Is Een Straathond Gezonder Dan Een Rashond?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hier is een vraag die ik vaak krijg: is een straathond echt gezonder dan een raszuivere? Zo ja, waarom zou dat zijn?

Gezien vergelijkbare omstandigheden is het antwoord een volmondig "ja". Waarom? Omdat erfelijke ziekten enorm bijdragen aan de voorraad aandoeningen waar dierenartsen dagelijks mee te maken hebben.

Natuurlijk, straathonden krijgen ook veel ziekten. Ze krijgen zelfs genetische aandoeningen in dezelfde lijn als onze raszuivere dieren. Niemand is immers immuun voor de mogelijkheid om een paar zwerversgenen te erven.

Heupdysplasie, erfelijke hartziekten en vervelende vasculaire misvormingen zijn niet alleen voor raszuivere dieren. Toch gaat er niets boven het fokken van huisdieren met vergelijkbare genetica om ziekten die ze kunnen delen, door te geven.

Laten we echter duidelijk zijn: we hebben het hier over statistieken. Over wat het meest waarschijnlijk zal gebeuren.

Want ja, het is waar: uw Golden retriever mag nooit heupdysplasie krijgen. En dat kan zelfs zijn omdat de fokker van uw hond zijn of haar best deed om ervoor te zorgen dat alle honden zo vrij mogelijk waren van heupproblemen voordat hij besloot welke honden in het fokprogramma moesten worden opgenomen. Zo bezien, zou je kunnen denken dat een rashond meer kans heeft om een lang en gezond leven te leiden.

Je zou zelfs naar het asiel of de straten kunnen wijzen, waar alle straathonden leven, en (terecht) erop wijzen dat dit de honden zijn die de meeste ziekten bij zich dragen, de meeste parasieten hebben en het op de lange termijn het minst goed zullen doen..

Oké, dus dat is waar. Maar onthoud dat ik een eerste voorbehoud maakte: "gezien vergelijkbare omstandigheden." En daar zit de kneep. Omdat de meeste straathonden niet het voorrecht krijgen van een gelukkige thuisomgeving met liefhebbende eigenaren die fokken voor mooie heupen (bijvoorbeeld), zou je kunnen aannemen dat straathonden nooit het beste zullen zijn van een goed gefokte rashond.

Hoe dan ook, de trieste waarheid is dat slechts een klein percentage honden in de VS 'goed gefokt' is. Het kunnen prachtige exemplaren zijn en perfect emblematisch voor hun ras, maar dat betekent niet dat hun "fokkers" moeite hebben gedaan om hun fokhonden te testen en te screenen op genetische ziekten. In feite heeft de overgrote meerderheid dat niet. En dan heb ik het niet eens over puppy-molens (laat me niet eens beginnen).

De meest populaire bron van raszuivere dieren in ons land is genetisch net zo onderscheidend als de achtertuin van je buren. In feite IS het de achtertuin van je buurman. "We hebben twee honden van het X-ras en ze hebben het voor elkaar gekregen en nu hebben we veel mooie X-puppy's" - die allemaal hetzelfde gen voor de ziekte van Y kunnen dragen.

Op die manier bekeken, zou je het erover eens kunnen zijn dat als het gaat om het vinden van de gezondste hond, je beste gok misschien wel de straathond is die erin is geslaagd de schurft, kennelhoest en parvovirussen van deze wereld te vermijden. Maar dan, die zijn zeer goed te behandelen. Erfelijke allergische huidziekte en aangeboren hartafwijkingen zijn helaas NIET.

Dr. Patty Khuly