Vastgelopen Arbeid En Leveringsproblemen Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Baarmoedertraagheid bij honden

Baarmoederinertie is een aandoening waarbij de zwangere vrouwelijke hond haar foetussen niet kan baren vanwege het onvermogen van de baarmoederspier om samen te trekken en de puppy's uit de baarmoeder te verdrijven.

Symptomen en typen

Het belangrijkste symptoom is het onvermogen om het geboorteproces (partus) aan het einde van de normale draagtijd te starten. Vaak is de patiënt helder en alert en lijkt hij niet in nood te verkeren. In sommige gevallen kan de teef normaal een of twee foetussen baren, waarna de bevalling stopt, ook al zijn er nog meer foetussen in de baarmoeder.

Oorzaken

• Baarmoederspieren reageren niet normaal op de hormonale signalen van het lichaam
• Hormonale onevenwichtigheden
• zwaarlijvigheid
• Gebrek aan lichaamsbeweging
• Obstructie in het voortplantingsstelsel (d.w.z. vaginaal kanaal)
• Grote puppy's
• Defecte foetale positionering in het voortplantingsstelsel

Diagnose

Als uw hond de datum waarop ze had moeten bevallen is gepasseerd, of sommige maar niet al haar jongen heeft gekregen en haar bevalling volledig lijkt te zijn gestopt, moet u een dierenarts raadplegen voordat de zaken verslechteren. Uw dierenarts zal rekening houden met de algemene gezondheid van uw hond en de voorgeschiedenis van de bevalling.

Het eerste fysieke onderzoek omvat het evalueren van de mentale en fysieke gezondheid van uw hond en het plaatsen van haar in een rustige ruimte in de hoop haar bevalling te hervatten zodat deze normaal kan vorderen. Haar rectale temperatuur zal worden geregistreerd, wat zal helpen bij het vaststellen van het stadium van de partus waarin ze zich bevindt. Bij dieren die dicht bij de partus staan, maar nog geen tekenen van de bevalling hebben vertoond, daalt de rectale temperatuur tot onder normaal. Als de tekenen aanwezig zijn, wordt dit beschouwd als een indicator voor het begin van de bevalling. Routinematige laboratoriumtests omvatten een volledig bloedbeeld, biochemieprofiel, elektrolyten en urineonderzoek.

Bij patiënten met primaire uteriene inertie blijken de resultaten van deze tests vaak normaal te zijn. Bij sommige dieren kan het biochemische profiel echter abnormaal lage calcium- en bloedglucosespiegels vertonen. Calcium is essentieel voor een goede samentrekking van de spieren, inclusief de baarmoederspieren. Als het bloed weinig calcium bevat, geeft dit aan in welke richting de behandeling moet gaan.

Als de tijd en de middelen het toelaten, zal uw dierenarts het bloedmonster laten controleren op hormonale niveaus, met name progesteron. Als de serumprogesteronspiegels laag blijven, zal deze bevinding helpen bij het stellen van de diagnose. Uw dierenarts zal ook abdominale röntgenfoto's en/of echografie maken om het aantal en de positie van de foetussen te bepalen en om hun hartslag te controleren. Afhankelijk van de bevindingen van het onderzoek, kan uw dierenarts mogelijk arbeidsinducerende medicijnen gebruiken, of kan het nodig zijn om een keizersnede uit te voeren om de puppy's te verwijderen.

Behandeling

Op basis van de voorlopige diagnose zullen geneesmiddelen worden gegeven om de samentrekkingen van de baarmoederspier te bevorderen. Herhaalde injecties zijn vaak nodig met continue monitoring om de voortgang van de moeder in de gaten te houden. Intraveneuze vloeistoffen kunnen ook worden gebruikt als een manier om medicijnen en supplementen aan uw hond toe te dienen, terwijl ze haar ook gehydrateerd houdt.

Normale calcium- en glucosespiegels zijn vereist voor normale samentrekkingen van de baarmoederspieren. Als uw hond lage calcium- of glucosespiegels vertoont, wordt een intraveneuze therapie gestart. Helaas zullen niet alle honden reageren op medische behandeling. In deze gevallen wordt een onmiddellijke keizersnede-operatie uitgevoerd om foetale stress en overlijden van de puppy's en de moeder te voorkomen.

Wonen en Management

Uw hond heeft voldoende rust nodig in een stressvrije omgeving in de tijd net voor de uitgerekende datum, en tijdens en na de bevalling. De algehele prognose, zowel voor de moeder als voor haar jong, is over het algemeen gunstig als onmiddellijk medische hulp of chirurgische behandeling wordt gegeven.