Mijn Kat Krabt Wat Geeft?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Katten lijden aan veel verschillende huidziekten waardoor ze jeuken, en het bijna onophoudelijke krabben dat het gevolg is, is genoeg om eigenaren gek te maken! Iedereen voelt zich ellendig als katten zo jeuken dat ze niet kunnen stoppen met klauwen of bijten in zichzelf. Maar wanhoop niet. Hoewel er veel oorzaken zijn voor krabben bij katten, en het kan moeilijk zijn om ze van elkaar te onderscheiden, zijn alle volgende veel voorkomende jeukende huidziekten behandelbaar.

Vlooien

Vlooienallergiedermatitis is de meest voorkomende oorzaak van jeuk bij katten. Veroorzaakt door een overgevoeligheidsreactie op eiwitten in het speeksel van vlooien, en dat speeksel van een beet zal de jeuk-krabcyclus starten. Het identificeren van vlooien of vlooien "vuil" (vlooienuitwerpselen gemaakt van het verteerde bloed van uw kat) maakt de diagnose eenvoudig. Sommige katten zijn echter zulke efficiënte trimmers dat het bijna onmogelijk is om vlooien of vlooienvuil op hun huid te vinden. In deze gevallen kan reactie op regelmatig gebruik van een goed vlooienbestrijdingsmiddel helpen bij de diagnose.

Behandelings- en preventiecentra op het gebruik van een effectief vlooienbestrijdingsproduct zoals een oraal of lokaal medicijn. Het is van vitaal belang om alle huisdieren in huis enkele maanden of langer te behandelen om alle levensfasen van de vlo kwijt te raken. Door het huis grondig te stofzuigen, beddengoed voor huisdieren in warm water te wassen en uw huis en tuin te behandelen, kan het verwijderingsproces worden versneld.

Luizen en mijten

Andere uitwendige parasieten zoals luizen en mijten kunnen ook bij katten jeuk veroorzaken. Luizen hechten zich vast aan de haarschacht en worden gezien door de haren nauwkeurig te onderzoeken. Mijten leven op of net onder het huidoppervlak en kunnen meestal worden geïdentificeerd wanneer een dierenarts huidtesten onder een microscoop onderzoekt. Oormijten kunnen intense jeuk rond de oren, het hoofd en de nek veroorzaken. Deze mijten zijn gemakkelijk te zien onder de microscoop en kunnen soms ook worden geïdentificeerd door een klomp afscheiding uit de oren op een zwarte achtergrond te plaatsen. Als je kleine witte "beestjes" ziet bewegen, zijn dat de oormijten.

Medicijnen die de specifieke parasiet doden die uw kat aantast, gebruikt volgens de aanwijzingen op het etiket, zijn meestal behoorlijk effectief.

Milieu-allergieën

Katten met inhalatieallergieën (atopie) zijn meestal jong en krijgen in de lente en/of herfst aanvankelijk jeuk. Naarmate de tijd verstrijkt, worden de symptomen vaak erger en kunnen ze het hele jaar door optreden. Sommige katten kunnen gelijktijdig niezen of andere luchtwegsymptomen hebben. Aangezien jeuk overal op het lichaam kan voorkomen, kan atopie bij katten moeilijk te onderscheiden zijn van andere jeukende huidziekten. Het evalueren van de voorgeschiedenis en symptomen van de patiënt, het uitsluiten van andere aandoeningen en het bevestigen van een reactie op de behandeling zijn vaak nodig om een definitieve diagnose te stellen.

Voedsel allergie

Veel voorkomende voedselallergenen bij katten zijn rundvlees, vis en zuivelproducten. Minder vaak zijn tarwe, maïs, kip en eieren de schuldige. Voedselallergieën komen niet noodzakelijk alleen voor na een verandering van dieet. Het kan zijn dat uw kat jarenlang hetzelfde voer heeft gegeten voordat hij er allergisch voor werd.

Katten met voedselallergieën krabben vaak aan hun gezicht, nek en oren, maar andere delen van het lichaam kunnen ook worden aangetast. Af en toe zullen ook spijsverteringssymptomen zoals braken, diarree of een verminderde eetlust aanwezig zijn. Voedselallergieën kunnen alleen worden gediagnosticeerd met een door een dierenarts voorgeschreven voedselproef om te zien of de jeuk verdwijnt. Een voorgeschreven dieet is het beste omdat vrij verkrijgbare voedingsmiddelen vaak sporenallergenen bevatten. Alle andere lekkernijen en gearomatiseerde medicijnen moeten gedurende deze tijd ook worden onthouden.

Ringworm

Dermatofytose (ringworm) is een schimmelinfectie die haaruitval, jeuk en korstige huidlaesies kan veroorzaken. Om ringworm te diagnosticeren, zal uw dierenarts enkele haren van uw kat plukken, deze in een speciale pot of container plaatsen en controleren op de groei van infectieuze schimmelkolonies. Behandeling voor ringworm kan dips omvatten, of een oraal of oraal voorgeschreven medicijn. Milieudecontaminatie volgens de instructies van uw dierenarts is belangrijk om de verspreiding van de infectie naar andere huisdieren en mensen te beperken.