Wat Is Osmoregulatie?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hoe vissen een interne balans tussen zout en water behouden?

Osmoregulatie is het proces van het handhaven van een interne balans van zout en water in het lichaam van een vis. Een vis is tenslotte een verzameling vloeistoffen die in een vloeibare omgeving drijft, met slechts een dunne huid om de twee te scheiden.

Er is altijd een verschil tussen het zoutgehalte van de omgeving van een vis en de binnenkant van zijn lichaam, of de vis nu zoet of marien is. Omdat de huid van de vis zo dun is, vooral rond plaatsen zoals de kieuwen, probeert extern water voortdurend het lichaam van de vis binnen te dringen door osmose en diffusie.

Bekijk het zo: de twee kanten (binnen en buiten) van de membraanhuid van een vis hebben verschillende concentraties zout en water. De natuur probeert altijd aan beide kanten een evenwicht te bewaren, dus zoutionen zullen door het semi-permeabele membraan naar de zwakkere zoutoplossing gaan (door diffusie), terwijl de watermoleculen de tegenovergestelde route nemen (door osmose) en proberen de sterkere te verdunnen. zout oplossing.

Ongeacht het zoutgehalte van hun externe omgeving, gebruiken vissen osmoregulatie om de processen van diffusie en osmose te bestrijden en de interne balans van zout en water te behouden die essentieel is voor hun efficiëntie en overleving.

Vers water vis

In zoet water heeft de binnenkant van het lichaam van een vis een hogere zoutconcentratie dan de externe omgeving. Bijgevolg is er een neiging om zout te verliezen en water op te nemen.

Om dit tegen te gaan, hebben zoetwatervissen zeer efficiënte nieren die snel water afscheiden. Ze nemen ook zout uit hun urine op voordat het wordt uitgestoten om verliezen te minimaliseren en nemen actief zout uit hun omgeving op met behulp van speciale cellen in de kieuwen.

Marine vis

In mariene omgevingen hebben vissen het tegenovergestelde probleem: er is relatief meer zout en minder water buiten hun lichaam. Dientengevolge is er een neiging om zout op te nemen en water te verliezen.

Om dit tegen te gaan, drinken zeevissen enorme hoeveelheden water en plassen ze weinig. Zout is een ingewikkelder probleem: speciale cellen in de kieuwen verwijderen actief zout ten koste van extra energie en deze vissen nemen geen zout op uit het water dat ze drinken.