Kiso Paardenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Het Kiso-ras is afkomstig uit Japan. De belangrijkste toepassingen voor dit paard zijn rijden en licht trekwerk. Desalniettemin is de Kiso gebruikt voor landbouw- of boerderijwerk; het is ook gebruikt voor militaire doeleinden. De Kiso is tegenwoordig een zeldzaam ras, hoewel het ooit een populair paard was, vooral in tijden dat er veel oorlog was.

Fysieke eigenschappen

De paarden van het Kiso-ras hebben een groot en zwaar hoofd en een breed voorhoofd. De hals is kort en dik. De stam is lang, met korte, maar stevige poten eraan. De hoeven zijn winterhard en goed gevormd. De manen zijn zwaar en de staart ook. Het Kiso-paard staat op een gemiddelde hoogte van iets meer dan 13 handen (52 inch, 132 centimeter).

Persoonlijkheid en temperament

Het paard heeft het vermogen om zich aan te passen aan verschillende klimaten. Van het paard wordt gezegd dat het een milde persoonlijkheid en een gemakkelijk karakter heeft.

Geschiedenis en achtergrond

De Kiso bestaat al meer dan duizend jaar. Vroeger werd het gebruikt als transportmiddel en als waardevolle hulp op boerderijen.

Er zijn berichten dat de Kiso de regio bewoonden die ooit de Kiriharanomaki heette. Zeker, kuddes Kiso-paarden zwierven in de 6e eeuw door de Kiso-rivier; de KisoRiver is in feite de bron van de naam van dit paardenras.

De Kiso, aangezien hij al meer dan duizend jaar bestaat, kan eigenlijk worden beschouwd als een inheems Japans paard. Niettemin wordt aangenomen dat Kiso-paarden de afstammelingen zijn van Centraal-Aziatische of Mongoolse paarden.

De Kiso is van oudsher gebruikt voor zowel landbouw- als militaire doeleinden. Er wordt zelfs gezegd dat in de 12e eeuw meer dan 10.000 soldaten de Kiso als hun oorlogspaard gebruikten. Tijdens het Edo-tijdperk, dat zich uitstrekte van 1600 tot 1867, werd de Kiso opnieuw gebruikt voor oorlog en werd er actief voor gefokt. De populatie van het Kiso-paard steeg in die tijd tot meer dan 10.000.

In het midden van de 19e eeuw (dit was de tijd van het Meiji-tijdperk) en tot 1903 was Japan echter vaak in oorlog met het buitenland. Het Kiso-paard was vrij klein en bleek dus inferieur aan de veel grotere en sterkere buitenlandse paarden. Japan deed toen pogingen om de Kiso te verbeteren; het werd gekruist met grotere en sterkere rassen.

Toen de Tweede Wereldoorlog echter kwam, stopten de inspanningen om de Kiso te vergroten. Voor het transport van troepen en voorraden werden machines gebruikt en geen paarden. Toch zijn de kruisingspogingen er al in geslaagd het ras uit te putten. Tegenwoordig zijn er nog maar ongeveer 70 raszuivere Kiso-paarden.