Waarom Verzekeringsdekking Voor Erfelijke Aandoeningen Een Groot Probleem Is?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-11 15:42

Sommige eigenaren van gezelschapsdieren die een huisdierenverzekering hebben onderzocht, hebben geklaagd over wat volgens hen talloze uitsluitingen of mazen waren waardoor een huisdierenverzekeringsmaatschappij gemakkelijk claims zou kunnen weigeren. Dit heeft ertoe geleid dat ze tot de conclusie zijn gekomen dat een huisdierenverzekering het niet waard is. Een van de uitsluitingen die ze vaak noemen is dekking voor erfelijke aandoeningen.

Dit zijn aandoeningen met een bewezen of vermoede genetische basis of oorzaak. Vaak worden deze aandoeningen bij bepaalde rassen vaak gezien; bijvoorbeeld heupdysplasie bij sommige honden van grote rassen, luxerende patella's (ontwrichtende knieschijven) bij sommige honden van kleine rassen, idiopathische epilepsie (aanvallen) bij Beagles, polycysteuze nieren bij Perzische katten of cardiomyopathie bij Ragdoll-katten. (Hier zijn een paar websites die erfelijke aandoeningen bij honden en katten vermelden.)

Als u overweegt een polis af te sluiten bij een bedrijf dat erfelijke aandoeningen niet dekt, vraag dan om een lijst met aandoeningen die niet gedekt worden, bij voorkeur in een voorbeeldpolis. Sommige bedrijven zullen u een lijst verstrekken met aandoeningen die zij als erfelijk beschouwen, en als het niet op de lijst staat, is het gedekt. Ze kunnen zelfs een beperkte dekking bieden voor de voorwaarden op de lijst. Anderen hebben misschien geen lijst beschikbaar om te bekijken en zeggen dat ze vertrouwen op lijsten met erfelijke aandoeningen in de huidige veterinaire leerboeken, enz. Het zal je verbazen hoe lang sommige van deze lijsten kunnen zijn.

Informeer ook of aangeboren aandoeningen gedekt zijn. Dit zijn problemen waarmee het huisdier is geboren, zoals een aangeboren hartafwijking of levershunt. Sommige bedrijven dekken geen aangeboren aandoeningen (zelfs als ze erfelijke aandoeningen dekken) omdat ze van mening zijn dat ze al bestonden, omdat ze het probleem vanaf de geboorte hadden - d.w.z. voordat u een polis aanschafte. Er zijn echter bedrijven die aangeboren problemen dekken zolang ze niet bekend waren over of gediagnosticeerd door een dierenarts vóór de ingangsdatum van uw polis.

Als u uw nieuwe puppy bijvoorbeeld meeneemt voor een gezondheidsonderzoek en vaccinaties en bij lichamelijk onderzoek hoort uw dierenarts een hartgeruis dat de puppy waarschijnlijk sinds de geboorte heeft gehad, wordt dit niet gedekt als u later een polis aanschaft. Als u echter een polis aanschaft en enkele maanden later begint de puppy tekenen van ziekte te vertonen en er wordt een levershunt gediagnosticeerd (die aangeboren is - de puppy is ermee geboren), dan zou dat gedekt zijn omdat de symptomen zich ontwikkelden nadat u de polis had gekocht.

Hoewel dekking voor erfelijke aandoeningen een belangrijke factor is bij het selecteren van een polis voor uw huisdier, is dekking voor aangeboren problemen slechts een bonus, omdat een huisdier veel meer kans heeft om een aandoening te ontwikkelen die als erfelijk wordt beschouwd dan om geboren te worden met een aangeboren probleem.

Vanuit het oogpunt van een dierenarts vind ik dekking voor erfelijke aandoeningen essentieel. Ik heb gevallen gezien waarin de verzekeringsmaatschappij een aandoening als erfelijk beschouwde en de dierenarts niet, maar helaas is de mening van de verzekeringsmaatschappij de enige die telt en werd de claim afgewezen. Om deze situatie te voorkomen, koopt u bij een bedrijf een polis die erfelijke aandoeningen dekt, bij voorkeur tot het volledige per gebeurtenis of jaarlijkse maximum.

Door een voorbeeldpolis te lezen, zou u moeten kunnen bepalen of erfelijke aandoeningen worden gedekt en of er limieten of beperkingen op de dekking zijn.

Dr. Doug Kenney

_{Foto van de dag: Katje ondersteboven door pinguino k}