Hemoglobine En Myoglobine In Urine Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hemoglobinurie en myoglobinurie bij honden

Hemoglobine is een zuurstofdrager in de rode bloedcellen, die ook dient om zuurstof naar de weefsels te transporteren, evenals het pigment dat het bloed rood doet lijken. Door de vernietiging van bloedcellen in de bloedvaten komt hemoglobine vrij in het bloedplasma (de strokleurige vloeibare stof van het bloed), waar het zich bindt aan haptoglobine, een bloedplasma-eiwit dat functioneert om te binden met vrij hemoglobine om het verlies te voorkomen ijzer uit het lichaam. Wanneer alle haptoglobine is opgebruikt, stroomt hemoglobine over in het bloed, bindt zich reversibel aan bloedeiwitten en verandert de kleur van het plasma van lichtgeel in roze. Het ongebonden hemoglobine wordt vervolgens door de nieren geklaard.

Myoglobine heeft hetzelfde doel als hemoglobine, maar is specifiek voor de spieren en wordt gedifferentieerd door de hoeveelheid zuurstof en koolmonoxide die het aan de weefsels levert (respectievelijk meer en minder). Bij spierbeschadiging komt myoglobine vrij in het bloedplasma, maar bindt het niet aan serumeiwitten. Dientengevolge verandert de plasmakleur niet en wordt de myoglobine snel uit het bloed geklaard door de lever en de nieren. Als er te veel hemoglobine en myoglobine in het bloedplasma zit, worden deze eiwitten niet meer in de nieren opgenomen, maar in de urine terechtgekomen.

Niet alleen kunnen hemoglobine en myoglobine de nieren beschadigen, maar hun aanwezigheid in het bloed wijst ook op een laag zuurstoftransporterend vermogen, wat kan leiden tot leverbeschadiging, ernstige ziekte en shock, die allemaal dienen om de hoeveelheid zuurstof die beschikbaar is voor de lichaam via de spieren en het bloed. Bovendien kan de vernietiging van rode bloedcellen in de bloedvaten, samen met ernstige spierbeschadiging, gedissemineerde intravasculaire coagulopathie (DIC) veroorzaken, een vaak dodelijke bloedstollingsziekte.

Symptomen en typen

• Verhoogde hartslag
• Gebrek aan energie, lethargie
• Koorts
• Bleek wit of paars getint tandvlees
• Gele huid en/of geel oogwit (geelzucht)
• Gevoeligheid en blauwe plekken
• Bloed in de urine (urine is roze of rood gekleurd)

Oorzaken

Enkele van de mogelijke oorzaken van hemoglobinurie en myoglobinurie worden hier vermeld.

• Letsel en trauma (hitteberoerte, extreme inspanning, elektrische schok)
• Infectieuze agentia (parasieten van het bloed)
• Laag fosfaatgehalte in het bloed

• Hemoglobinurie:

  • genetische ziekten
  • Immuungemedieerde hemolytische anemie

• Myoglobinurie:

  • Acute spierontsteking
  • Crush
  • Extreme oefening
  • Langdurige spasmen/aanvallen

• Toxines, medicijnen en voedselreacties:

  • Koper
  • Menadion (gebruikt als vitamine K-supplement)
  • Kwik
  • Methyleenblauw
  • Acetaminophen (pijnstiller)
  • Zink
  • uien
  • Slangengif

Diagnose

Uw dierenarts zal een grondig lichamelijk onderzoek van uw hond uitvoeren, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening mogelijk hebben veroorzaakt. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond en recente activiteiten geven. Er zal een volledig bloedchemisch profiel worden uitgevoerd, inclusief een volledig bloedbeeld, en een test om toxische niveaus van koper- en zinkconcentraties te meten. Uw arts zal waarschijnlijk ook een bloeduitstrijkje nemen om onregelmatigheden in de rode bloedcellen op te sporen en kan ook de ammoniumsulfaattest gebruiken om de aanwezigheid van hemoglobine of myoglobine in het bloed te detecteren.

Een urineonderzoek om te zoeken naar bilirubine in de urine is een andere test die nodig zal zijn om de exacte oorzaak van de aandoening vast te stellen. Bilirubine is een rood-geel galpigment dat afkomstig is van de afbraak van het rode pigment (heem) in hemoglobine; te veel bilirubine kan niet door de lever worden verwerkt en zal in de urine terechtkomen. Overtollig bilirubine in het bloed is ook de oorzaak van geelverkleuring van de huid en ogen.

Röntgenfoto's en echo's zijn nuttige hulpmiddelen om de lever in beeld te brengen in geval van met koper geassocieerde leverziekte, of om ingeslikte munten of kooibouten/moeren te onthullen - beide zijn veelvoorkomende bronnen van zink- of kopervergiftiging.

Behandeling

De medicijnen die worden voorgeschreven, zijn afhankelijk van de definitieve diagnose van uw dierenarts van wat aan de symptomen ten grondslag ligt. Als de aandoening ernstig is, wordt uw hond opgenomen in het ziekenhuis voor stabilisatie en vochtrehydratie.

Wonen en Management

Uw dierenarts zal u adviseren wanneer u met uw hond terug moet komen voor vervolgafspraken. Er kan verder behoefte zijn aan een bloedchemieprofiel, een volledig bloedbeeld, urineonderzoek, gepakte celvolume (PCV) -test en een arteriële bloedgasanalyse. Genetische ziekten zijn over het algemeen ongeneeslijk, maar kunnen soms worden bestreden door bepaalde voorzorgsmaatregelen te nemen met uw hond. Zo kan neonatale isoerythrolyse, een aangeboren aandoening die resulteert in de vernietiging van rode bloedcellen, worden voorkomen door windhonden met inspanningsmyopathieën (spierziekten) niet te laten racen; bewegingsbeperking bij Old English Sheepdogs met lactaatacidose bij inspanning (abnormaal hoge niveaus van zuren in het bloed); en niet toestaan dat Bedlington en West Highland White Terriers met koper-geassocieerde leverziekte in contact komen met koper.