Feline Infectious Peritonitis (FIP) Bij Katten - Behandeling Voor FIP Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Ik heb onlangs de conferentie van 2013 van de American Animal Hospital Association in Phoenix, AZ bijgewoond. Terwijl ik daar was, had ik het genoegen om te luisteren naar kattengoeroes Dr. Neils Pedersen en Dr. Alfred Legendre. Een van de onderwerpen die deze twee experts in de kattengezondheidszorg behandelden, was infectieuze peritonitis bij katten, beter bekend als FIP.

Ik dacht dat ik vandaag van de gelegenheid gebruik zou maken om u op de hoogte te brengen van wat we weten over FIP en om u een medicijn te presenteren dat mogelijk enige hoop biedt voor katten met deze dodelijke ziekte.

Als ik dodelijke ziekte zeg, bedoel ik dat letterlijk. Er wordt aangenomen dat FIP 100% dodelijk is voor katten die de ziekte ontwikkelen. De ontwikkeling van de ziekte is echter verre van eenvoudig. Er is een complex mechanisme dat FIP bij katten veroorzaakt. Het gaat om een infectie met een veelvoorkomend en meestal niet-schadelijk virus dat bekend staat als het feliene enterische coronavirus, een mutatie in het virus zelf en een deficiëntie in het immuunsysteem van de aangetaste kat.

We weten dat alle katten die besmet zijn met FIP ook besmet zijn met het feliene enterische coronavirus. We weten echter ook dat niet alle katten die besmet zijn met het coronavirus klinische FIP ontwikkelen. Onder normale omstandigheden veroorzaakt het enterische coronavirus zeer weinig symptomen, behalve een milde, voorbijgaande diarree voor sommige kittens. Velen vertonen helemaal geen symptomen wanneer ze besmet zijn. Er is een mutatie die optreedt in het virus die het virus virulent maakt. Eigenlijk zijn er twee genen die moeten muteren om het virus te laten veranderen in het FIP-virus. Het FIP-virus lijkt op het enterische coronavirus, maar werkt door deze mutaties heel anders.

Maar een mutatie in het virus alleen is niet genoeg om de klinische ziekte FIP te veroorzaken. De immuniteit van de geïnfecteerde kat komt ook in het spel. De meeste katten ontwikkelen bij blootstelling antistoffen tegen het virus. Antilichamen zijn eiwitten in de bloedbaan en vormen een natuurlijk onderdeel van het immuunsysteem van het lichaam. Er zijn echter een aantal elementen die samenwerken om het immuunsysteem effectief te laten functioneren bij het uit het lichaam verwijderen van een ziekteverwekker of ziekteverwekkend organisme. Antilichamen zijn slechts een deel. Celgemedieerde immuniteit is een ander deel van de vergelijking.

Bij katten die FIP ontwikkelen, treedt celgemedieerde immuniteit niet op zoals zou moeten. Katten die een normale effectieve celgemedieerde immuunrespons opbouwen, krijgen de ziekte niet. Ze herstellen volledig en worden niet ziek. Katten die geen celgemedieerde immuunrespons opwekken, ontwikkelen echter de natte (of uitbundige) vorm van FIP. Katten die een gedeeltelijke celgemedieerde immuunrespons beheren, ontwikkelen de droge (of niet-uitbundige) vorm van de ziekte.

Katten met de natte vorm van de ziekte ontwikkelen effusies (een vorm van vochtophoping) in de buikholte en soms de borstholte. Katten die de droge vorm van de ziekte ontwikkelen, accumuleren doorgaans geen vocht, maar ze ontwikkelen karakteristieke laesies in verschillende orgaansystemen, waaronder de pleuraholte, de buikholte, het centrale zenuwstelsel en de ogen. Deze laesies en waar ze voorkomen, bepalen de klinische symptomen die bij deze katten worden waargenomen. Beide vormen van de ziekte worden echter als dodelijk beschouwd.

Verschillende medicijnen zijn bekeken als mogelijke behandelingen voor FIP. Zowel Dr. Pedersen als Dr. Legendre waren het erover eens dat pentoxifylline en katachtige omega-interferon niet effectief zijn tegen FIP. Beiden zijn het er echter ook over eens dat een medicijn dat bekend staat als polyprenyl-immunostimulant (of PI) veelbelovend is als nuttig, althans voor sommige katten met FIP. Dr. Legendre heeft ontdekt dat katten met droge FIP die met PI zijn behandeld een betere kwaliteit van leven lijken te hebben en zelfs een langere overlevingstijd hebben. Het vonnis is nog niet uitgesproken en het onderzoek naar dit medicijn is aan de gang, maar de tot nu toe verkregen resultaten bieden meer hoop dan we eerder hadden.

Dr. Lorie Huston