Overtollig Calcium En Stenen In De Urinewegen Bij Konijnen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hypercalciurie en urolithiasis bij konijnen

Nierstenen vormen zich in de urinewegen door de afzetting van complexe verbindingen die calcium bevatten in de urine. Bij konijnen wordt al het geconsumeerde calcium geabsorbeerd en urine bevat gewoonlijk 45-60 procent calcium (urine van andere zoogdieren bevat slechts twee procent calcium). Konijnen tussen de drie en vijf jaar lopen een groter risico.

Symptomen en typen

Symptomen zullen uiteindelijk afhangen van de locatie, grootte en hoeveelheid materiaal in de blaas. Enkele van de meest voorkomende symptomen die gepaard gaan met nierstenen zijn:

• Bloed in de urine (hematurie)
• Urinekleuring in het perineum
• Spannen/pijn tijdens het plassen
• Dikke, pasteuze, troebele of beige- tot bruingekleurde urine
• Gebogen houding, tremoren en moeite met lopen (wanneer neurologische of orthopedische aandoeningen leiden tot urineretentie)
• Verlies van eetlust
• Gewichtsverlies
• Lethargie
• tandenknarsen
• Gezwollen urineblaas (kan voelbaar zijn)
• Gezwollen nier (kan voelbaar zijn)

Oorzaken

Commercieel konijnenvoer, zoals pellets, bevat doorgaans een zeer hoog calciumgehalte, veel hoger dan de dagelijkse voedingsbehoeften. Dit in combinatie met factoren zoals onvoldoende wateropname, gebrek aan lichaamsbeweging, zwaarlijvigheid en onvolledige lediging van de blaas kan precipitatie van calcium in de urine veroorzaken, wat uiteindelijk leidt tot de vorming van stenen.

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw konijn en het begin van symptomen geven. Uw dierenarts zal dan een grondig lichamelijk onderzoek op uw konijn uitvoeren. De eerste stap zal zijn om onderscheid te maken tussen stenen en andere oorzaken van abnormale urineproductie. Er zullen bloed- en urineanalyses worden uitgevoerd om de bloed- en urinecalciumspiegels te controleren en er zal een analyse worden uitgevoerd van eventuele stenen (urolieten) die uit de blaas zijn verwijderd. Röntgen- en echografie kunnen worden gebruikt om de aanwezigheid, grootte en locatie van de stenen te onthullen.

Behandeling

De eerste prioriteit zal zijn om je konijn te verlossen van de pijn die het ervaart. Behandeling van de onderliggende oorzaak van de stenen heeft de volgende prioriteit. Uw dierenarts zal proberen de blaas handmatig te masseren om achtergebleven urine te verwijderen. Als er een verstopping in de urinewegen is, kan uw dierenarts een spoeltechniek gebruiken om de stenen uit het kanaal te duwen.

In sommige gevallen is een operatie nodig voor het verwijderen van stenen die vastzitten in de urinewegen of die te groot zijn om veilig door het kanaal te gaan. Een korte ziekenhuisopname voor de operatie en stabilisatie zijn over het algemeen alles wat nodig is, met vochtsupplementen voor rehydratatie. Als er urinevlekken en brandwonden zijn opgetreden op de huid rond de geslachtsdelen - d.w.z. het perineum en de binnenkant van de benen - kunnen zink en mentholpoeder worden aangebracht om het gebied droog en koel te houden.

Wonen en Management

Uw konijn heeft een warme, rustige omgeving nodig om in te herstellen. Als het konijn niet te moe is, moedig dan elke 6-8 uur aan om gedurende ten minste 10-15 minuten te bewegen (huppelen). Dit bevordert een spoedig herstel.

Het is belangrijk dat uw konijn tijdens en na de behandeling blijft eten. Moedig de inname van orale vloeistof aan door vers water aan te bieden, bladgroenten nat te maken of water op smaak te brengen met groentesap, en een grote selectie verse, bevochtigde groenten aan te bieden, zoals koriander, romaine sla, peterselie, worteltopjes, paardebloemgroenten, spinazie, boerenkool, en grashooi van goede kwaliteit. Voer timothee en grashooi in plaats van luzernehooi, maar blijf uw konijn ook zijn gebruikelijke korrelvoer aanbieden, aangezien het oorspronkelijke doel is om het konijn aan het eten te krijgen en zijn gewicht en voedingsstatus te behouden. Als uw konijn dit voedsel weigert, moet u een papmengsel met een spuitje voeren totdat het zelf weer kan eten. Geef uw konijn geen koolhydraatrijke, vetrijke voedingssupplementen, tenzij uw dierenarts dit specifiek heeft geadviseerd.

In sommige gevallen kan ook het darmkanaal zijn aangetast en kan een operatie nodig zijn om vaste stoffen uit de darm te verwijderen. Mogelijke complicaties zijn nierfalen, urinewegobstructie of verlamming van de spijsverteringsspieren (als gevolg van anesthesie tijdens een operatie). Controleer na thuiskomst de eetlust van uw konijn en de productie van ontlasting, en meld eventuele afwijkingen onmiddellijk aan uw dierenarts, aangezien de dood kan optreden als gevolg van plotselinge en ernstige complicaties. Herhaling is waarschijnlijk, dus het is belangrijk om risicofactoren zoals obesitas, een zittend leven en een slecht dieet te verminderen. Een combinatie van een verlaagd calciumdieet, meer beweging en meer waterverbruik voor de rest van het leven van het konijn wordt sterk aangeraden voor de gezondheid van het konijn op de lange termijn.