Jabe Horse Breed Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Het Jabe-ras is een van de verschillende groepen steppepaarden binnen het Kazachse paardenras; zijn enorme gewicht en afmetingen onderscheiden hem echter van de rest van de Kazachse paarden. Veel Jabe-paarden worden tegenwoordig grootgebracht vanwege hun vermogen om enorme hoeveelheden melk te produceren.

Fysieke eigenschappen

Het Jabe-paard is gebouwd voor de barre omgeving van Kazachstan. Het wordt gekenmerkt door krachtige benen, een dikke huid, een breed lichaam, een stevige nek, dik haar dat bedekt is, een diepe borst, een sterk hoofd en goed gespierde achterhand.

Het Jabe-paard komt meestal in de kleuren laurier, rood en grijs. De hoogte is ergens tussen de 13,3 en 14 handen (53-56 inch, 135-142 centimeter), en weegt meestal van 880 tot 1100 pond. Het heeft geen sterke draf of stap; een gemiddeld Jabe-paard kan echter een afstand van meer dan 250 kilometer afleggen in zijn dagelijkse run.

Persoonlijkheid en temperament

Meestal wordt de Jabe gebruikt als trekpaard vanwege zijn gehoorzaamheid, volgzaamheid en inherent goede aard. Het is ook geduldig en bestand tegen omgevingsstress.

Zorg

Jabe-paarden zijn winterharde dieren die door de lokale bevolking zijn gefokt vanwege hun aanpassingsvermogen aan de omgevingsomstandigheden van Kazachstan. Tegenwoordig worden Jabe-paarden meestal grootgebracht en gefokt in stoeterijen en in brede weiden in West-Kazachstan.

De Jabe is bestand tegen vele gevaren van de regio West-Kazachstan. In een aanpassingstest onder zware omstandigheden werd een monster van Jabe-hengsten samen met Yakut-hengsten van vergelijkbare leeftijd in Yakutia bij de LenaRiver geplaatst. In drie jaar tijd waren de Jabe-hengsten nog steeds in staat om zich sneller en beter te ontwikkelen qua gewicht, lengte en vachtconditie dan het andere ras.

Geschiedenis en achtergrond

Het Jabe- of Dzhabe-paard maakt deel uit van het Kazachse paardenras dat al sinds 400 voor Christus bestaat. Het gedijt goed in de voormalige Sovjetstaat Kazachstan, met name de gebieden in de buurt van de Aralwoestijn en de noordelijke regio's van Yakutia. Om deze reden zijn Jabes goed aangepast aan zware weersomstandigheden.

De Jabe werd in eerste instantie gefokt voor zijn vlees en melk en in de jaren zestig was er een poging om de Jabe in massaproductie te produceren aan de gang. Strenge evaluatie- en fokprocedures werden opgesteld om een zuiver ras met superieure eigenschappen te produceren. Dit resulteerde in een succesvolle verbetering van de grootte en de kwaliteit van het ras.

Tegenwoordig is het ras er in drie subtypes; zij zijn de Emben, de Betpakdalin en de Kulandin. De Emben is misschien wel het beste subtype van Jabe-paarden. De Betpakdalin is een kruising tussen Jabe-hengsten en merries uit Dzezkazgan. De Kulandin is een rassubtype dat is ontwikkeld op de Kulandin-boerderijen; het is een resultaat van het kruisen van Jabe-hengsten met Adaev-merries.