Inhoudsopgave:

Schipperke Hondenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur
Schipperke Hondenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

Video: Schipperke Hondenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

Video: Schipperke Hondenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur
Video: Schipperke - Top 10 Facts 2024, Mei
Anonim

Het Schipperke is een behendige, actieve waakhond en ongediertejager. Het is een kleine, staartloze hond, met een vosachtig gezicht en wordt gekenmerkt door zijn silhouet, dat van kop tot staart naar beneden afloopt. En hoewel de oorsprong een mysterie blijft, blijft het Schipperke een unieke selectie voor hondenliefhebbers die op zoek zijn naar een alerte waakhond of een vriendelijk huisdier.

Fysieke eigenschappen

Het vierkant geproportioneerde Schipperke is een kleine hond die van de schouders naar de achterhand lijkt te hellen. Zijn zwarte dubbele vacht steekt af als een kraag en vormt culottes en cape, waardoor het uiterlijk van de hond wordt versterkt. Het vosachtige gezicht van de Schipperke heeft ondertussen een ondeugende, vragende en soms brutale blik.

Actief en wendbaar, het Schipperke heeft een sierlijke en vlotte draf, die voortkomt uit zijn rol als ongediertejager en waakhond.

Persoonlijkheid en temperament

Het Schipperke kan eigenzinnig en onafhankelijk zijn, maar het is een gedurfde metgezel. Avontuurlijk en energiek, deze kleine hond steekt overal zijn neus in. Een alerte waakhond, hij is ook gereserveerd tegenover vreemden. Als het echter dagelijks beweging krijgt, kan het een prettige en vriendelijke huishond worden.

Zorg

Hoewel het Schipperke graag een groot deel van de dag op het erf doorbrengt, mag het niet buiten worden toegestaan. De dubbele vacht moet wekelijks worden geborsteld en vaker bij het verharen.

Omdat dit ras erg actief is, zijn mentale en fysieke oefeningen essentieel. Aan deze trainingsbehoeften kan echter gemakkelijk worden voldaan vanwege zijn kleine gestalte. Een gematigde wandeling aan de lijn of een krachtig buitenspel is voldoende.

Gezondheid

Het Schipperke, dat een gemiddelde levensduur heeft van 13 tot 15 jaar, kan last hebben van kleine problemen zoals de ziekte van Legg-Perthes, epilepsie en hypothyreoïdie, of ernstige gezondheidsproblemen zoals mucopolysaccharidose (MPS) type IIIB. Af en toe kan dit ras vatbaar zijn voor heupdysplasie (CHD), entropion, distichiasis en progressieve retinale atrofie (PRA) bij honden. DNA-, heup- en schildkliertesten worden vaak aanbevolen voor honden van dit ras.

Geschiedenis en achtergrond

Er zijn verschillende theorieën over de oorsprong van het Schipperke. Een geloofwaardige theorie stelt dat deze hond oorspronkelijk toebehoorde aan schippers, die van Brussel naar Antwerpen trokken. In feite is een "schip" een boot in de Vlaamse taal en Schipperke betekent een kleine schipper. Belgische stedelingen noemden het ras echter niet Schipperke, maar een spits.

De andere mogelijke theorie is dat het Schipperke een hond was in huishoudens van de middenklasse en handelsgilden, waar het een rattenvanger en een kleine waakhond was. Omdat het ras eruitzag als een miniatuur Belgische herdershond, is de naam Schipperke mogelijk afgeleid van "scheper", een woord voor herder.

Er werd ook melding gemaakt van een kleine, staartloze zwarte hond van gemiddelde grootte in Belgische geschriften uit de 15e en 16e eeuw, maar het bewijs van het werkelijke ras zou pas in 1690 worden geregistreerd. Een groep schoenmakers in Brussel organiseerde regelmatig wedstrijden voor Schipperkes, trots op hun hun honden versieren met mooie koperen halsbanden. Tegen de jaren 1800 werd het ras zo populair dat het een van de weinige huisdieren was die lokaal beschikbaar was; het zou later erkend worden als de nationale hond.

Koningin Marie Henriette kocht in 1885 een Schipperke van een hondenshow en wekte meteen interesse voor het ras. Al snel werd zijn rol gepromoveerd tot die van een elite-metgezel in plaats van een arbeidershond. De aantallen van het ras namen echter af als gevolg van uitgebreide export naar Engeland, waar de honden als een modestatement werden beschouwd.

Omdat veel Belgen het ras als algemeen beschouwden, zochten ze meer exotische rassen. Tijdens de late jaren 1800 probeerden enkele Belgische Schipperke-liefhebbers de zuiverheid van het ras te herstellen door een standaard te stellen.

Het eerste Schipperke werd in 1888 in de Verenigde Staten geïmporteerd en de eerste speciaalclub voor het ras werd opgericht in 1905. Het is niet langer het populaire huisdier dat het ooit in Europa was, maar blijft nog steeds een favoriet onder geselecteerde hondenliefhebbers.

Aanbevolen: