Inhoudsopgave:

Infectie In De Blaas Of Urinewegen Bij Konijnen
Infectie In De Blaas Of Urinewegen Bij Konijnen

Video: Infectie In De Blaas Of Urinewegen Bij Konijnen

Video: Infectie In De Blaas Of Urinewegen Bij Konijnen
Video: PowerPoint: 98 Periode 5 LO3 LA1 Pathologie Nieren en Urinewegen 2024, Mei
Anonim

Lagere urineweginfectie bij konijnen

Blaasinfecties treden meestal op als gevolg van hoge concentraties en ophoping van bacteriën in de blaas of urinewegen. Om deze bacteriën echter actief een infectie te laten veroorzaken en te laten gedijen, moet een konijn typisch een aantal reeds bestaande onderliggende factoren hebben, zoals een slecht immuunsysteem/afweersysteem of hoge calciumspiegels in de urine.

Urineweginfectie wordt het meest gezien bij konijnen van middelbare leeftijd, ongeveer 3-5 jaar oud. Zwaarlijvige konijnen met een sedentaire levensstijl en slechte voeding lopen ook risico.

Symptomen en typen

Sommige konijnen met bacteriële infecties van de lagere urinewegen vertonen geen tekenen, maar veel meer wel. Enkele van de meest voorkomende symptomen zijn:

  • Bloedige urine (hematurie)
  • Dikke, beige- of bruingekleurde urine
  • Urine-incontinentie, vooral tijdens de bevalling of op plaatsen die niet gebruikelijk zijn (d.w.z. plaatsen waar hij niet eerder heeft geplast)
  • Frequent urineren, maar alleen in kleine hoeveelheden
  • Brandwonden/verbrandingen van de huid door urine, vooral rond geslachtsdelen en achterpoten

Oorzaken

Hoewel de bacterie uiteindelijk de blaasontsteking veroorzaakt, zijn er veel factoren die het konijn vatbaarder kunnen maken voor de infectie, waaronder:

  • zwaarlijvigheid
  • Gebrek aan lichaamsbeweging
  • kooi opsluiting
  • Exclusief dieet van korrels op basis van alfalfa
  • Aandoeningen die urineretentie of onvolledige lediging van de blaas kunnen veroorzaken (bijv. obstructie van de urinewegen, blaas)
  • Niet genoeg water drinken (vanwege onbeschikbaarheid of slechte waterbron)
  • Ontoereikende reiniging van kattenbak of kooi
  • Overmatige toediening van vitamine- en/of mineralensupplementen zoals calcium

Diagnose

U moet uw dierenarts een grondige geschiedenis geven van de gezondheid van uw konijn en het begin van de symptomen. Hij of zij voert dan een bloed- en urineonderzoek uit op het dier. Als er een infectie aanwezig is, zal de urine meestal duidelijke afwijkingen vertonen, zoals abnormale kleuring of verhoogd aantal witte bloedcellen. Op basis hiervan zal uw dierenarts een urinecultuur bestellen om de exacte bacteriestam te bepalen die aanwezig is in de urinewegen van uw konijn.

Omdat er ook andere aandoeningen aanwezig kunnen zijn, zal uw arts een urineweginfectie moeten onderscheiden van andere urinewegaandoeningen, zoals een ernstigere blaasontsteking, nierstenen, blaasstenen, tumoren, enz. Visuele diagnostiek kan bestaan uit echografie van de blaas of urethra, en zowel reguliere als contraströntgenfoto's - waarbij een orale of geïnjecteerde dosis vloeibaar barium, een materiaal dat op röntgenfoto's zichtbaar is, wordt gebruikt om een beter zicht te krijgen op de inwendige organen terwijl het materiaal er doorheen reist de vloeistofsystemen van het lichaam.

Er worden in verschillende stadia films gemaakt om de passage van het barium door het lichaam te onderzoeken, waarbij eventuele afwijkingen, voorwerpen (stenen) of vernauwingen in de passages duidelijk worden. Een biopsie kan ook nodig zijn om monsters van de blaaswand te verzamelen voor laboratoriumanalyse als tumoren worden vermoed. Een cystoscopie, een relatief minimaal invasieve procedure waarbij een flexibele buis met een camera en/of chirurgische apparatuur via de urinewegen in de blaas wordt ingebracht zodat de arts een visueel onderzoek van het inwendige orgaan kan uitvoeren, kan voor deze procedure voldoende zijn.

Behandeling

Konijnen bij wie een urineweginfectie is vastgesteld, worden meestal poliklinisch behandeld. Getroffen konijnen reageren vaak alleen op een combinatie van antibiotische therapie, verhoogde waterconsumptie, dieetaanpassing, gewichtsverlies en meer beweging. In meer ernstige gevallen, zoals bij konijnen met grote hoeveelheden calcium in de blaas, is vochttherapie en manuele massage om de blaas te legen noodzakelijk.

Als er urineverbranding op de huid of geslachtsdelen aanwezig is, zal een zachte reiniging met een zinkoxide plus mentholpoeder helpen om de huid te genezen. Anders behoort het schoon en droog houden van het gebied rond de geslachtsorganen/urinewegen tot de basiszorg.

Wonen en Management

Verhoog het activiteitenniveau van uw konijn en stimuleer het legen van de blaas door grote oefenruimtes en voldoende vers water te bieden. Het kan ook nuttig zijn om meerdere bronnen van vers water op verschillende locaties aan te bieden en het water op smaak te brengen met fruit- en/of groentesappen (zonder toegevoegde suikers). Verminder calcium in de voeding om de vorming van calciumstenen in de blaas en urinewegen te ontmoedigen. Moedig de opname van orale vloeistof aan door bladgroenten nat te maken en bied een grote selectie verse, bevochtigde groenten aan, zoals koriander, romaine sla, peterselie, worteltopjes, paardenbloemgroenten, spinazie, boerenkool en grashooi van goede kwaliteit. Voer timothee en grashooi in plaats van luzernehooi en stop met luzernekorrels uit de dagelijkse voeding van uw konijn, tenzij uw dierenarts anders aangeeft.

Controleer de urineproductie van uw konijn en neem contact op met uw dierenarts als de symptomen terugkeren.

Aanbevolen: