Meningitis, Meningo-encefalitis, Meningomyelitis Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Bacteriële meningitis en andere infecties van het zenuwstelsel bij honden

Net als bij mensen, wordt het systeem van membranen dat het centrale zenuwstelsel van de hond omhult, de hersenvliezen genoemd. Als dit systeem ontstoken raakt, wordt dit meningitis genoemd. Meningo-encefalitis is ondertussen de ontsteking van de hersenvliezen en hersenen, en meningomyelitis is de ontsteking van de hersenvliezen en het ruggenmerg.

Ontsteking van de hersenvliezen leidt vaak tot secundaire ontsteking van de hersenen en/of het ruggenmerg, wat resulteert in verschillende neurologische complicaties. Langdurige ontsteking kan ook de stroom van cerebrospinale vloeistof (CSF) belemmeren - de beschermende en voedende vloeistof die rond de hersenen en het ruggenmerg circuleert - wat leidt tot ophoping van CSF in de hersenen en dus ernstige complicaties zoals toevallen en parese.

Symptomen en typen

Neurologische symptomen die vaak worden geassocieerd met meningitis, meningo-encefalitis en meningomyelitis, zoals verminderde beweging, veranderde mentale toestand en toevallen, kunnen ernstig en progressief zijn. Andere symptomen die over het algemeen worden gezien bij honden die aan een van deze aandoeningen lijden, zijn onder meer:

• Depressie
• Schok
• Lage bloeddruk
• Koorts
• Braken
• Abnormale toename van de gevoeligheid voor verschillende stimuli (hyperesthesie)

Oorzaken

De meest voorkomende oorzaak van meningitis is een bacteriële infectie in de hersenen en/of het ruggenmerg die van elders in het lichaam komt. Meningo-encefalitis is ondertussen meestal te wijten aan infecties van de oren, ogen of neusholte. En meningomyelitis treedt meestal op na diskospondylitis en osteomyelitis. Bij puppy's en honden met een aangetast immuunsysteem bereiken dergelijke infecties gewoonlijk de hersenen en het ruggenmerg via het bloed.

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond geven, inclusief het begin en de aard van de symptomen. De dierenarts zal dan een volledig lichamelijk onderzoek en verschillende laboratoriumtests uitvoeren - zoals volledig bloedbeeld (CBC), biochemieprofiel van de bloedcultuur en urineonderzoek - om het type infectie te helpen identificeren en isoleren.

Het biochemieprofiel kan bijvoorbeeld duiden op lever- en nierbetrokkenheid, terwijl bloedonderzoek een verhoogd aantal witte bloedcellen kan aantonen, wat wijst op een aanhoudende infectie. Urineonderzoek kan ook pus en bacteriën in de urine van de hond aan het licht brengen, een indicatie van urineweginfecties.

Andere instrumenten die vaak worden gebruikt om het betrokken infectieuze agens te identificeren, zijn onder meer magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), abdominale echografie, thoracale en abdominale röntgenfoto's en monsters van de huid, ogen, loopneus en sputum.

Een van de belangrijkste diagnostische tests is echter CSF (of hersenvocht) analyse. Er wordt een monster van het CSF van uw hond verzameld en naar een laboratorium gestuurd voor kweek en verdere evaluatie.

Behandeling

In ernstige gevallen van meningitis, meningo-encefalitis of meningomyelitis zal de hond in het ziekenhuis worden opgenomen om ernstigere complicaties te voorkomen. Zodra het veroorzakende organisme is geïdentificeerd, zal uw dierenarts intraveneus antibiotica gebruiken om hun effectiviteit te maximaliseren. Anti-epileptica en corticosteroïden kunnen ook worden voorgeschreven om respectievelijk aanvallen te beheersen en ontstekingen te verminderen. Honden die ernstig uitgedroogd zijn, zullen ondertussen onmiddellijk vochttherapie ondergaan.

Wonen en Management

Een snelle en agressieve behandeling is essentieel voor een succesvol resultaat, hoewel de effectiviteit ervan zeer variabel is en de algehele prognose niet gunstig is. Helaas sterven veel honden aan dit soort infecties zodra het het centrale zenuwstelsel bereikt, ondanks de behandeling.

Als de behandeling succesvol is, kan het echter meer dan vier weken duren voordat alle symptomen zijn verdwenen. De activiteit van de hond moet gedurende deze tijd worden beperkt totdat deze is gestabiliseerd.

preventie

Behandel de oor-, ogen- en neusinfecties van uw hond onmiddellijk om verspreiding van deze infecties naar het zenuwstelsel te voorkomen.