De Teeklevenscyclus Begrijpen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Door Jennifer Kvamme, DVM

De zomer is de beste tijd voor bloedzuigende teken, en uw huisdieren zijn lopende doelen voor deze spinachtigen (gerelateerd aan spinnen en mijten) om zich aan te hechten en van te eten. Om teken en de mogelijke ziekten die ze met zich meebrengen te voorkomen, helpt het om te begrijpen hoe deze wezens zich ontwikkelen.

Er zijn twee brede classificaties voor de meer dan 850 soorten teken. Ze worden ingedeeld naar lichaamsbouw: zachte teken en harde teken. Teken in de familie Ixodidae hebben een harde buitenlaag, een scutum genaamd. Zachte teken - die zonder scutum - behoren tot de familie Argasidae. De meest voorkomende teken die op huisdieren jagen, zijn de harde teken. Zachte teken komen vaker voor in het zuidwesten en worden meestal ontdekt in de oren van huisdieren, waar de huid dunner is.

Vier levensfasen

De meeste harde teken hebben drie verschillende gastheren nodig om hun ontwikkeling te voltooien. Tijdens deze ontwikkeling doorlopen teken vier levensfasen. Deze stadia zijn ei, larven (of zaadteek), nimf en volwassen.

Over het algemeen broeden volwassen vrouwelijke harde teken op het gastdier en vallen dan op de grond om eieren te leggen. Een vrouwtje legt enkele duizenden eieren per keer, die uiteindelijk zullen uitkomen in het larvale stadium, bekend als zaadteken. In deze levensfase hebben deze kleine teken (ongeveer 1/8-inch groot) zes poten.

Voedingsgedrag

Teken kunnen niet springen, dus moeten ze manieren vinden om zich aan hun gastheren te hechten. Ze zullen grassprieten en andere vegetatie gebruiken om zichzelf te verheffen tot de hoogte waar ze gemakkelijk passerende dieren zoals kleine knaagdieren of vogels kunnen grijpen. Nabije biochemische signalen, zoals stijgende kooldioxideniveaus die worden uitgestoten door een warmbloedig zoogdier, waarschuwen de teken voor passerende gastheren.

Deze procedure wordt 'zoeken' genoemd en teken gebruiken dit gedrag om hun eerste gastheer te vinden voor een eerste bloedmaaltijd. Nadat ze zich gedurende enkele dagen met bloed hebben gevuld, vallen de zaadteken weer op de grond, waar ze vervellen (hun buitenste huid afwerpen) en achtpotige nimfen worden.

De nimf zal dan op de loer liggen op een tweede gastheer om zich aan bloed te hechten en zich te volzuigen. De nimfen geven de voorkeur aan een groter dier als gastheer, zoals een wasbeer of buidelrat. Na stuwing vallen nimfen op de grond waar ze opnieuw vervellen om uiteindelijk volwassen teken te worden. De volwassen teken gaan dan op jacht naar een derde, nog grotere gastheer, zoals een hert of een hond, waar ze zich kunnen voeden en vervolgens kunnen voortplanten, wat resulteert in reproductie (d.w.z. eieren).

De cyclus voltooien

Afhankelijk van de soort teek kan de volledige levenscyclus twee maanden tot jaren duren. Er zijn enkele soorten teken die slechts één gastheer (of soms twee) nodig hebben om hun levenscyclus te voltooien. Harde teken leggen in de lente meestal eieren op de grond in beschermde gebieden. De bruine hondenteek is de uitzondering in die zin dat hij zijn eieren binnenshuis kan leggen. Naarmate de omgevingstemperatuur en het vochtgehalte stijgen, komen de eieren uit en worden larven. Larven voeden zich en vervellen in de late zomer tot nimfen.

Nimfen zijn in de winter inactief en beginnen dan weer te eten in de lente. Na het voeden en vervellen tot volwassenen tijdens de zomermaanden, brengen de teken het herfstseizoen door met voeden en fokken. Mannetjes zullen afsterven, terwijl de vrouwtjes de winter overleven en de volgende lente hun eieren opnieuw leggen.

Zachte teken verschillen van harde teken doordat ze zich door verschillende nimfenstadia zullen ontwikkelen en langzaam in omvang toenemen totdat een laatste vervelling resulteert in de volwassene. Hun levenscycli kunnen veel langer duren dan harde teken, tot meerdere jaren. Van zachte teken is zelfs bekend dat ze lange tijd kunnen overleven zonder toegang tot een bloedmaaltijd van een gastheer.

Het maakt niet uit welke soort of type teek je op je huisdier tegenkomt, het is het beste om ze zorgvuldig en volledig te verwijderen. Weet hoe u een teek veilig verwijdert voordat u het probeert, want een slecht uitgevoerde verwijdering kan schade veroorzaken - aan u en/of uw huisdier.

Als u in een gebied woont waar teken veel voorkomen, of als u uw huisdier meeneemt naar een locatie die bekend staat om teken (bijv. beboste gebieden en open grasvelden), bescherm uw huisdier dan door een tekenhalsband aan te brengen, een spot-on, of een spray om te voorkomen dat teken deze zomer een maaltijd van uw huisdier maken.

Zelfs met tekenwerende middelen, zorg ervoor dat u uw huisdier volledig inspecteert wanneer hij/zij buiten is geweest in een gebied dat bekend staat om het herbergen van teken. Waakzaamheid is de beste bescherming tegen door teken overgedragen ziekten.