Urineweginfectie, Lager (bacterieel) Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Bacteriële infectie van blaas en/of urethra bij honden

De invasie en kolonisatie van bacteriën in de urineblaas en/of het bovenste deel van de urethra kan leiden tot infectie wanneer het lokale afweersysteem, dat helpt beschermen tegen infectie, wordt aangetast. Symptomen die verband houden met dit type infectie zijn onder meer ontsteking van het aangetaste weefsel en urinewegproblemen.

Honden van alle leeftijden kunnen worden getroffen, maar de kwetsbaarheid neemt toe met het ouder worden. In dergelijke gevallen worden vaak steenvorming, prostaataandoeningen en tumoren gezien. Bovendien zijn vrouwelijke honden vatbaarder voor bacteriële infecties van de lagere urinewegen dan mannen.

Symptomen en typen

Sommige honden met bacteriële infecties van de lagere urinewegen vertonen mogelijk geen tekenen, maar veel meer wel. Enkele van de meest voorkomende symptomen zijn:

• Moeite met urineren
• Bloed in de urine (hematurie)
• Troebele of onwelriekende urine
• Frequent urineren, maar alleen in kleine hoeveelheden
• Urine-incontinentie, vooral tijdens de bevalling of op plaatsen die niet gebruikelijk zijn (d.w.z. plaatsen waar hij niet eerder heeft geplast)
• Plassen wanneer de blaas wordt aangeraakt (af en toe)

Oorzaken

E. coli, Staphylococcus en Proteus spp. goed voor meer dan de helft van alle gevallen van bacteriële infecties van de lagere urinewegen. Minder vaak voorkomende bacteriën zijn Streptococcus, Klebsiella, Enterobacter, Pseudomonas en Corynebacterium spp.

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond, inclusief het begin en de aard van de symptomen, aan uw dierenarts geven. Hij of zij zal dan een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren, evenals een biochemisch profiel, urineonderzoek en een volledig bloedbeeld (CBC). Hoewel de resultaten van het CBC- en biochemieprofiel vaak normaal zijn, zullen de bevindingen van urineonderzoek waardevolle informatie opleveren voor de eerste diagnose. In de urine worden bijvoorbeeld vaak pus, bloed of eiwitten gezien. Het urinemonster, dat met een spuit uit de blaas wordt genomen, wordt vervolgens gekweekt om de veroorzakende bacteriën te laten groeien (waardoor gevoeligheidstests mogelijk zijn).

Zodra de bacterie is geïdentificeerd, zal uw dierenarts geschikte antibiotica aanbevelen voor de behandeling. Röntgenfoto's en echografie van de lagere urinewegen kunnen ook de aanwezigheid van steen of andere abnormale laesies onthullen.

Behandeling

De meeste honden herstellen zonder complicaties zodra de juiste antibiotica zijn toegediend. Het is echter belangrijk om het probleem snel te identificeren, aangezien dergelijke vormen van lagere urineweginfecties zich naar de nieren, het hart en andere gebieden kunnen verplaatsen, wat kan leiden tot ernstigere complicaties.

Wonen en Management

Prognose zal uiteindelijk afhangen van de diagnose; de meeste honden hebben echter weinig meer nodig dan antibiotica om de infectie op te lossen. In gevallen van ernstige en gecompliceerde infecties met obstructies kan een operatie nodig zijn. Veranderingen in het dieet kunnen ook worden doorgevoerd om toekomstige perioden van steenvorming te voorkomen.

Antibiotica dienen altijd in de voorgeschreven dosering en frequentie te worden toegediend. Stop of verander de behandeling ook niet zonder voorafgaand overleg met uw dierenarts. Als een langdurige antibioticabehandeling wordt aanbevolen, let dan op uw hond op bijwerkingen, zoals allergieën, en bel onmiddellijk uw dierenarts als deze zich voordoen.

Urinekweken worden 7 tot 10 dagen na voltooiing van de therapie gedaan. Als de infectie nog steeds aanwezig is, kan een langere antibiotische therapie of het veranderen van het antibioticum nodig zijn.