Vlooien, Teken En Wilde Katten: Wat Wordt Er Gedaan?

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Door Maura McAndrew

De Humane Society schat dat er tegenwoordig ongeveer 30 tot 40 miljoen gemeenschapskatten (een combinatie van verwilderde en zwerfkatten) in de Verenigde Staten leven. Dat is een enorm aantal, vooral gezien het feit dat wilde katten niet gesocialiseerd zijn voor mensen en daarom waarschijnlijk niet zullen worden gered en geadopteerd. Gelukkig zijn de ondersteuningssystemen voor deze katten in de afgelopen 25 jaar exponentieel gegroeid. Terwijl euthanasie vroeger de voorkeursmethode was om populaties wilde katten onder controle te houden, worden Trap-Neuter-Return (TNR)-programma's tegenwoordig de norm, waarbij PBS News meer dan 400 deelnemende steden in het hele land aanhaalt.

Zoals gedefinieerd door de nationale belangenorganisatie Alley Cat Allies, die TNR-programma's sinds 1990 implementeert, houdt TNR in dat wilde katten op humane wijze worden gevangen, ze naar een dierenarts worden gebracht voor sterilisatie, castratie, vaccinaties en "oortips" (om aan te geven dat ze door het proces zijn gegaan), en ze vervolgens terug te brengen naar hun "kolonie" - de familieachtige gemeenschappen die verwilderde katten bewonen. Het doel van organisaties als Alley Cat Allies is om de kwaliteit van het leven van katten te verbeteren. Deze groepen vertrouwen op leden van de gemeenschap om ook wilde katten te helpen, en onofficiële verzorgers zorgen vaak voor voedsel, water en onderdak.

Vlooien en teken: een probleem bij wilde katten?

Hoewel TNR-programma's doorgaans zowel sterilisatie/castratie als basisvaccinaties voor wilde katten omvatten, kunnen verzorgers zich zorgen maken over een van de grootste problemen die elke soort kat treft: vlooien en teken. Omdat deze katten op straat leven, is de kans groot dat ze niet de reguliere medicijnen krijgen die we onze katten geven, en sommige leden van de gemeenschap zijn misschien bang dat de besmetting zich van kolonies naar hun huizen verspreidt. Dus vroegen we enkele experts: zijn vlooien en teken een probleem bij wilde katten? Wat wordt er gedaan om het aan te pakken en wat kan de gemiddelde kattenverzorger doen om te helpen?

Allereerst: "De impact van vlooien op kolonies van wilde katten kan gemakkelijk verkeerd worden begrepen en overschat", zegt Alice Burton, associate director van dierenasiel en dierbeheersing bij Alley Cat Allies. (Burton merkt op dat ze zelden problemen met teken heeft gehad.) "Soms proberen gemeenschappen ten onrechte door vlooien overgedragen ziekten te koppelen aan wilde katten om het doden van de katten te rechtvaardigen," zegt ze, "[maar] in feite zijn door vlooien overgedragen ziekten verspreid door vlooien, niet door katten, en vlooien kunnen veel gastheren vinden.”

Susan Richmond, uitvoerend directeur van Neighborhood Cats in New York City, is het ermee eens dat vlooien geen erg grote bedreiging vormen voor wilde katten en gemeenschappen, maar eerder een beheersbaar onderdeel van het leven. "Vlooien zijn aanwezig in zowat elke buitenomgeving", zegt ze. "Het is onvermijdelijk dat katten die al hun tijd buiten doorbrengen, ze zullen tegenkomen, en het is normaal dat gezonde katten wat vlooien hebben."

Maar besmettingen kunnen voorkomen, erkent Richmond, meestal wanneer de katten in de kolonie ondervoed zijn of anderszins verzwakt zijn. "Wat niet normaal is, zijn buitensporige aantallen van het ongedierte", zegt ze. “Een zware plaag is een teken van een onderliggend probleem, zoals ondervoeding of een aangetast immuunsysteem. Dus wanneer vlooien zich vermenigvuldigen tot niveaus die een negatieve invloed hebben op de gezondheid van katten, is het absoluut noodzakelijk om erachter te komen waarom ze in de eerste plaats kwetsbaar zijn." Ze merkt op dat in deze zeldzame gevallen kittens het meeste risico lopen, omdat ze bloedarmoede kunnen krijgen of zelfs kunnen sterven door bloedverlies. En als een plaag bijzonder extreem is, zegt Richmond, kan deze "de menselijke buren van de katten binnendringen" door in huizen of werkplekken te komen en ook andere parasieten aan te trekken, zoals lintwormen. Maar menselijk contact met deze vlooien is onwaarschijnlijk, merkt Burton op, waarbij hij benadrukt dat "wilde katten mensen van nature vermijden en daarom geen grote bedreiging vormen voor de overdracht van door vlooien overgedragen ziekten op mensen."

Hoe Trap-Neuter-Return-programma's wilde katten helpen

Als je een verzorger van wilde katten bent of een nieuwsgierig lid van de gemeenschap die een vlooienplaag opmerkt, kunnen TNR-programma's helpen, simpelweg door te doen wat ze doen. "Verwilderde dieren die in beheerde kolonies leven - dat wil zeggen, met verzorgers die de katten laten steriliseren en castreren, en vervolgens hun harige ladingen voorzien van regelmatige maaltijden en voldoende onderdak - hebben veel minder kans op vlooienplagen", zegt Richmond. Ze legt ook uit dat katten die zich voortdurend voortplanten, vaak zwakker en kwetsbaarder zijn voor parasieten, dus het inschakelen van een lokale organisatie die TNR toepast, is een geweldige eerste stap om de katten te beschermen en het gebied van vlooien te bevrijden.

Richmond legt uit dat het voor TNR-programma's moeilijk is om wilde katten specifiek te behandelen voor vlooien en teken, aangezien medicijnen maandelijks moeten worden gegeven en TNR een eenmalige ontmoeting is. Maar ernstige gevallen zullen doorgaans naar beste vermogen van een organisatie worden aangepakt. "We bieden vlooienbehandeling wanneer dit is aangegeven, zoals voor vriendelijke kittens en katten die ter adoptie worden geplaatst, of voor katten die ernstig besmet zijn en dringend hulp nodig hebben", zegt ze. "In die gevallen is er, zoals opgemerkt, vaak een onderliggende oorzaak waardoor de vlooienbelasting te groot wordt, dus we zullen ook werken om te bepalen wat het probleem kan zijn en stappen ondernemen om het op te lossen."

Burton is het ermee eens dat sommige TNR-organisaties, hoewel ze verwilderde katten niet regelmatig tegen vlooien kunnen behandelen, tijdens het TNR-proces kleine maatregelen zullen nemen. "In gebieden waar vlooien en teken veel voorkomen, is het niet ongebruikelijk dat de katten worden behandeld op het moment dat ze worden gesteriliseerd of gecastreerd", zegt ze, erop wijzend dat omdat wilde katten niet kunnen worden behandeld, medicijnen onder narcose worden toegediend tijdens de sterilisatie of castratie.

Preventie van vlooien en teken in kolonies van wilde katten

Hoewel TNR-programma's hun best doen om voor katten uit de gemeenschap te zorgen - inclusief het minimaliseren van het risico op besmetting en het af en toe toepassen van een behandeling - vertrouwen ze op verzorgers van wilde katten om ervoor te zorgen dat deze katten in goede conditie zijn. Dus hoe kunt u het risico op vlooien en teken in uw plaatselijke kolonie minimaliseren? Het eerste wat je moet doen, zegt Richmond, is eenvoudig: als je dat nog niet doet, begin dan met wat eten en water voor de katten. "Goede voeding kan een grote bijdrage leveren aan het sterk houden van katten en het sterk houden van het immuunsysteem", zegt ze. "Het is een goed idee [voor verzorgers] om kattenvoer van de hoogste kwaliteit te kopen dat ze zich kunnen veroorloven, om de vulstoffen en kunstmatige ingrediënten te vermijden die worden toegevoegd aan merken van mindere kwaliteit." Maar probeer geen eten te laten rondslingeren, waarschuwt Burton. "We raden aan om je katten niet te veel te voeren en het voeren te beperken tot 30 minuten per keer, zegt ze. "Dit zal voorkomen dat voedselresten dieren aantrekken, die beruchte vlooiendragers zijn."

Een ander ding om aan te pakken is het milieu. "Volledig natuurlijke insecticiden kunnen ook helpen bij het bestrijden van vlooien in buitenomgevingen", zegt Richmond, en suggereert diatomeeënaarde (gebruik alleen de variëteit "food grade" - het is de veiligste) en nuttige nematoden als twee mogelijke opties. "Diatomeeënaarde is een fijn poeder gemaakt van de gefossiliseerde overblijfselen van kleine, harde algen die diatomeeën worden genoemd", zegt ze. "Het zal vlooien doden bij contact … en het kan worden gestrooid in kattenopvangcentra of andere plaatsen waar ze tijd doorbrengen." Heilzame nematoden, legt ze uit, zijn microscopisch kleine wormen die vlooienlarven eten. Ze zijn niet schadelijk voor katten en kunnen op het gazon worden gespoten. Naast deze opties beveelt Burton Insect Growth Regulator (IGR) aan, die de broedcyclus bij vlooien stopt. Deze oplossing moet worden verdund en laten drogen voordat katten komen; het kan het beste worden toegepast in gebieden waar katten slapen.

Bovendien, als verzorgers een extra stap willen doen, is het mogelijk om wilde katten te behandelen met dezelfde soorten vlooienmedicatie als een huiskat - houd er rekening mee dat wilde katten meestal niet kunnen worden behandeld. Burton beveelt orale vlooienmedicatie aan die in het voer van de kat kan worden gemengd en waarvoor geen recept nodig is. Voor een meer natuurlijke optie stelt ze voor om "het voer van de kat dagelijks aan te vullen met ongeveer een theelepel onbewerkte biergist om vlooien af te weren [maar niet] te doden."

Als je ervoor kiest om je lokale wilde dieren te voorzien van een vlooienbehandeling, merkt Richmond op, zorg er dan voor dat je andere kattenliefhebbers in de buurt raadpleegt. "Iemand anders behandelt misschien dezelfde vriendelijke kat", zegt ze. "Dus neem contact op met anderen om ervoor te zorgen dat de kat niet meerdere doses medicatie krijgt." En zoals in elke gezondheidsgerelateerde situatie, zegt Burton: "Het wordt altijd aanbevolen om uw dierenarts te raadplegen, zodat zij kunnen helpen met uw vlooienpreventieplan."

Op basis van de inspanningen van belangenbehartigers/TNR-groepen en kattenminnende burgers, moeten wilde katten een steeds beter leven blijven leiden. Ook al zijn ze niet onze "huisdieren" op dezelfde manier als onze huiskatten, verwilderde katten maken deel uit van onze gemeenschappen - en ze gaan niet weg. Dus waarom zou u hen niet benaderen? Immers, met wilde katten, net als met mensen, gaat een beetje medeleven een lange weg.