Feline Vaccinatie Series, Deel 4: Feline Immunodeficiency Virus (FIV)

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Deze aflevering van onze kattenvaccinatieserie gaat helemaal over het feliene immunodeficiëntievirus (FIV). Ik beschouw dit vaccin als situationeel … grenzend aan niet aanbevolen. In mijn 15 jaar dierenartspraktijk kan ik me alleen herinneren dat ik het aan twee katten heb gegeven.

Eerst wat achtergrondinformatie over de ziekte. Het kattenimmunodeficiëntievirus wordt voornamelijk overgedragen via bijtwonden, dus katten die naar buiten gaan of in een ongemakkelijke alliantie leven met geïnfecteerde huisgenoten lopen het grootste risico. Een veel kleiner risico is verbonden aan het delen van voerbakken, wederzijdse verzorging of enige activiteit waarbij een niet-geïnfecteerde kat kan worden blootgesteld aan het speeksel van een geïnfecteerde kat. Het virus kan ook via de placenta van een besmette poes op haar kittens worden overgedragen.

FIV-infectie verzwakt en vernietigt uiteindelijk het immuunsysteem van een kat. Katten met vergevorderde FIV-infecties lopen een hoog risico op mogelijk dodelijke bacteriële, virale en schimmelinfecties en sommige vormen van kanker. Tot zover het vaststellen van de ernst van FIV; hoe zit het met de prevalentie? Een studie van gegevens verzameld in 2010 van 62.301 katten die werden gezien in dierenklinieken en dierenasielen in de Verenigde Staten en Canada, onthulde een FIV-infectiepercentage van 3,6% (12,8% bij katten met abcessen). Dezelfde studie vond een prevalentie van 3,1% van het kattenleukemievirus, dus het is veilig om te zeggen dat de twee ziekten van vergelijkbaar belang zijn.

Nu vraag je je misschien af waarom ik, gezien de ernst en incidentie van FIV-infecties bij katten, het vaccin slechts aan twee katten heb gegeven gedurende mijn hele carrière. Mijn eerste reactie is vrij eenvoudig … Ik heb niet veel vertrouwen dat het effectief is. Het feliene immunodeficiëntievirus kan worden onderverdeeld in vijf verschillende subtypes (clades), waarvan er drie in de Verenigde Staten worden gezien. Het vaccin bevat slechts één van deze subtypes. De fabrikant stelt dat er enige kruisbescherming bestaat, maar het vaccin lijkt niet erg goed te zijn in het voorkomen van infecties, ongeacht met welke virusstam een kat in contact komt.

Mijn volgende reden om het vaccin te vermijden is het feit dat het een adjuvans bevat. Adjuvantia zijn stoffen die aan vaccins worden toegevoegd en die de immuunrespons van het lichaam daarop versterken, maar bij katten zijn ze in verband gebracht met de vorming van sarcomen op de injectieplaats, een zeldzame maar zeer agressieve vorm van kanker.

Ten slotte zijn de antilichamen die een kat ontwikkelt na vaccinatie tegen FIV niet te onderscheiden van de antilichamen die worden gevormd door natuurlijke infectie, wat betekent dat gevaccineerde katten "positief" lijken te zijn voor de ziekte bij screeningtests en op een Western Blot, wat soms gebruikt om de resultaten van een screening te bevestigen. Een polymerasekettingreactie (PCR)-test kan onderscheid maken tussen een FIV-geïnfecteerde en gevaccineerde kat, maar deze tests worden niet altijd (zelden?) uitgevoerd.

Dus waarom heb ik die twee kattenpatiënten van mij gevaccineerd? In beide gevallen woonden ze bij besmette huisgenoten. Alle katten waren vroeger binnen en buiten, maar toen de diagnose FIV werd gesteld, werden ze alleen binnen, wat de incidentie van spuugden tussen huisgenoten verhoogde. Na lange gesprekken met de eigenaren besloten we dat dit een van de weinige situaties was waarin het potentiële voordeel van het FIV-vaccin opweegde tegen de risico's.

dr. jennifer coates