Ademhalingsmoeilijkheden Bij Katten

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Dyspneu, tachypneu en hijgen bij katten

Het ademhalingssysteem heeft veel onderdelen, waaronder de neus, keel (keelholte en strottenhoofd), luchtpijp en longen. Lucht komt binnen via de neus en wordt vervolgens naar de longen gevoerd, via een proces dat inspiratie wordt genoemd. In de longen wordt de zuurstof overgebracht naar de rode bloedcellen. De rode bloedcellen vervoeren de zuurstof vervolgens naar andere organen in het lichaam. Dit maakt allemaal deel uit van het fysieke proces van een gezond lichaam.

Terwijl zuurstof wordt overgebracht naar de rode bloedcellen, wordt koolstofdioxide van de rode bloedcellen naar de longen overgebracht. Het wordt vervolgens via de neus uitgevoerd via een proces dat expiratie wordt genoemd. Deze cyclische beweging van de ademhaling wordt gecontroleerd door het ademhalingscentrum in de hersenen en zenuwen in de borstkas. Ziekten die het ademhalingssysteem of het ademhalingscentrum in de hersenen aantasten, kunnen ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken. Onrustige of moeizame ademhaling wordt medisch aangeduid als kortademigheid, en overmatig snelle ademhaling wordt medisch aangeduid als tachypneu (ook wel poliep).

Ademhalingsproblemen kunnen van invloed zijn op katten van elk ras of leeftijd, en het probleem kan snel levensbedreigend worden. Als uw kat problemen heeft met ademhalen, moet hij zo snel mogelijk door een dierenarts worden gezien.

Symptomen en typen

Moeite met ademhalen (kortademigheid)

• De buik en borst bewegen bij het ademen
• Neusgaten kunnen openspringen bij het ademen
• Ademen met open mond
• Ademen met de ellebogen die uit het lichaam steken
• Nek en hoofd worden laag en voor het lichaam gehouden (uitgestrekt)
• Er kan een probleem optreden bij het inademen (inspiratoire dyspneu)
• Er kan een probleem optreden bij het uitademen (expiratoire dyspneu)
• Luidruchtige ademhaling (stridor)

Snelle ademhaling (tachypneu)

• Ademhalingssnelheid is sneller dan normaal
• Mond is meestal gesloten

Hijgen

• Snelle ademhaling
• Meestal oppervlakkige ademhalingen
• Open mond

Andere symptomen, afhankelijk van de oorzaak van het ademhalingsprobleem

hoesten

Oorzaken

Dyspnoe

• Ziekten van de neus

  • Kleine neusgaten
  • Infectie met bacteriën of virussen
  • tumoren
  • Bloeden

• Ziekten van de keel en bovenste luchtpijp (luchtpijp)

  • Gehemelte is te lang (langwerpig zacht gehemelte)
  • tumoren
  • Vreemd voorwerp vast in de keel

• Ziekten van de longen en de onderste luchtpijp

  • Infectie met bacteriën of virussen (longontsteking)
  • Hartfalen met vocht in de longen (longoedeem)
  • Vergroot hart
  • Infectie met hartworm
  • tumoren
  • Bloeden in de longen

• Ziekten van de kleine luchtwegen in de longen (bronchiën en bronchiolen)

  • Infectie met bacteriën of virussen
  • tumoren
  • allergieën
  • Astma

• Ziekten in de ruimte in de borstkas rond de longen (pleuraholte)

  • Vloeistof veroorzaakt door hartfalen
  • Lucht (pneumothorax)
  • Bloed in de borst (hemothorax)
  • Tumoren in de borst

• Ziekten van de borstwand

  • Letsel aan de borstwand (trauma)
  • Gifstoffen van tekenbeten verlammen de borstwand
  • Botulisme-toxines verlammen de borst

• Ziekten die de buik vergroot of opgeblazen maken

  • vergrote lever
  • Maag gevuld met lucht (opgeblazen gevoel)
  • Vocht in de buik (ascites)

Tachypneu (snelle ademhaling)

• Laag zuurstofgehalte in het bloed (hypoxemie)
• Laag aantal rode bloedcellen (bloedarmoede)
• Astma
• Vocht in de longen door hartfalen (longoedeem)
• Vloeistof in de borstruimte rond de longen (pleurale effusie)
• Bloeden in de longen
• tumoren

Hijgen

• Pijn
• medicijnen
• Hoge lichaamstemperatuur (koorts)

Diagnose

Als uw kat moeite heeft met ademhalen, kan dit een levensbedreigende noodsituatie zijn. Het is belangrijk om uw kat zo snel mogelijk door een dierenarts te laten zien. U moet een grondige geschiedenis van de gezondheid van uw kat, het begin van de symptomen en mogelijke incidenten die aan deze aandoening vooraf zijn gegaan, geven. Tijdens het onderzoek zal de dierenarts zorgvuldig observeren hoe uw kat ademt en naar zijn borst luisteren om te zien of er een hartgeruis of vocht in de longen is. De kleur van het tandvlees van uw kat zal ook zorgvuldig worden beoordeeld, aangezien de kleur van het tandvlees kan aangeven of zuurstof effectief aan de organen wordt afgegeven (hypoxemie), of dat er een laag aantal rode bloedcellen is (bloedarmoede). Uw dierenarts kan proberen uw kat te laten hoesten door op zijn luchtpijp te drukken. Als uw kat extreem moeilijk ademhaalt, zal de dierenarts uw kat zuurstof geven om hem te helpen ademen voordat hij nog meer tests doet.

Standaardtests omvatten een volledig bloedbeeld, biochemisch profiel en urine-analyse. Deze zullen uw dierenarts helpen om te bepalen of uw kat een infectie of een laag aantal rode bloedcellen heeft. Ze laten ook zien of de interne organen van uw kat normaal functioneren. Uw dierenarts zal ook een bloedmonster nemen om de hoeveelheid zuurstof en koolstofdioxide in het bloed van uw kat te testen. Dit zal helpen om te bepalen hoe ernstig de ademhalingsmoeilijkheden van uw kat zijn en of het probleem zich in de longen of ergens anders in de borstkas bevindt. Uw dierenarts kan ook bloed afnemen voor een hartwormtest. Andere diagnostische hulpmiddelen die kunnen worden gebruikt, zijn röntgen- en echografiebeelden van de borstkas, zowel om te onderzoeken op een vergroot hart dat kan leiden tot hartfalen, als om te zien of de longen er normaal uitzien. Met deze methode kan ook de inwendige structuur van de buik worden onderzocht. Als er een ophoping van vocht in de borst, longen of buik lijkt te zijn, wordt een deel van dat vocht afgezogen voor analyse.

Als uw kat een hartprobleem lijkt te hebben, kan uw dierenarts ook een ECG (elektrocardiogram) bestellen om het ritme en de elektrische activiteit van het hart te meten, die beide bepalen of het hart normaal kan functioneren. Als het probleem van uw kat in zijn neus of luchtwegen zit, kan een kleine camera, een endoscoop genaamd, worden gebruikt om deze gebieden van dichterbij te bekijken. Deze procedures staan bekend als respectievelijk rhinoscopie en bronchoscopie. Terwijl uw dierenarts uw kat met de endoscoop onderzoekt, kunnen monsters van vloeistof en cellen worden genomen voor biopsie-analyse.

Behandeling

De behandeling hangt af van de uiteindelijke diagnose die uw dierenarts stelt voor de ademhalingsproblemen van uw kat. De meeste ademhalingsproblemen vereisen opname in een ziekenhuis totdat het onvermogen om voldoende zuurstof op te nemen is verholpen. Uw kat krijgt zuurstof om hem te helpen ademen en om zuurstof naar zijn organen te krijgen, en medicijnen kunnen worden toegediend, hetzij via de mond of intraveneus (IV), om uw huisdier te helpen ademen. De voorgeschreven medicatie is afhankelijk van de oorzaak van het ademhalingsprobleem. De activiteit van uw kat wordt beperkt totdat het ademhalingsprobleem is opgelost of sterk verbeterd. Kooirust kan een optie zijn als je geen andere manier hebt om de beweging van je kat te beperken, en het beschermen van je kat tegen andere huisdieren of actieve kinderen is een belangrijk onderdeel van het herstelproces.

Wonen en Management

Zodra uw kat in staat is om met u mee naar huis te gaan, is het erg belangrijk om de instructies van uw dierenarts nauwkeurig op te volgen. Geef alle medicijnen af zoals aangegeven en blijf bij de geplande voortgangscontroles bij uw dierenarts. Uw dierenarts zal veel van de tests herhalen die zijn gedaan toen uw huisdier werd gediagnosticeerd: volledige bloedtellingen, biochemische profielen en röntgenfoto's van de borst. Ze zijn allemaal belangrijk om te bepalen hoe uw kat op de behandeling reageert.

Afhankelijk van het probleem van uw kat, moet het activiteitsniveau mogelijk voor de rest van zijn leven worden verlaagd. Uw kat moet mogelijk ook de rest van zijn leven medicijnen gebruiken. Als u veranderingen opmerkt in de manier waarop uw kat ademt, is het belangrijk om onmiddellijk uw dierenarts te raadplegen.