Het Immuunsysteem Van Huisdieren Stimuleren, Veel Ingewikkelder Dan Gedacht

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Eigenaren vragen me vaak wat er kan worden gedaan om het immuunsysteem van hun huisdier te "versterken" na een diagnose van kanker. Of het nu het resultaat is van slimme internetreclame, het opvolgen van het advies van vrienden of familieleden, of een aantal persoonlijke motivaties, ik vind deze vaak gestelde vraag zowel uitdagend als nederig.

Op de veterinaire school leren we dat het immuunsysteem bestaat als een wip in perfecte balans. Ziekte bestaat wanneer het ene uiteinde van de wip te ver naar een van beide extremen overgaat.

Als de balans naar de grond zakt, wordt het immuunsysteem onderdrukt, waardoor huisdieren vatbaar zijn voor infecties en ziekte is een onvermijdelijk gevolg. Als de balans naar de hemel stijgt, werkt het immuunsysteem in wezen in overdrive en valt het gezonde cellen aan; dit staat bekend als immuungemedieerde ziekten.

Een "versterkt" immuunsysteem (als zoiets bestond) zou daarom net zo schadelijk kunnen zijn als een depressief. Het doel moet zijn dat patiënten een perfecte balans behouden in plaats van te ver naar een van beide extremen te kantelen.

De uitdrukking "immuunbooster" suggereert dat het immuunsysteem verwant is aan elke andere spier van het lichaam die op zo'n manier kan worden uitgewerkt en aangevuld dat het met conditionering en tijd wordt versterkt. Helaas is een dergelijk beeld van dit gecompliceerde lichaamssysteem niet alleen te simplistisch, maar ook volkomen onnauwkeurig.

Het immuunsysteem bestaat uit: aangeboren bescherming, waarmee organismen worden geboren. Dit bestaat uit fysieke barrières voor ziekteverwekkers (bijvoorbeeld de huid of slijmvliezen). Tekenen van een gezond aangeboren immuunsysteem zijn onder meer de jeukende rode bult die je in je huid krijgt na een bijensteek, of de vervelende loopneus die je hebt tijdens een verkoudheid. Ik weet niet zeker of het stimuleren van een van die reacties iets heilzaams zal opleveren. In feite veroorzaakt een overijverige allergische reactie op een bijensteek een zogenaamde anafylactische reactie, die in zijn meest agressieve vorm fataal kan zijn.

De andere belangrijke componenten van het immuunsysteem omvatten: passieve immuniteit en adaptieve immuniteit. Passieve immuniteit omvat de overdracht van antilichamen aan een pasgeborene van de moeder tijdens de borstvoeding. Passieve immuniteit is meestal tijdelijk en duurt slechts enkele weken tot maanden. Daarom is het onmogelijk om de passieve immuniteit in een volwassen organisme te "verhogen".

Adaptieve immuniteit treedt op wanneer antilichamen worden gegenereerd na vaccinatie of natuurlijke blootstelling aan pathogenen. Ik stel me voor dat dit het "enige doelwit" zou zijn voor verbetering in een volwassen organisme. Maar als we dieper ingaan op het ontwerp en de organisatie van het adaptieve immuunsysteem, ontdekken we dat het zo ongelooflijk ingewikkeld en zo moeilijk te begrijpen is dat de eerste vraag die we moeten overwegen is welk deel we precies proberen te stimuleren?

Proberen we de werkzaamheid van B-lymfocyten te vergroten, aangezien ze immunoglobulinen produceren om ziekteverwekkers aan te vallen? Werken we eraan om T-lymfocyten efficiënter te laten werken om vreemde deeltjes te lyseren? Proberen we om effectievere cytokines te creëren om immuunreacties te stimuleren? Willen we intracellulaire of extracellulaire pathogenen bestrijden?

Dit zijn slechts een handvol van de veelheid aan cellulaire en chemische reacties waaruit het adaptieve immuunsysteem bestaat. Ik durf te wedden dat het onmogelijk is om al deze reacties en componenten tegelijkertijd te behandelen met eenvoudige kruiden en vitamines. Zelfs als we dat zouden kunnen, zou dit iets zijn voor onze kankerpatiënten?

Een "overversterkt" immuunsysteem zou eerder de eigen gezonde cellen van het lichaam aanvallen (d.w.z. wat er gebeurt bij auto-immuunziekten). Dus, als het echt mogelijk is om immuniteit te stimuleren, is het dan echt iets wenselijks voor een kankerpatiënt?

Speciale aandacht moet worden geschonken aan patiënten die strijden tegen kanker van het immuunsysteem (bijv. lymfomen, leukemieën, enz.). Als we er echt in zouden slagen het immuunsysteem van een patiënt harder en efficiënter te laten werken, zouden we dan op de lange termijn op de een of andere manier de gezondheid van onze patiënten in gevaar kunnen brengen? Kunnen we eraan werken om kankers van het immuunsysteem "sterker" en resistenter te maken tegen onze therapieën?

We moeten ook bedenken hoe een van de kenmerken van kankerbiologie is dat tumorcellen zich ontwikkelen, zich vermenigvuldigen en zich verspreiden als gevolg van hun vermogen om het immuunsysteem van hun gastheer te omzeilen. Cellen die zich inzetten voor een kankerverwekkende lijn, ontwikkelen slimme manieren om te voorkomen dat ze worden gedetecteerd door de immuuncellen van hun gastheren. Ongeacht hoeveel training en stimulatie het immuunsysteem doet, het blijft niet in staat om de "wolfachtige" kankercellen te detecteren die zich tussen de "schaapachtige" gezonde cellen bevinden.

Ik suggereer niet dat kanker ontstaat als gevolg van een inherent probleem met het immuunsysteem van de gastheer. In plaats daarvan treedt ziekte op omdat kankercellen manieren ontdekken om de immuuncellen te vermijden die zijn ontworpen om te onderzoeken op hun bestaan. Ja, bepaalde vormen van kanker komen vaker voor bij immuungecompromitteerde personen; dit zijn echter eerder de uitzonderingen dan de regels voor de meeste tumoren. In veel gevallen heeft het immuunsysteem, zodra kanker zich eenmaal heeft ontwikkeld, al een strijd verloren waarvan het niet eens wist dat het moest vechten.

Ik heb het al eerder gezegd, maar ik denk dat het de moeite waard is om mijn advies aan eigenaren te herhalen om gehoor te geven aan de spreekwoordelijke "koper, pas op" als het gaat om bedrijven die beweren dat hun producten het immuunsysteem van uw huisdier "versterken". Ze kunnen op de lange termijn alleen maar dienen om uw portemonnee te verzwakken.

Dr. Joanne Intile