Symptomen Van Hondsdolheid Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hondsdolheid is een virale ziekte die specifiek het centrale zenuwstelsel (CZS) van een kat aantast. De belangrijkste manier waarop het rabiësvirus wordt overgedragen op katten in de Verenigde Staten is door een beet van een ziektedrager: vossen, wasberen, stinkdieren en vleermuizen. Infectieuze virusdeeltjes worden vastgehouden in de speekselklieren van hondsdolle dieren om het virus beter via hun speeksel te verspreiden.

Zodra het virus het lichaam van de kat binnenkomt, repliceert het in de cellen van de spieren en verspreidt het zich vervolgens naar de dichtstbijzijnde zenuwvezels, inclusief alle perifere, sensorische en motorische zenuwen, van daaruit naar het CZS reizen via vloeistof in de zenuwen. De incubatie van hondsdolheid duurt gemiddeld tussen één en drie maanden, maar kan slechts een dag tot een jaar duren. Zodra de symptomen zijn begonnen, vordert het virus snel.

Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte honden treft, bezoek dan deze pagina in de petMD-gezondheidsbibliotheek.

Kunnen mensen hondsdolheid krijgen en kunt u hondsdolheid krijgen van een kattenkrab?

Deze ernstige en vaak dodelijke virale polio-encefalitis heeft ook zoönotische kenmerken en kan daarom op mensen worden overgedragen. Hondsdolheid wordt meestal overgedragen via het speeksel van een besmet dier en wordt meestal verspreid door beten. Het is nog steeds mogelijk om hondsdolheid te krijgen van een kattenkrab of een krab van een besmet dier, maar het komt minder vaak voor. Enkele andere, minder gebruikelijke overdrachtsmethoden zijn open wonden of slijmvliezen die in contact komen met geïnfecteerd speeksel.

Symptomen en soorten hondsdolheid bij katten

Er zijn twee vormen van hondsdolheid: verlamd en woedend. In het vroege symptoom (prodomale) stadium van rabiësinfectie zal de kat slechts milde tekenen van CZS-afwijkingen vertonen. Deze fase duurt één tot drie dagen. De meeste katten zullen dan doorgaan naar het woedende stadium, het verlamde stadium of een combinatie van beide, terwijl anderen bezwijken aan de infectie zonder enige belangrijke symptomen te vertonen.

Woedende hondsdolheid wordt gekenmerkt door extreme gedragsveranderingen, waaronder openlijke agressie en aanvalsgedrag. Paralytische hondsdolheid, ook wel domme hondsdolheid genoemd, wordt gekenmerkt door zwakte en verlies van coördinatie bij de kat, gevolgd door verlamming.

Dit is een snel bewegend virus. Als het niet snel wordt behandeld nadat de symptomen zijn begonnen, is de prognose slecht. Daarom, als uw kat in gevecht is geweest met een ander dier, of is gebeten of gekrabd door een ander dier, of als u enige reden heeft om te vermoeden dat uw huisdier in contact is geweest met een hondsdol dier (zelfs als uw huisdier is ingeënt tegen het virus), moet u uw kat onmiddellijk naar een dierenarts brengen voor preventieve zorg.

De volgende zijn enkele andere symptomen waar u op moet letten bij uw kat:

• Pica
• Koorts
• epileptische aanvallen
• Verlamming
• Watervrees
• Kaak is gevallen
• Onvermogen om te slikken
• Gespierd gebrek aan coördinatie
• Ongewone verlegenheid of agressie
• Overmatige prikkelbaarheid
• Constante prikkelbaarheid/veranderingen in houding en gedrag
• Verlamming in de onderkaak en het strottenhoofd
• Overmatige, druipende speekselvloed (hypersalivatie) of schuimig speeksel

Oorzaken van hondsdolheid bij katten

Het rabiësvirus is een enkelstrengs RNA-virus van het geslacht Lyssavirus, dat tot de familie Rhabdoviridae behoort. Het wordt overgedragen door de uitwisseling van bloed of speeksel van een besmet dier, en zeer zelden door het inademen van de ontsnappende gassen van ontbindende kadavers. Op deze manier het virus oplopen is zeldzaam, maar het kan voorkomen, vaak in grotten met een grote populatie vleermuizen, waar het virus wijdverbreid is.

Hondsdolheid bij katten diagnosticeren

Als u vermoedt dat uw kat hondsdolheid heeft, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Als het veilig is om dit te doen, kooi of onderwerp je kat op een andere manier en breng hem naar een dierenarts om in quarantaine te worden geplaatst. Als uw huisdier zich gemeen gedraagt, of probeert aan te vallen, en u denkt dat u het risico loopt gebeten of gekrabd te worden, moet u contact opnemen met de dierenambulance om uw kat voor u te vangen.

Uw dierenarts houdt uw kat 10 dagen in quarantaine in een afgesloten kooi. Dit is de enige aanvaardbare methode om een vermoedelijke rabiësinfectie te bevestigen.

Hondsdolheid wordt gediagnosticeerd door het testen van vloeistoffen van de hersenen, huid, speeksel en urine van een dier, niet het bloedserum.

Diagnose in de VS wordt gedaan met behulp van een post-mortem directe fluorescentie-antilichaamtest, uitgevoerd door een door de staat erkend laboratorium voor de diagnose van hondsdolheid. Uw dierenarts zal vloeistofmonsters verzamelen als uw kat sterft terwijl hij in quarantaine is, of als hij progressieve tekenen van hondsdolheid begint te vertonen; in dat geval zal uw dierenarts ervoor kiezen uw kat te laten inslapen (of te euthanaseren).

Behandeling voor hondsdolheid bij katten

Als uw kat is ingeënt tegen hondsdolheid, dient u een bewijs van inenting te overleggen aan uw dierenarts. Als iemand in contact is gekomen met het speeksel van de kat, of door uw kat is gebeten (inclusief uzelf), raad hem dan aan om onmiddellijk contact op te nemen met een arts voor behandeling. Helaas is hondsdolheid altijd dodelijk voor niet-gevaccineerde dieren, meestal binnen 7 tot 10 dagen vanaf het moment dat de eerste symptomen begonnen.

Als een diagnose van hondsdolheid wordt bevestigd, moet u de zaak melden aan uw plaatselijke gezondheidsafdeling. Een niet-gevaccineerde kat die is gebeten of blootgesteld aan een bekend hondsdol dier, moet maximaal zes maanden in quarantaine worden geplaatst, of volgens de lokale en landelijke voorschriften. Een gevaccineerd dier dat een mens heeft gebeten of gekrabd, moet daarentegen gedurende 10 dagen in quarantaine worden geplaatst en worden gecontroleerd.

Wonen en Management

Desinfecteer elk gebied dat het dier mogelijk heeft geïnfecteerd (vooral met speeksel) met een 1:32 verdunning (4 ons tot een gallon) huishoudbleekoplossing om het virus snel te inactiveren. Zorg ervoor dat u niet in contact komt met het speeksel van uw kat.

Als uw kat een voorwerp heeft ingeslikt, grijp dan niet in zijn bek zonder voorzorgsmaatregelen te nemen. Speeksel kan via een onbedoelde kras in uw huid terechtkomen, waardoor u het risico loopt het virus op te lopen.