uw dierenarts zal u hierover adviseren. Beide behandelmethoden kunnen nuttig zijn om de progressie van de ziekte te vertragen of te stoppen.

Wonen en Management

Uw arts zal het serumcholesterol en de triglyceriden van uw hond willen controleren om de effectiviteit van de dieetbehandeling te beoordelen, als dat is aanbevolen als onderhoudsstrategie. Indien een primaire ziekte aanwezig is, wordt deze gecontroleerd op progressie of regressie en behandeld volgens de indicaties en comfortbehoeften van uw hond.