Ontsteking Van Galblaas En Galwegen Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Cholecystitis en choledochitis bij katten

Alle componenten van dit spijsverteringsstelsel werken samen, en als er één niet goed functioneert, is het resultaat dat het grootste deel van het lichaam nadelige gevolgen zal ondervinden. De galblaas rust in de buik, stevig bevestigd aan de lever en dient als opslagvat voor gal, een vloeistof die essentieel is voor het verteren van voedsel in de maag en darmen. Het galkanaal transporteert gal van de lever naar de galblaas en in de dunne darm, en de lever functioneert bij de afscheiding van de gal. Ontsteking van de galblaas wordt vaak geassocieerd met obstructie en/of ontsteking van de galwegen en/of het lever/galsysteem, en wordt soms geassocieerd met galstenen. Ernstige gevallen van ontsteking kunnen leiden tot scheuren van de galblaas en daaropvolgende ernstige ontsteking van de galwegen (galperitonitis), waardoor gecombineerde chirurgische en medische behandelingen nodig zijn.

Er is geen directe associatie met ras, geslacht of leeftijd.

Symptomen en typen

Enkele van de symptomen die kunnen wijzen op een ontstoken galblaas of galweg zijn plotseling verlies van eetlust, lethargie, braken en buikpijn. Lichte tot matige geelzucht met gelijktijdige koorts wordt vaak geassocieerd met aandoeningen van de galwegen. Zoek naar gele ogen en geelverkleuring van het tandvlees. Shock als gevolg van infectie en vermindering van het bloedvolume kunnen ook optreden. Tekenen van shock zijn onder meer oppervlakkige ademhaling, onderkoeling, bleek of grijs tandvlees en een zwakke maar snelle pols. Ontsteking en verklevingen van de galblaas en aangrenzende weefsels kunnen leiden tot gezwollen weefsel; een voelbare weefselmassa zal rechtsboven in de buik worden gevoeld, vooral bij kleine katten.

Oorzaken

De oorzaken van een ontstoken galblaas of galweg kunnen het gevolg zijn van een of meer aandoeningen die ertoe leiden. Spieren in de galblaas kunnen defect zijn, wat kan leiden tot een verminderde galstroom in het cystische kanaal of de galblaas, waardoor de wanden van de galblaas worden geïrriteerd. Of de bloedtoevoer naar de galblaaswand wordt beperkt, in welk geval de oorzaak van de beperking moet worden geïsoleerd en behandeld om de doorbloeding te verbeteren. Irriterende stoffen in de gal kunnen ervoor zorgen dat de galwegen overgevoelig en reactief worden; een achterwaartse stroom van pancreasenzymen kan ontstekingen veroorzaken en intensiveren. Eerdere buikoperaties of trauma aan de buik kunnen direct leiden tot interne gevoeligheid, waarbij een of meer van de interne organen worden aangetast, waaronder de lever en de galblaas.

Uw dierenarts zal op zoek gaan naar enkele van de meest voorkomende darmaandoeningen om te bevestigen of uit te sluiten, zoals bacteriële infecties die vanuit de darm of de bloedbaan de galblaas binnendringen. Escherichia coli (E. coli), is een normaal onderdeel van de bacteriële flora in de darm, die de darmen beschermt tegen schadelijke bacteriën, maar dat kan af en toe een probleem worden, afhankelijk van de stam van E.coli. Emfysemateuze cholecystitis is een gecompliceerde, acute galblaasontsteking die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van gas in de galblaaswand en wordt geassocieerd met diabetes mellitus. Deze aandoening gaat gepaard met een traumatische beperking van de bloedtoevoer naar de galblaas en acute galblaasontsteking met of zonder stenen. Gasvormende organismen en E. coli worden vaak gekweekt; emfysemateuze cholecystitis is zeldzaam.

Andere zeldzame oorzaken die uw dierenarts wil uitsluiten, zijn abnormale ontwikkeling van de galblaas en parasieten van de galwegen (biliaire coccidiose).

Diagnose

Uw dierenarts zal bloed- en urineonderzoek bestellen. Röntgenfoto's en/of echografie van de buik, om een duidelijker beeld te krijgen van het interne systeem, is waarschijnlijk ook een van de diagnostische hulpmiddelen die voor de behandeling worden gebruikt. Met behulp van diagnostische en differentiële tests zal uw arts de volgende mogelijke oorzaken van de symptomen uitsluiten:

• Pancreatitis
• Focale of diffuse peritonitis
• Galperitonitis (ontsteking van de bekleding van het galkanaal of de omgeving)
• Gastro-enteritis met secundaire betrokkenheid van de galwegen (ontsteking van de maag en darmen, verspreiding in het galkanaal)
• Stenen in de galblaas
• Cholangiohepatitis (ontsteking van het galsysteem en het omliggende leverweefsel)
• Celvernietiging in de lever
• Abces in de lever
• Bloed vergiftiging
• uitgezaaide kanker
• Ophoping van verdikte gal in de galblaas

Behandeling

Als de toestand van uw kat niet levensbedreigend of ernstig is, kan poliklinische zorg antibiotica of andere medicijnen omvatten om de galstenen op te lossen. Voor de meer ernstige, kritieke complicaties is intramurale zorg vereist. Tijdens diagnostische en prechirurgische evaluaties is het essentieel om de vocht- en elektrolytenbalans zo nodig te herstellen en de elektrolyten regelmatig te controleren om uw kat in de vroege fase van de behandeling te stabiliseren. Andere behandelingen die geïndiceerd kunnen zijn, zijn intraveneuze vloeistoffen, plasma (indien geïndiceerd) en volbloedtransfusie als uw kat bloedingsneigingen heeft of als hij intern of extern bloed heeft verloren.

Als uw dierenarts vindt dat een operatie nodig is, kan een galblaasresectie worden aanbevolen. De urineproductie zal worden gecontroleerd als onderdeel van de evaluatie van het vermogen van het lichaam om vocht te herstellen en vast te houden. Blijf alert op een vertraagde hartslag, bloeddrukdaling en hartstilstand wanneer galstructuren worden gemanipuleerd. Atropine kan nodig zijn om de organen te vertragen of te voorkomen dat ze reageren op zenuwstimulatie, en om de afscheiding van het lichaam te vertragen.

Uw dierenarts kan ook de volgende medicijnen voorschrijven: antibiotica voor de operatie, medicijnen om galstenen op te lossen en vitamine K1.

Wonen en Management

Lichamelijke onderzoeken en relevante diagnostische tests zullen door uw dierenarts worden voorgeschreven - elke twee tot vier weken herhalen totdat de normale resultaten regelmatig zijn. Wees voorbereid op mogelijke complicaties of recidieven en let goed op uw huisdier tijdens de genezingsfase. Een gescheurde galweg (galsysteem) en/of peritonitis kan het herstel van uw kat bemoeilijken en verlengen.