Wanneer Uw Kind Bang Is Voor Honden - Puur Puppy

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Zoals velen van jullie die deze blog regelmatig lezen weten, was mijn kind bang voor honden voordat we Maverick adopteerden, onze nu 8 maanden oude puppy. We leerden mijn dochter enkele eenvoudige lessen om haar te helpen over haar angst heen te komen.

Houd er rekening mee dat agressie niet in het gedragsrepertoire van Maverick lijkt te zitten, dus ik had er geen enkele moeite mee om hem met mijn kind te laten communiceren. Als uw hond in welke vorm dan ook agressie heeft getoond, inclusief bijten, happen, uitvallen, grommen of agressief blaffen, moet u professionele hulp zoeken bij een door de raad gecertificeerde veterinaire gedragsdeskundige of een toegepaste gedragstherapeut voor dieren voordat u uw hond met een kind laat omgaan.

1. Beheers de hond door jezelf te beheersen.

   Als je ooit angstig bent geweest, weet je dat je je beter voelt als je de controle hebt. Daarom houdt mijn man van autorijden en ik van autorijden. Ongeacht wie de betere coureur is, we voelen allebei meer controle als we individueel achter het stuur zitten.

   Ik was niet van plan om van mijn kind de 'alfahond' te maken. Iedereen die op de hoogte is van hun wetenschappelijk onderzoek, weet dat de dominantietheorie bij honden anderhalve meter onder de grond ligt. Ze moest echter het gevoel hebben dat ze deze puppy onder controle kon houden, zodat ze zich veilig kon voelen. Haar eerste les was het spel "Be a Tree". Dit spel leert je kind stil te staan met haar handen aan haar zijde. Begin met haar op te winden. Ze kan rondrennen, dansen, wat dan ook. Zeg dan luid "WEES EEN BOOM!" Uw kind moet onmiddellijk stoppen en stil blijven staan.

   Toen we Maverick voor het eerst ontmoetten, was hij 6 maanden oud, dus hij woog ongeveer hetzelfde als mijn dochter. Hij rende naar haar toe en ze rende met haar armen zwaaiend tot ze zich achter me kon verschuilen. In hondentaal betekent dat: "Ik wil spelen. Ik voel me gek. Achtervolg me!!" Dus jaagde hij haar achterna. Ik deed haar denken aan het "Be a Tree"-spel. De volgende keer dat hij naar ons toe kwam rennen, stopte ze meteen en bleef staan. Maverick kwam redelijk dicht bij haar, maar verloor zijn interesse omdat ze niet bewoog. Nu kon ze bepalen hoe wild hij was door haar eigen bewegingen te beheersen.

2. Interactie op een gestructureerde manier.

   Gestructureerde interacties kalmeren de puppy. Toen de puppy thuiskwam, begonnen mijn man en ik met hem te werken aan basisgedrag, zoals zitten en laten. Toen gaven we mijn dochter de traktatiezak en vroegen haar om te doen wat we hadden gedaan. We stonden eerst in de buurt zodat we konden versterken wat ze tegen de puppy zei. Op deze manier zou hij de signalen horen die gepaard gaan met de zachtere stem van mijn dochter en onze diepere en luidere stemmen en leren om op haar te reageren. We lieten haar de lekkernijen naar hem gooien om hem te belonen, zodat ze niet te dichtbij hoefde te komen.

   Naarmate we vorderden in de hondentraining en Maverick meer gedrag leerde, integreerden we dat in zijn trainingssessies met onze dochter. Maverick leerde heel snel dat de kleinste persoon in huis altijd iets lekkers had en begon zich regelmatig met haar te associëren.

3. Geef ze verantwoordelijkheid. We gaven onze dochter een deel van de verantwoordelijkheid voor de verzorging van de puppy, inclusief het voeren, de lijn vasthouden (terwijl wij hem vasthielden) en hem naar buiten brengen. Dit stelde haar in staat om de zorg voor dit nieuwe familielid op zich te nemen.

4. Achtervolg me!

   In dit spel moedigden we Maverick aan om mijn dochter te achtervolgen en beloonden we hem toen hij bij haar kwam. Uiteindelijk hebben we aan het einde van het spel een sit of een down toegevoegd, zodat hij niet op haar zou springen. Maverick heeft geen sterk jachtinstinct, dus ik was niet bang dat het achtervolgingsspel de veiligheid van mijn dochter in gevaar zou brengen. Ik gebruik dit spel zelf vaak als ik een puppy leer om naar mij toe te komen. Als ik echter een Border Collie, een Australische Herder of een ander hoedend ras zou hebben, zou ik dit spel met de nodige voorzichtigheid spelen, omdat de puppy kan leren zijn mond te gebruiken wanneer hij jaagt.

   In het spel "Chase Me" roept mijn dochter Mavericks naam, schudt ze met een zak lekkers en rent ze weg. Eerst moesten we haar eraan herinneren "Be a Tree" te zijn, zodat ze zou stoppen. Toen ze dat deed, gooide ze de puppy een traktatie. We lieten haar dit zo vaak per dag doen als ze wilde. Al snel begreep ze het spel en hoefden we haar niet meer te herinneren aan "Be a Tree". Het kostte mijn dochter en mijn puppy heel weinig tijd om van dit spel te houden.

   Als ze hem zo ongeveer overal vandaan roept, komt hij aanrennen. Dit geeft haar het gevoel dat Maverick echt van haar houdt en dat Maverick gelooft dat het zeer de moeite waard is om bij haar in de buurt te zijn.

En nu is mijn kind helemaal niet bang voor honden. Maar ik heb een nieuw probleem: ze is een hondenplaag. Volgende week meer over hoe hiermee om te gaan.

Dr. Lisa Radosta