Hondenhuidallergieën Of Insectenbeten - Wat Heeft Mijn Huisdier?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Door Patrick Mahaney, VMD

Jeuk (jeuk) is een van de meest voorkomende redenen waarom honden naar de dierenarts gaan. Er zijn natuurlijk verschillende redenen waarom onze geliefde hoektanden zichzelf kauwen, likken en krabben.

Waarom krabt mijn hond?

Ontsteking van de huid wordt medisch aangeduid als dermatitis, waarbij derma verwijst naar huid en -itis betekent "ontsteking van". Dit veroorzaakt vaak intens krabben bij de hond. Twee van de meest voorkomende soorten dermatitis zijn allergisch en parasitair. Allergische dermatitis kan worden veroorzaakt door seizoensgebonden allergieën, niet-seizoensgebonden allergieën, voedselallergieën, enz. Parasitaire dermatitis daarentegen wordt geassocieerd met insectenbeten of -steken of contact met hun afscheidingen (uitwerpselen, speeksel, enz.).

Aangezien zowel allergische als parasitaire dermatitis overeenkomsten kunnen hebben in de klinische symptomen die ze veroorzaken, is het van cruciaal belang dat u een consult en lichamelijk onderzoek plant met uw dierenarts, zodat een volledige beoordeling kan worden uitgevoerd, passende diagnostische tests worden uitgevoerd en de meest geschikte behandeling wordt voorgeschreven.

Hoe herken ik het verschil tussen allergieën en insectenbeten/steken?

Allergische dermatitis

Honden met allergische dermatitis kunnen allergieën hebben die verband houden met seizoensgebonden, niet-seizoensgebonden of voedselgerelateerde oorzaken. Seizoensallergieën komen het vaakst voor in de lente, zomer en herfst, maar regio's die vaak warm en/of vochtig weer hebben, kunnen het hele jaar door een allergieseizoen hebben. Bloeiende planten en bloemen, grassen, onkruid en bomen dragen vaak bij aan seizoensgebonden allergieën. Niet-seizoensgebonden allergieën zijn niet exclusief voor weersomstandigheden die de plantengroei ondersteunen en kunnen worden veroorzaakt door stof, schimmels, omgevingsmaterialen (wol, enz.), chemicaliën (luchtverfrissers, schoonmaakproducten, enz.) en andere factoren. Hoewel honden het vaakst last hebben van allergieën als gevolg van omgevingsfactoren, zijn allergische reacties op voedsel mogelijk. Sommige honden kunnen allergisch zijn voor bepaalde eiwitten (rundvlees, zuivelproducten, kip, enz.) en/of granen (tarwe, maïs, rijst, enz.).

Honden die lijden aan allergische dermatitis worden over hun hele lichaam aangetast, maar meestal op de oksels, oren, voeten, liezen, benen, snuit en rond de ogen en anus. Haaruitval, roodheid, korstvorming, sijpelen, pigmentveranderingen (hyperpigmentatie), huidverdikking (lichenificatie) en andere zichtbare tekenen kunnen optreden op jeukende locaties.

Parasitaire dermatitis

Vlooien, teken en andere bijtende of stekende insecten kunnen milde tot ernstige ontstekingen en ongemak veroorzaken. Sommige honden zijn extreem gevoelig voor het gevoel van een insectenbeet of de allergeniciteit van speeksel of gif. Meestal zullen honden kauwen, likken of krabben als gevolg van dermatitis met een allergische of parasitaire oorzaak. Daarnaast bestaan er verschillende patronen van pruritis, afhankelijk van de plaats waar uw huisdier wordt gebeten/gestoken, het type insect en/of de gevoeligheid voor het speeksel of het

1. Vlooien

Vlooien verzamelen zich gewoonlijk rond het hoofd, de nek, de liesstreek, de staartbasis en het perineum, dit zijn locaties waar uw hond zal jeuken en krabben. Vlooien springen op huisdieren om bloedmaaltijden te consumeren, dus verteerd bloed in de vorm van hun uitwerpselen ("vlooienvuil") dat eruitziet als zwarte pepervlokken, wordt op de huid afgezet. Als u vermoedt dat uw hond vlooienvuil heeft, zal het aanbrengen van een met water bevochtigde witte doek of tissue de ontlasting doen smelten en een roze of oranje getint residu achterlaten.

Vlooienspeeksel is zeer allergeen, dus een enkele vlo kan vlooienallergiedermatitis (FAD) veroorzaken waardoor uw hond jeukt op de bijtplaats of over het hele lichaam.

2. Teken

Teken zijn kruipende parasieten die van gevallen bladeren, grassprieten en andere oppervlakken in de omgeving op onze honden terechtkomen. Teken klampen zich opportunistisch vast aan de vacht wanneer dieren voorbij komen, dus het gezicht, hoofd, oren en naar buiten gerichte zijden van lichaam en ledematen zijn veel voorkomende plaatsen waar ze kunnen worden gevonden. Net als vlooien zoeken teken bloed om te overleven. Dat is de reden waarom tekenbeten een ontsteking veroorzaken op het punt van binnenkomst die kan verergeren naarmate de teek langer vastzit en zijn speeksel in de huid afgeeft. Bovendien kan secundaire bacteriële infectie optreden op de plaats van de tekenbeet, wat zal leiden tot verdere irritatie en jeuk.

3. Mijten

Mijten zoals schurft (Sarcoptes, Demodex, enz.) zijn microscopisch kleine insecten die diep in de huidlagen graven om zich te voeden en te leven. Door door de huid van uw hond te kauwen, ontstaan ontstekingen en secundaire infecties (bacteriën, gisten, enz.).

Huidlaesies door schurft kunnen zich over het hele lichaam manifesteren, maar de oksels, liezen, oorranden en gebieden met minimaal haar (ellebogen, enz.) worden het vaakst aangetast. Zwelling, roodheid, haaruitval, korstvorming, sijpelen of andere laesies kunnen secundair aan schurft bij honden optreden.

Meer ontdekken:

Wat is de beste manier om te voorkomen dat dermatitis opnieuw optreedt?

U speelt een cruciale rol bij het voorkomen van de ongemakkelijke gevoelens die uw hond kan ervaren met vlooien- en tekenbeten en allergische dermatitis. Vlooien, teken en andere bijtende insecten kunnen bacteriën, parasieten en virussen overbrengen die onomkeerbare en dodelijke gevolgen kunnen hebben. Daarom is preventie het sleutelwoord.

Minimaliseer de blootstelling van uw hond door geen toegang te verlenen tot locaties waar een zware last van vlooien en teken aanwezig kan zijn - beboste gebieden, hondenparken, kinderdagverblijven, kennels, enz. Het is ook belangrijk om vlooien- en tekenpreventiemiddelen te gebruiken. Aangezien de behoeften van elk huisdier verschillen, moet u uw dierenarts raadplegen om te bepalen welk type preventief middel het meest geschikt is (inclusief actuele, halsband- of orale medicatie).

Preventie van allergische dermatitis kan enigszins gecompliceerd zijn, vanwege de meerdere onderliggende oorzaken. Behandelingen kunnen orale, injecteerbare of actuele medicijnen, shampoos, conditioners, supplementen (omega-vetzuren, enz.), Nieuwe ingrediënten en diëten voor hele voedingsmiddelen omvatten. Regelmatig borstelen en baden, luchtfiltratiesystemen en het beperken van blootstelling aan allergene omgevingen zijn enkele middelen waarmee u ook kunt helpen het risico van allergische dermatitis bij uw huisdier te voorkomen of te minimaliseren.