Maagworminfectie (physalopterosis) Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Physalopterosis bij honden

Physalopterosis is een infectie van het maagdarmkanaal, veroorzaakt door het parasitaire organisme Physaloptera spp. Meestal zijn er maar een paar wormen aanwezig; in feite komen enkele worminfecties veel voor.

Er is geen leeftijd, ras of geslacht dat vatbaarder is voor het krijgen van deze aandoening dan andere. Als je meer wilt weten over deze ziekte die katten treft, bezoek dan deze pagina in de petMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Een infectie van maagwormen veroorzaakt door Physaloptera spp. kan asymptomatisch zijn, wat betekent dat er geen duidelijke uiterlijke tekenen aanwezig zijn, of de infectie kan duidelijk zijn door de aanwezigheid van maagsymptomen. Het primaire symptoom is braken, dat van de chronische of acute vorm kan zijn. In sommige gevallen wordt een worm, of meerdere wormen, gevonden in de inhoud van het braaksel.

Oorzaken

Maagwormen worden veroorzaakt door het parasitaire organisme Physaloptera spp. De wormen worden meestal overgedragen wanneer een dier de infectieuze larven opneemt die zich in een tussengastheer bevinden. Tussengastheren, zoals larven, kevers, kakkerlakken en krekels, zijn gewoonlijk coprofaag - wat betekent dat ze uitwerpselen eten en daarmee de levenscyclus van de Physaloptera-parasiet voortplanten.

De worm kan ook worden overgedragen door inname van een transportgastheer, zoals een vogel, knaagdier, kikker, slang of hagedis. Blootstelling aan de buitenlucht vergroot de toegang tot deze intermediaire of kleine gewervelde transportgastheren, waardoor de kans op het oplopen van maagwormen groter wordt. Honden die binnen worden gehouden zonder toegang tot deze gastheren, zijn minder vatbaar voor infecties.

Diagnose

De primaire methode voor het identificeren en diagnosticeren van wormen is door middel van endoscopische gastroscopie, waarbij een kleine dunne buis met een klein lampje en een camera aan het uiteinde door de mond van de hond en in de maag wordt ingebracht om het inwendige van de maag visueel te onderzoeken. Wormen hechten zich meestal aan het maagslijmvlies of aan het met slijm bedekte slijmvlies van de darmen.

Een zorgvuldig en grondig onderzoek is noodzakelijk voor het opsporen van wormen, omdat er over het algemeen niet veel aanwezig zijn en ze kunnen worden verborgen door slijm en maaginhoud. Ook zijn de wormen met een lengte van 2,5 tot 5 cm vrij klein.

Een onderzoek van het braaksel en de ontlasting van de hond kan ook een infectie van maagwormen aan het licht brengen als wormeieren in de inhoud aanwezig zijn.

Behandeling

De wormen hoeven niet per se uit het lichaam van de hond te worden verwijderd; behandeling van maagwormen kan thuis worden gedaan met voorgeschreven medicijnen. Er kan een adulticide worden voorgeschreven dat is ontworpen om de volwassen wormen te doden, evenals andere medicijnen om maagklachten te verminderen.

Wonen en Management

Behandeling met een adulticide en alle andere voorgeschreven medicijnen moeten worden gevolgd volgens de instructies van uw dierenarts. Uw arts zal een vervolgbezoek met uw hond plannen, zodat de werkzaamheid van de behandeling kan worden beoordeeld. Alle klinische symptomen of het uitscheiden van eieren in de ontlasting moeten binnen twee weken na de behandeling zijn verdwenen. Als de eerste behandeling niet succesvol is, kan een herbehandeling nodig zijn.

preventie

Het beperken van de toegang van uw hond tot gebieden waar tussengastheren of kleine knaagdiertransportgastheren kunnen worden gevonden, kan maagwormen voorkomen. Blootstelling aan de buitenlucht vergroot de kans op het oplopen van maagwormen.