Urinekristallen Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Afbeelding via iStock.com/RyanJLane

Bijgewerkt op 25 februari 2019

Kristalurie is de aanwezigheid van kristallen in de urine. De detectie van kristallen in hondenurine is niet synoniem met blaas- of nierstenen of de klinische symptomen die ermee gepaard gaan.

Urinekristallen van honden versus blaas- of nierstenen

Detectie van urinekristallen bij honden is geen onweerlegbaar bewijs van een neiging tot steenvorming. Er is echter enige associatie van een verhoogd risico op blaas- of nierstenen voor dieren die lijden aan kristalurie. Kristallen in hondenurine kunnen ook wijzen op een blaas- of nierinfectie.

Kristalurie bij personen met anatomisch en functioneel normale urinewegen kan onschadelijk zijn omdat de kristallen worden geëlimineerd voordat ze groot genoeg worden om de normale urinefunctie te verstoren. Ze vormen echter nog steeds een risicofactor voor blaas- en nierstenen, en ze kunnen ongemak veroorzaken of blaasontstekingen bevorderen.

Verschillende soorten stenen hebben ook verschillende oorzaken en behandelingen. Sommige stenen kunnen worden opgelost door verandering van het dieet, terwijl andere een operatieve verwijdering vereisen.

Soorten urinekristallen bij honden

Een juiste identificatie en interpretatie van hondenurinekristallen is belangrijk bij het bepalen van een medische strategie voor de behandeling van de aandoening. Verschillende soorten kristallen vereisen verschillende behandelingsstrategieën. Bepaalde kristaltypes duiden op een onderliggende ziekte of genetische aandoening.

Rassen die gevoelig zijn voor calciumoxalaatkristallen in de urine zijn Dwergschnauzers, Yorkshire Terriers, Lhasa Apso's en Dwergpoedels.

Teckels, Engelse Bulldogs, Mastiffs en Newfoundlanders zijn gevoelig voor cystinekristallen in de urine.

Dalmatiërs en Engelse buldoggen hebben de neiging om ammoniumkristallen in de urine te hebben, en Cavalier King Charles Spaniels zijn vatbaar voor gekristalliseerde xanthinestenen.

Symptomen van hondenurinekristallen

• Pijn bij het plassen
• Moeite met urineren
• Frequent urineren
• Bloed in de urine
• Lethargie
• gebrek aan eetlust of anorexia
• Soms helemaal geen symptomen

Oorzaken van urinekristallen bij honden

• Concentratie van kristallogene stoffen in urine, mede beïnvloed door:

  • Genetica
  • Eetpatroon
  • Nierfunctie
  • Milieu
  • Urineconcentratie van water
• Urine-pH is uit balans (zure of alkalische niveaus moeten in evenwicht zijn)
• Oplosbaarheid van kristallogene stoffen in urine

Diagnose

Urineonderzoek zal het belangrijkste hulpmiddel zijn voor de analyse van kristalurie. Een röntgenfoto of echografie kan mogelijk enkele stenen detecteren.

De timing van de monsterafname (vasten versus postprandiaal [na een maaltijd]) kan het bewijs van kristalurie beïnvloeden.

Behandeling

De behandeling omvat het beheersen van klinisch belangrijke kristalurie door het elimineren of beheersen van de onderliggende oorzaak (oorzaken) of bijbehorende risicofactoren.

De behandeling zal ook werken om klinisch belangrijke kristalurie te minimaliseren door het urinevolume te vergroten, volledige en frequente mictie aan te moedigen, het dieet aan te passen en in sommige gevallen door geschikte medicamenteuze behandeling.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal de urine opnieuw willen analyseren om te bepalen of er nog steeds kristalurie aanwezig is, aangezien aanhoudende kristalurie kan bijdragen aan de vorming en groei van blaas- of nierstenen.

Bovendien kan chronische kristallurie kristallijne matrixproppen stollen, wat resulteert in een urethrale obstructie. De beste manier om kristalurie te behandelen is om het te voorkomen door de instructies van uw dierenarts op te volgen en regelmatig terug te komen voor urinetests.