Betekent Het Versterken Van Onze MRSA-bescherming Meer Vleesloosheid?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-11 15:42

Heb je je ooit afgevraagd of de antibiotica die we onze eetbare runderen, varkens en pluimvee geven ons misschien de antibioticaresistentie-blues bezorgen? De meeste medisch ingestelde Amerikanen denken dat dat het geval zou kunnen zijn. Waarom zou de American Medical Association (AMA) anders een wetenschappelijk verdedigbaar verbod op het gebruik van niet-therapeutische antibiotica bij diersoorten in de landbouw ondersteunen?

Op het punt van de AMA: een recent onderzoek van het Translational Genomics Research Institute in Arizona, gefinancierd door de industriële landbouwindustrie-kritische Pew Charitable Resources Trust, wijst op de prevalentie van antibioticaresistente bacteriën in het vlees dat we mogelijk in onze supermarkten kopen.

Ja, MRSA-bacteriën (methicilline-resistente Staphylococcus aureus), de "superbacteriën" die we alom hebben gevreesd en beschimpt vanwege hun gevaarlijke infecties, leven blijkbaar ongecontroleerd in sommige van onze vleesdieren. Volgens deze recente studie zou bijna 50 procent van het vlees dat in onze supermarkten verkrijgbaar is, besmet kunnen zijn met deze resistente bacterie.

Dat zou twee dingen kunnen betekenen: (1) de antibiotica die we aan onze vleesdieren voeren, creëren genetisch gunstige omstandigheden voor het soort superbacteriën waarvan we altijd bang waren dat ze uiteindelijk het gevolg zouden kunnen zijn van dergelijke biologisch concurrerende omstandigheden, en (2) dat deze resistente bacteriën kunnen zelfs leiden tot een gevaar voor de volksgezondheid.

Voor alle duidelijkheid: dit onderzoek is te beperkt om op de een of andere manier iets definitiefs te bewijzen (het is te verwachten dat de beperkte steekproefomvang van dit onderzoek ertoe heeft geleid dat de vleesindustrie het onderzoek "inconsequent" heeft verklaard). Evenmin betekent het vinden van MRSA in al dit vlees dat mensen ermee besmet zijn.

Dit onderzoek is echter een stap in de richting waarvan de meeste wetenschappers verwachten dat het ons naar het onvermijdelijke zal leiden: het rokende pistool dat eindelijk bewijst dat antibiotica in diervoeders rechtstreeks leiden tot het soort MRSA-infecties waar mensen steeds vaker mee te maken krijgen.

Nee, het is niet sluitend. Noch is er ergens een rokend wapen te vinden. En toch hangt het schrijven onmiskenbaar aan de muur: de wetenschap achter "de dieren-zijn-veiliger-te-eten-wanneer-we-ze-drugs-voeden" wordt weggeërodeerd - sneller nu de wetenschap zich haast om het tij te keren van superbugs.

De apologeten van de agrarische industrie die zouden ontkennen dat het soort medicijnen dat we aan onze vleesdieren voeren een schadelijk effect hebben op de volksgezondheid, terwijl ze waarschijnlijk niet snel zullen accepteren dat MRSA-infecties van dieren komen, dragen een flikkerende fakkel bij zich.

Misschien zijn ze gewoon optimistisch. Maar als de winst van grote tabak in de afgelopen decennia een leidraad is, heeft het verzet op het front van de industriële veeteelt meer te maken met onethische obstructie dan met iets anders.

Daarom kies ik ervoor om minder vlees te eten. Per slot van rekening denk ik dat het consumeren van minder calorieën in de vorm van dierlijke eiwitten - vooral als ze beperkt zouden worden tot humaan opgekweekte/geslachte calorieën - waarschijnlijk betekent dat mijn blootstelling aan MRSA lager is. Maar totdat we het exacte oorzakelijke verband tussen antibiotica in diervoeder en bacteriële resistentie bij mensen vinden, denk ik dat mijn risico net zo moet blijven als de grote ag belooft: 'inconsequent'.

Maar dan rookt big ag waarschijnlijk ook nog…

Dr. Patty Khuly

_{Foto van de dag:}_{Een koe}_door_publicenergy

Dr. Patty Khuly

_{Foto van de dag:}_{Een koe}_door_publicenergy