Lage Lichaamstemperatuur Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Onderkoeling bij katten

Hypothermie is een medische aandoening die wordt gedefinieerd als een lichaamstemperatuur die lager is dan normaal. Het heeft drie fasen: mild, matig en ernstig. Milde hypothermie wordt geclassificeerd als een lichaamstemperatuur van 90 - 99 ° F (of 32 - 35 ° C), matige hypothermie bij 82 - 90 ° F (28 - 32 ° C) en ernstige hypothermie is elke temperatuur lager dan 82 ° F (28°C). Onderkoeling treedt op wanneer het lichaam van een dier niet langer in staat is om de normale temperatuur te handhaven, waardoor een depressie van het centrale zenuwstelsel (CZS) ontstaat. Het kan ook de hart- en bloedstroom (cardiovasculair), de ademhaling (ademhaling) en het immuunsysteem beïnvloeden. Een onregelmatige hartslag, moeite met ademhalen en een verminderd bewustzijn tot op het punt van coma kunnen het gevolg zijn.

Symptomen en typen

Hypothermie symptomen variëren met de mate van ernst. Milde onderkoeling is duidelijk door zwakte, rillingen en gebrek aan mentale alertheid. Matige hypothermie onthult kenmerken zoals spierstijfheid, lage bloeddruk, een stupor-achtige toestand en oppervlakkige, langzame ademhaling. Kenmerken van ernstige onderkoeling zijn vaste en verwijde pupillen, onhoorbare hartslag, ademhalingsmoeilijkheden en coma.

Oorzaken

Hypothermie treedt meestal op bij lage temperaturen, hoewel pasgeborenen hypothermie kunnen krijgen bij normale omgevingstemperaturen als gevolg van een gebrek aan lichaamswarmte. Kleinere rassen en zeer jonge dieren die meer vatbaar zijn voor snel oppervlakteverlies van lichaamswarmte lopen ook een groter risico, evenals oude (geriatrische) huisdieren. Dieren onder narcose lopen ook een hoger risico.

Andere factoren die het risico kunnen verhogen, zijn ziekten van de hypothalamus, het deel van de hersenen dat de eetlust en lichaamstemperatuur regelt, en hypothyreoïdie, een aandoening die wordt gekenmerkt door lage niveaus van het schildklierhormoon in het lichaam.

Diagnose

Als onderkoeling wordt vermoed, wordt de lichaamstemperatuur van uw kat gemeten met een thermometer, of in ernstige gevallen, een rectale of slokdarmsonde. Onregelmatigheden in ademhaling en hartslag worden ook gecontroleerd. Een elektrocardiogram (ECG), dat de elektrische activiteit van het hart registreert, kan worden gebruikt om de cardiovasculaire status van uw kat te bepalen.

Een urineonderzoek, samen met bloedonderzoek, wordt vaak gebruikt om alternatieve oorzaken voor onder normale lichaamstemperatuur en niet-reageren te diagnosticeren. Deze tests kunnen een lage bloedsuikerspiegel (hypoglykemie), stofwisselingsstoornissen, primaire hartziekte (hartziekte) aan het licht brengen. Bloed- en urinetests kunnen ook onbekende anesthetica of sedativa in het systeem van uw kat vinden.

Behandeling

Onderkoelde dieren worden actief behandeld totdat een normale lichaamstemperatuur is bereikt. Beweging moet tot een minimum worden beperkt, zowel om verder warmteverlies te voorkomen als om een mogelijk dodelijke onregelmatige hartslag (hartritmestoornis) te voorkomen terwijl de kat wordt opgewarmd. Tijdens het opwarmen kan een aanvankelijke daling van de lichaamstemperatuur worden verwacht, omdat er contact wordt gemaakt tussen warmer "kern" bloed en het koude lichaamsoppervlak.

Milde hypothermie kan passief worden behandeld, met thermische isolatie en dekens om verder warmteverlies te voorkomen, terwijl matige hypothermie actieve externe opwarming vereist. Dit omvat het gebruik van externe warmtebronnen, zoals stralingswarmte of verwarmingskussens, die op de romp van het dier worden aangebracht om zijn "kern" te verwarmen. Er moet een beschermende laag worden aangebracht tussen de huid van de patiënt en de warmtebron om brandwonden te voorkomen. Bij ernstige onderkoeling is invasieve kernopwarming noodzakelijk, zoals het toedienen van warmwaterklysma's en warme intraveneuze (IV) vloeistoffen.

Andere essentiële behandelingen, vooral voor ernstige hypothermie, omvatten ademhalingshulpmiddelen, zoals zuurstof, die kan worden toegediend met een gezichtsmasker, en IV-vloeistoffen voor ondersteuning van het bloedvolume. Eventuele vloeistoffen moeten eerst worden opgewarmd om verder warmteverlies te voorkomen.

Wonen en Management

Tijdens de behandeling moeten de lichaamstemperatuur, bloeddruk en hartslag van uw kat worden gecontroleerd. Het is ook belangrijk om te controleren op bevriezing, een ander risico dat zich kan ontwikkelen bij lage temperaturen.

preventie

Onderkoeling kan worden voorkomen door langdurige blootstelling aan koude temperaturen te vermijden. Dit is vooral belangrijk voor risicodieren. Factoren die het risico van een huisdier op onderkoeling verhogen, zijn onder meer zeer jonge of hoge leeftijd, laag lichaamsvet, hypothalamische ziekte of hypothyreoïdie en eerdere anesthesie en operaties.

Zieke of pasgeboren dieren met een lage bloedsuikerspiegel (hypoglykemie) lopen zelfs in normale omgevingen risico op onderkoeling. Langdurige zorg kan nodig zijn, zoals incubatie om de lichaamstemperatuur stabiel te houden. Om hypothermie bij onder narcose gebrachte dieren te voorkomen, moet de patiënt na de operatie warm worden gehouden en moet zijn lichaamstemperatuur worden gecontroleerd.