Inhoudsopgave:

Longontsteking (interstitiële) Bij Katten
Longontsteking (interstitiële) Bij Katten

Video: Longontsteking (interstitiële) Bij Katten

Video: Longontsteking (interstitiële) Bij Katten
Video: Hulde aan Sammajoor “Pieter Kat” 2024, Mei
Anonim

Interstitiële pneumonie bij katten

Longontsteking verwijst naar een ontsteking in de longen van de kat. Interstitiële pneumonie verwijst ondertussen naar een vorm van longontsteking waarbij de ontsteking optreedt in de wanden van de longblaasjes van de kat (de luchtcellen van de longen), of in het interstitium (de ruimten tussen de weefselcellen van de longblaasjes). De longblaasjes zijn cellulaire componenten van de luchtwegen van de kat - waar zuurstof en koolstofdioxide worden uitgewisseld.

Interstitiële pneumonie kan voorkomen bij zowel katten als honden, waarbij sommige rassen vatbaarder zijn dan andere. Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte honden treft, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

De symptomen variëren afhankelijk van de ernst van de ziekte. Sommige symptomen die bij de kat kunnen voorkomen, zijn onder meer tachypneu, hoesten, kortademigheid, lichte koorts en afscheiding uit de ogen. Blootstelling aan toxische elementen kan bijvoorbeeld ook leiden tot gastro-intestinale symptomen, zoals braken, diarree en een verminderde hoeveelheid urineproductie.

Oorzaken

Er is een breed scala aan aandoeningen die kunnen leiden tot interstitiële pneumonie bij katten. Bronchiolitis obliterans organiserende pneumonie, een aangeboren (geboorte)afwijking, wordt gekenmerkt door ontstoken luchtwegen en omliggende weefsels, en een verhoogde kans op interstitiële pneumonie.

Andere oorzaken zijn longkanker en stofwisselingsstoornissen zoals uremie, waarbij een te hoog gehalte aan ureum en andere stikstofhoudende afvalproducten, die normaal via de urine worden uitgescheiden, in het bloed van de kat verschijnen.

Infectieziekten zoals het feliene immunodeficiëntievirus (FIV) en blootstelling aan toxische elementen door inademing van stof, gas of damp, zijn ook verdacht bij de diagnose van oorzakelijke factoren.

Diagnose

Er is een grote verscheidenheid aan diagnostische procedures die kunnen worden gebruikt als er symptomen optreden die verband houden met interstitiële pneumonie, waaronder een urine-analyse, bloedonderzoek, röntgenfoto's van de pleuraholte (het gebied tussen de borstwand en de longen) en een elektrocardiografie (ECG)-test, gebruikt voor het meten van de elektrische impulsen van het hart en voor de detectie van onregelmatige hartritmes die verband houden met verhoogde druk op de longen.

Twee andere diagnostische procedures die vaak voorkomen bij het vermoeden van een longontsteking zijn een tracheale spoeling, waarbij vloeistoffen en stoffen langs de luchtpijp worden verzameld, en een bronchoscopie, waarbij een buisje met een kleine camera eraan bevestigd in de mond wordt ingebracht en geleid in de bronchiale luchtwegen, zodat een visuele inspectie kan worden uitgevoerd.

Behandeling

Katten met ernstige symptomen moeten actief worden behandeld in het ziekenhuis. Dit is vooral belangrijk als uw kat ademnood heeft, in welk geval een zuurstofmasker zal worden gebruikt voor het toedienen van zuurstoftherapie. Antimicrobiële medicatie om secundaire bacteriële infectie te voorkomen wordt vaak voorgeschreven.

Aanvullende medicatie is afhankelijk van de onderliggende oorzaak van de interstitiële pneumonie; uw dierenarts zal u adviseren over de juiste medicijnen en thuisbehandeling.

Wonen en Management

Na de eerste behandeling moet de activiteit worden beperkt en moet blootstelling aan schadelijke stoffen, zoals stof, damp, chemische dampen of tabaksrook, worden vermeden. Dien regelmatig en volledig medicijnen toe, zoals voorgeschreven door uw dierenarts, en plan regelmatige vervolgbezoeken.

preventie

Hoewel er veel oorzaken zijn van interstitiële pneumonie, zijn er een paar dingen die katteneigenaren kunnen doen om de ontwikkeling van deze ziekte te voorkomen.

  1. Laat je kat goed vaccineren.
  2. Breng het naar uw dierenarts voor regelmatige ontworming.
  3. Plaats inademingsgevaren, zoals materialen die giftige dampen afgeven, in een veilige en beveiligde ruimte buiten het bereik van uw huisdier.

Aanbevolen: