Overmatige Productie Van Speeksel Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-31 10:59

Ptyalisme bij katten

Speeksel wordt constant geproduceerd en uitgescheiden in de mondholte door de speekselklieren. De productie van speeksel neemt toe door excitatie van de speekselkernen in de hersenstam. Ptyalisme is een medische aandoening die wordt gekenmerkt door een overmatige speekselvloed, ook wel hypersalivatie genoemd. De prikkels die leiden tot de overproductie van speeksel zijn smaak- en tastsensaties waarbij mond en tong betrokken zijn. Hogere centra in het centrale zenuwstelsel kunnen ook de speekselkernen prikkelen of remmen, en laesies waarbij het centrale zenuwstelsel of de mondholte betrokken zijn, kunnen ook overmatige speekselvloed veroorzaken. Ziekten die de keelholte, slokdarm en maag aantasten, kunnen ook overmatige productie van speeksel stimuleren. Inslikken van een toxine, bijtende stof of vreemd lichaam kan ook leiden tot ptyalisme. Omgekeerd kan de normale speekselproductie excessief lijken bij dieren met een anatomische afwijking waardoor speeksel uit de mond kan druppelen, of die zijn aangetast door een aandoening die het slikken beïnvloedt. Pseudoptyalisme (d.w.z. vals ptyalisme), aan de andere kant, is het vrijkomen van overtollig speeksel dat zich in de mondholte heeft opgehoopt.

Jonge katten hebben meer kans op een vorm van ptyalisme die wordt veroorzaakt door een aangeboren probleem, zoals portosystemische shunt. Onder normale omstandigheden komt de poortader de lever binnen en zorgt ervoor dat toxische componenten van het bloed door de lever kunnen worden ontgift. Wanneer een shunt aanwezig is, is de poortader ongepast verbonden met een andere ader, waardoor het bloed de lever omzeilt. Vergroting van de slokdarm is erfelijk bij Siamese katten.

Symptomen en typen

• Verlies van eetlust - komt het vaakst voor bij katten met orale laesies, gastro-intestinale aandoeningen en systemische aandoeningen
• Veranderingen in het eetgedrag - katten met een orale aandoening of een gestoorde hersenzenuw kunnen weigeren om hard voedsel te eten, niet op de aangedane zijde kauwen (wanneer de laesie eenzijdig is), het hoofd in een ongebruikelijke positie houden tijdens het eten, of voedsel laten vallen
• Andere gedragsveranderingen - prikkelbaarheid, agressiviteit en teruggetrokkenheid komen vaak voor, vooral bij katten met een pijnlijke aandoening
• Moeite met slikken
• Regurgitatie - bij katten met slokdarmziekte
• Braken - secundair aan gastro-intestinale of systemische ziekte
• Pakken aan het gezicht of de snuit - katten met oraal ongemak of pijn
• Neurologische symptomen - katten die zijn blootgesteld aan veroorzakende medicijnen of toxines, en die met hepatische encefalopathie na consumptie van een eiwitrijke maaltijd

Oorzaken

• Conformationele stoornis van de lippen

• Orale en faryngeale ziekten

  • Vreemd lichaam (bijvoorbeeld inname van een lineair vreemd lichaam, zoals een naainaald)
  • Tumor
  • Abces
  • Gingivitis of stomatitis: ontsteking van het mondslijmvlies, secundair aan parodontitis
  • leukemie infectie
  • Virale bovenste luchtweginfectie
  • Immuungemedieerde ziekte
  • Nierziekte
  • Inslikken van een bijtend middel of giftige plant
  • Effecten van bestralingstherapie op de mondholte
  • Brandwonden (bijvoorbeeld door bijten op een elektrisch snoer)
  • Neurologische of functionele aandoening van de keelholte

• Speekselklierziekten

  • Vreemde entiteit
  • Tumor
  • Sialoadenitis: ontsteking van de speekselklieren
  • Hyperplasie: overproliferatie van cellen
  • Infarct: gebied van necrotisch weefsel veroorzaakt door verlies van voldoende bloedtoevoer
  • Sialocele: speekselretentiecyste

• Slokdarm- of gastro-intestinale aandoeningen

  • Slokdarm vreemd lichaam
  • slokdarmtumor
  • Oesofagitis: ontsteking van de slokdarm secundair aan inname van een bijtend middel of giftige plant
  • Gastro-oesofageale reflux
  • Hiatale hernia: maag puilt uit in de borst
  • Megaesophagus: vergrote slokdarm
  • Maagzwelling: opgeblazen gevoel van de maag
  • Maagzweer

• Stofwisselingsziekten

  • Hepato-encefalopathie (hogere incidentie bij katten) - veroorzaakt door een aangeboren of verworven portosystemische shunt, waarbij de lever niet in staat is schadelijke stoffen uit het bloed te verwijderen en de toxines naar de hersenen worden geleid
  • Hyperthermie: hoge koorts
  • Uremie: nierfalen

• Neurologische aandoeningen

  • Hondsdolheid
  • Botulisme
  • Tetanus
  • Dysautonomia: ziekte van het zenuwstelsel
  • Aandoeningen die dysfagie of moeite met slikken veroorzaken
  • Aandoeningen die gezichtszenuwverlamming of een hangende kaak veroorzaken
  • Aandoeningen die epileptische aanvallen veroorzaken
  • Misselijkheid geassocieerd met vestibulaire ziekte

• Drugs en toxines

  • Bijtende/corrosieve gifstoffen (bijv. huishoudelijke schoonmaakmiddelen en sommige gewone kamerplanten).
  • Stoffen met een onaangename smaak (katten hebben de neiging om te kwijlen)
  • Stoffen die hypersalivatie veroorzaken.
  • Diere.gif" />
  • Padden- en salamandersecreties
  • Plantenconsumptie kan verhoogde speekselvloed veroorzaken (bijv. Poinsettia, Dieffenbachia)

Diagnose

Er zijn veel verschillende oorzaken voor overmatige speekselvloed. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat geven, inclusief vaccinatiestatus, huidige medicijnen, mogelijke blootstelling aan toxine, een achtergrondgeschiedenis van symptomen en alle andere mogelijke incidenten die deze aandoening kunnen hebben versneld. Uw arts zal onderscheid moeten maken tussen speekselvloed geassocieerd met een aandoening die slikproblemen veroorzaakt, en speekselvloed geassocieerd met misselijkheid door te kijken naar tekenen zoals depressie, smakkende lippen en kokhalzen. Uw arts zal ook een volledig lichamelijk en neurologisch onderzoek bij uw kat willen doen, met speciale aandacht voor de mondholte en de nek. Diagnostische hulpmiddelen kunnen röntgen- en ultrasone beeldvorming omvatten om te bepalen of er een probleem is in de structuur van de lever of in andere interne organen. Als een immuungerelateerde aandoening wordt vermoed, wil uw dierenarts mogelijk ook een biopsie van weefsel en cellen uitvoeren.

Behandeling

Uw dierenarts zal de onderliggende oorzaak van het ptyalisme behandelen, zodra deze effectief is gediagnosticeerd. Hoewel het over het algemeen niet nodig is, kan uw arts ook de uiterlijke symptomen behandelen om de speekselvloed te verminderen. Voedingssupplementen kunnen worden aanbevolen als uw kat al langere tijd last heeft van ptyalisme en niet goed heeft kunnen eten.

Wonen en Management

Afhankelijk van de onderliggende oorzaak, zal uw dierenarts uw kat zo vaak als nodig willen controleren om er zeker van te zijn dat het behandelplan effectief is.