Vink Verlamming Bij Honden Aan

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Tekenbeetverlamming bij honden

Teken fungeren als dragers van verschillende ziekten bij dieren, ook bij honden. Tekenverlamming, of tekenbeetverlamming, wordt veroorzaakt door een krachtig toxine dat vrijkomt via het speeksel van bepaalde soorten vrouwelijke teek en dat in het bloed van de hond wordt geïnjecteerd wanneer de teek de huid van de hond besmet. Het toxine beïnvloedt rechtstreeks het zenuwstelsel, wat leidt tot een groep nerveuze symptomen bij het aangetaste dier.

De gifstoffen die vrijkomen door teken veroorzaken verlamming van de onderste motorneuronen, wat wordt gedefinieerd als een verlies van willekeurige beweging en die wordt veroorzaakt door een ziekte van de zenuwen die het ruggenmerg en de spieren verbinden. Bij verlamming van de onderste motorneuronen blijven de spieren in een schijnbare staat van ontspanning.

Een besmetting met teken is niet nodig om een zieke toestand te laten optreden. Hoewel er meestal meerdere teken aanwezig zijn bij een hond die symptomen van tekenverlamming vertoont, kan tekenbeetverlamming plaatsvinden nadat hij door slechts één teek is gebeten. Omgekeerd zullen niet alle dieren, besmet of niet, tekenverlamming ontwikkelen.

Symptomen beginnen meestal ongeveer 6-9 dagen nadat een teek zich op de huid van de hond heeft gehecht. Deze ziekte is enigszins seizoensgebonden en komt vaker voor in de zomer in bepaalde gebieden van de VS. In gebieden waar de seizoenstemperaturen constanter zijn, zoals in de zuidelijke staten en Noord-Australië, kunnen teken het hele jaar door aanwezig zijn.

In de VS wordt deze ziekte vaker gezien bij honden dan bij katten. Katten in de VS lijken zelfs resistent te zijn tegen het tekentoxine.

Symptomen en typen

Er is een geschiedenis van een recent bezoek van de hond aan een bebost gebied, of leven in een gebied dat endemisch is voor teken. Symptomen zijn geleidelijk van aard, waaronder:

• Braken
• oprispingen
• onvastheid
• Hoge bloeddruk
• Snelle hartslag en ritme (tachyaritmieën)
• Zwakte, vooral in de achterpoten
• Gedeeltelijk verlies van spierbewegingen (parese)
• Volledig verlies van spierbeweging (verlamming), vaak gezien bij gevorderde ziekte
• Slechte reflexen om het verlies van de reflex te voltooien
• Lage spierspanning (hypotonie)
• Moeite met eten
• Stemstoornis (dysfonie)
• Asfyxie door verlamming van de ademhalingsspieren bij ernstig aangetaste dieren
• Overmatig kwijlen (sialosis)
• Megaesophagus (vergrote slokdarm)
• Overmatige verwijding van de pupil in het oog (mydriasis)

Oorzaken

Tekenbesmetting

Diagnose

U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw hond, het begin van de symptomen en mogelijke incidenten die aan deze aandoening vooraf zijn gegaan, geven. Uw dierenarts zal bijvoorbeeld vragen naar recente bezoeken die u en uw hond hebben gebracht aan beboste gebieden, vooral in de afgelopen dagen en weken.

Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren en de huid van uw hond nauwkeurig onderzoeken op de aanwezigheid van teken of op recente tekenen van teken. Als er teken op de huid worden aangetroffen, zal uw dierenarts de teek verwijderen en naar het laboratorium sturen voor een soortbepaling. Routinematige laboratoriumtests omvatten een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urineonderzoek. De resultaten van deze tests zijn echter vaak normaal als er geen andere gelijktijdige ziekte aanwezig is, samen met tekenverlamming.

Bij patiënten met verlamming van de ademhalingsspieren moeten bloedgassen worden berekend om de ernst van het ademhalingsprobleem te bepalen. Als er sprake is van verlamming van de ademhalingsspieren, zal er een laag zuurstofgehalte en een hoog kooldioxidegehalte in het bloed aanwezig zijn, omdat de hond niet in staat zal zijn om zuurstof goed in te ademen en kooldioxide uit te ademen. Een thoraxfoto kan een vergrote slokdarm onthullen als gevolg van de extra inspanning om te ademen.

De belangrijkste stap in de diagnose is het zoeken naar en vinden van de teek die uw hond heeft gebeten, zodat deze kan worden geïdentificeerd en het vermogen om ziekten over te dragen kan worden bepaald. Uw dierenarts zal alle delen van de huid van uw hond grondig doorzoeken om teken te vinden, zodat dit kan worden gedaan.

Behandeling

In het geval van een ernstige ziekte, moet uw hond worden opgenomen in het ziekenhuis voor intensieve zorg en verpleging. Ademhalingsverlamming is een noodgeval en heeft onmiddellijke veterinaire medische aandacht nodig.

Het identificeren en verwijderen van de teken is de eerste stap om de verdere afgifte van gifstoffen te voorkomen en de symptomen te verergeren. Zelfs als er geen teken worden gevonden, kan uw hond een insectendodend bad krijgen om eventuele teken te doden die zich in de huidplooien kunnen bevinden. In sommige gevallen is dit de enige behandeling die nodig is en zal de hond spoedig tekenen van herstel vertonen. In gevallen met ademhalingsverlamming is echter zuurstofsuppletie of een andere vorm van kunstmatige beademing vereist om de hond te laten ademen.

Als de hond uitgedroogd is, zal intraveneuze vloeistof worden toegediend, samen met medicijnen die kunnen worden gebruikt om de effecten van de gifstoffen op het zenuwstelsel tegen te gaan en om de spieren voldoende te ontspannen zodat de hond kan ademen.

Wonen en Management

Voor het beste herstel wil je je hond in een stille, koele omgeving houden. Het neurotoxine is temperatuurgevoelig. Lichamelijke activiteit moet ook tijdelijk worden vermeden, omdat activiteit de lichaamstemperatuur kan verhogen. Moedig uw hond aan om zoveel mogelijk te ontspannen totdat hij volledig is hersteld.

Sommige getroffen dieren hebben problemen met braken en verlies van eetlust en kunnen niet eten. In dergelijke gevallen mag geen voedsel worden aangeboden totdat deze symptomen goed onder controle zijn. Uw dierenarts zal u instrueren over het soort voedingssupplementen dat aan uw hond moet worden gegeven, en de methode die u moet gebruiken om uw hond te voeren (dit kan bijvoorbeeld met een spuit of buisje zijn). Goede thuisverpleging is belangrijk voor een snel en volledig herstel.

Tijdens de ziekenhuisopname wordt er dagelijks een neurologisch onderzoek van uw hond gedaan. De algehele prognose hangt grotendeels af van de soort teek die uw hond heeft besmet, maar zoals bij elke ziekte, kan het herstel van uw hond ook afhangen van zijn gezondheidstoestand en leeftijd voorafgaand aan de door de teek opgelopen ziekte. In sommige gevallen, met bijzonder toxische reacties, kan zelfs met de beste behandeling de dood optreden.