Waarom Jeukt Mijn Puppy?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Dus mijn hoofdredacteur gaf me een lijst met suggesties voor onderwerpen toen we Purely Puppy voor het eerst planden. Een van de onderwerpen was "ziekten en aandoeningen die puppy's in hun eerste jaar treffen". Nou, omdat dat een beetje breed is, zullen we het hebben over iets dat me ongeveer elke keer wordt gevraagd als ik een nieuw puppy-examen doe: "Mijn puppy jeukt. Heeft hij vlooien?"

Letterlijk, als ik de onderzoekskamer binnenloop, begint er een klein klokje in mijn hoofd te tikken. Het is bijna een spel. "Wanneer komt de jeukende puppy-vraag aan de orde?" Ik vraag mezelf af.

Hier is het ding, ik denk dat alle puppy's jeuken. Soms is het zelfs significant; soms denk ik dat ze wennen aan hun nieuwe halsband, of misschien gewoon aan hun eigen huid.

Dingen die puppy's vaak doen jeuken:

Vlooien - Dit is waar iedereen zich zorgen over maakt. Zoek naar de kleine zwartbruine beestjes, misschien zo groot als een speldenknop, die rondrennen op de hond. Vlooien verbergen zich graag aan de basis van de staart of op de buik waar het donker is, en laten "vlooienvuil" achter, wat in werkelijkheid vlooienpoep is die bestaat uit verteerd bloed. Als je een bovenmenselijk gezichtsvermogen hebt, ziet het eruit als kleine zwarte krullen. Voor ons gewone stervelingen lijkt het gewoon op 'vuil'. Vlooienvuil wordt roestrood als het nat is, dus als je de puppy wast en het water ziet er "bloederig" uit, dan heeft het waarschijnlijk vlooien.

Schurft – Er zijn twee soorten: Sarcoptisch en Demodectisch. Sarcoptic is besmettelijk (voor dieren en mensen) en jeukt als CRAZY. Demodex is meestal minder jeukend en niet besmettelijk. Honden worden geboren met een aanleg voor de mijten om zich in hun huid te vermenigvuldigen. Je hebt een dierenarts met een microscoop nodig om dit te diagnosticeren.

Oor mijten – Kleine beestjes die in de oren van de hond leven, wiebelen en eten. Niet alle jeukende oren hebben mijten. Ze zijn besmettelijk. Je hebt die dierenarts met de microscoop (of op zijn minst een otoscoop) nodig om deze te diagnosticeren. Voor elke klant die zegt dat hun hond mijten heeft, heeft misschien één op de vijf ze ook echt. De rest heeft een gist- of bacteriële infectie of beide (de microscoop en dierenarts helpen dit uit te zoeken).

Droge huid - Soms is het voedingswaarde, soms is het gewoon milieu. Het komt vaak voor dat pups een milde schilferige huid hebben; uw dierenarts moet de puppy echter onderzoeken om er zeker van te zijn dat het alleen dat is en geen infectie. Minder vaak gevonden is luizen, of Cheyletiella ("wandelende roos"), dit zijn beestjes die zich kunnen verstoppen in roos, deze kunnen veroorzaken of eruit kunnen zien als roos. (En nee, hondenluizen infecteren geen mensen, en omgekeerd).

Puppy Pyodermie - Een beetje zoals puistjes op de huid, meestal in de liesstreek. Ze komen vrij vaak voor bij puppy's en we laten ze meestal met rust, tenzij ze talrijk worden. Over het algemeen verdwijnen ze vanzelf als het immuunsysteem van de puppy volwassen wordt. Nogmaals, laat de dierenarts het controleren om er zeker van te zijn.

Deze lijst is zeker niet uitputtend, maar bevat wel de belangrijkste punten.

Misschien kunt u uw dierenarts verrassen door te vragen: "Heeft mijn puppy Cheyletiella?" Weet je, in plaats van alleen maar naar vlooien te vragen… gewoon om haar (of hem) af te stoten.;)

Dr. Vivian Carroll