Wanneer Koeien Stress Hebben: Maagzweren, Deel 2

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Vorige week hadden we het over maagzweren bij paarden. Net als mensen kunnen paarden deze zweren om vele redenen ontwikkelen, waaronder fysieke en omgevingsstress, maar hoe zit het met koeien?

Zoals je je misschien herinnert uit eerdere berichten, hebben koeien een uniek spijsverteringsstelsel dat uit vier verschillende magen bestaat. De laatste van de vier magen, vlak voordat voedsel de dunne darm binnenkomt, wordt de lebmaag genoemd. Dit wordt beschouwd als de "echte" maag omdat, in tegenstelling tot de vorige drie organen, de lebmaag zure maagsappen afscheidt om de spijsvertering te bevorderen. (De vorige drie organen zijn voornamelijk afhankelijk van microben voor de fermentatie van het ingenomen plantenmateriaal.)

OK, dus we hebben de mogelijke locatie voor maagzweren ontdekt als ze bij koeien zouden voorkomen, maar waarom? Hoe kon een vredig ogende, gras-kauwende, staartzwiepende, herkauwende, staartvegende herkauwer zweren krijgen?

Nogmaals, het antwoord ligt in stress. Voor melkvee is de meest voorkomende tijd voor de ontwikkeling van lebmaagzweren binnen de eerste zes weken na het afkalven. Dit is een extreem fysiologisch uitdagende tijd voor een koe: haar melkproductie is van nul, voorafgaand aan het afkalven, gestegen tot meer dan acht gallons per dag; haar inwendige organen zijn herschikt na het afleveren van een kalf van honderd pond; haar dieet is veranderd om haar melkproductie te ondersteunen; haar baarmoeder krimpt tot een normale grootte en herstelt zichzelf na de geboorte; en haar eierstokken bereiden zich voor om opnieuw te ovuleren. Over stemmingswisselingen gesproken! (Grapje.)

Maar serieus, al dit spul gooit vrij gemakkelijk dingen uit de war. Veranderingen in het metabolisme en aanleg voor infectie in de uier en de baarmoeder belasten het systeem van de koe maximaal en soms zijn zweren het gevolg.

Bij vleesvee gaat de overgang van weiland naar weidegrond vaak samen met zweervorming. Tijdens deze omschakeling ondergaat het dieet van het dier een enorme verandering, van het eten van grasland en mogelijk wat graan tot het eten van een hoog krachtvoer dat is ontworpen om maximale gewichtstoename en spiergroei te verkrijgen voorafgaand aan het slachten. Net als bij zweren bij paarden, kan een gebrek aan ruwvoer de maaglediging vergroten en een os of vaars vatbaar maken voor zweren.

Dus hoe weet je of een koe een maagzweer heeft? Bij paarden hebben we vorige week vernomen dat een definitieve diagnose wordt gesteld met een endoscoop om de maagzweer zichtbaar te maken. Bij runderen kan dit niet. De aanwezigheid van het enorme fermentatievat van 50 gallon dat de pens is, dat zich voor de lebmaag bevindt, verhindert dat een endoscoop de reis van de slokdarm naar de "echte" maag maakt. Niet alleen zou er tijdens de reis een scoop verloren gaan, maar de pens is zo gevuld met voer dat je nooit door de woelige zeeën van gras, hooi en graan zou komen, hoe ijverig een vaartuig je endoscoop ook was.

In plaats daarvan worden de meeste lebmaagzweren bij runderen niet gediagnosticeerd of worden ze alleen gediagnosticeerd op basis van vermoeden. Om het botweg te zeggen, het maakt vaak niet uit of de maagzweer wordt gediagnosticeerd of niet, aangezien er geen geschikte behandeling is voor lebmaagzweren bij herkauwers zoals bij paarden. De reden is het ontwerp van het spijsverteringsstelsel van herkauwers. Om een oraal medicijn de lebmaag te laten bereiken, moet het eerst de andere drie magen overleven. Omeprazol, de voorkeursbehandeling voor zweren bij paarden, reageert niet goed op de drie-maagreis naar de lebmaag van een koe.

In plaats daarvan zijn veranderingen in het milieu, veranderingen in het dieet, ondersteunende zorg en behandeling van andere mogelijke gelijktijdige gezondheidsproblemen nodig. Ik zeg gelijktijdige gezondheidsproblemen omdat de meeste runderen met zweren, vooral melkvee, andere problemen hebben, zoals mastitis (ontsteking van de uier), metritis (ontsteking van de baarmoeder), ketose (een stofwisselingsprobleem wanneer het lichaam ketonen aanmaakt voor energie) en/of andere gastro-intestinale problemen. Als je aan die problemen werkt, voor voldoende voeding en wat TLC zorgt, zal ze hopelijk ook herstellen van haar maagzweerproblemen.

Een gruwelijke maar vreemd positieve draai aan deze aandoening is dat koeien af en toe perforerende zweren hebben. Ja, dit kan dodelijk zijn als de perforatie zich in de buurt van een groot bloedvat bevindt. Maar soms gebeurt de perforatie en bouwt het verbazingwekkende immuunsysteem van de koe grote hoeveelheden fibrine rond de inwendige wond, waardoor deze wordt afgesloten van de rest van het lichaam. In wezen maakt de koe haar eigen interne pleister die het gat in haar lebmaag herstelt. En dan leeft ze om het verhaal te vertellen. Of vertel het verhaal niet, in de meeste gevallen. Meestal gebeurt dit en de boer (en dierenarts!) is er niet wijzer van.

Dr. Anna O'Brien