Kalmyk Paardenras Hypoallergeen, Gezondheid En Levensduur

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

De Kalmyk is een paardenras dat in de 17e eeuw voornamelijk door de Kalmyk-bevolking werd gebruikt. Dit ras wordt vergeleken met het Kirgizische paard, maar het is groter en heeft langere benen. Het wordt voornamelijk gebruikt als tuig- en rijpaard vanwege zijn uithoudingsvermogen, kracht en weerstand tegen extreme weers- en omgevingsomstandigheden. Tegenwoordig is het Kalmyk-paard zeldzaam, met slechts een paar honderd hoofden met dezelfde kenmerken als het oude ras.

Fysieke eigenschappen

De Kalmyk wordt vaak beschreven als een paard van gemiddelde grootte met een snelle pas en een grote tolerantie voor extreme weersomstandigheden. Een van de meest opvallende kenmerken van het Kalmyk-paard zijn zijn benen; ze hebben een goed ontwikkelde en sterke croupe en goed ontwikkelde poten met koehakkige achterpoten.

De Kalmyk is relatief groot. Het staat 14,2 tot 15 handen hoog (57-60 inch, 145-152 centimeter). Het heeft een stevige en gezonde bouw die hem een groot uithoudingsvermogen, kracht en flexibiliteit geeft. Het is bestand tegen extreem zware omstandigheden vanwege zijn efficiënte stofwisseling, waardoor het paard snel dik wordt, en zijn speciale vacht die in de winter dikker wordt. De Kalmyk heeft een kleine nek, een dikke en stevige huid, een Romeins hoofd en een korte en karperachtige rug. Het is meestal laurier en zuring.

Persoonlijkheid en temperament

Kalmyk-paarden zijn van nature volgzaam en kalm. Ze worden niet gemakkelijk beïnvloed door weersomstandigheden, honger of vermoeidheid. Al deze eigenschappen maken de Kalmyk zeer bruikbaar als tuig- en rijpaard.

Zorg

Het Kalmyk-paard kan voor zichzelf zorgen. Hij heeft weinig verzorging nodig en kan altijd voedsel en water voor zichzelf vinden. Toch heeft het zijn grenzen: overmatig gebruik en misbruik van het Kalmyk-paard zal zijn prestaties op de lange termijn beïnvloeden.

Gezondheid

De Kalmyk is meestal kwetsbaar als hij jong is, omdat het veel langer duurt om te rijpen in vergelijking met andere paardenrassen. Kalmukse paarden worden echter onder barre omstandigheden gefokt en hebben hun grote veerkracht en weerstand tegen ziekten bewezen. Ze gedijen goed in semi-woestijnomstandigheden, in steppen en zelfs op extreem koude plaatsen. Ze kunnen een grote hoeveelheid voedsel consumeren, dat ze opslaan als vet, dat op zijn beurt langzaam wordt verteerd wanneer voedsel schaars is. Ze kunnen onder alle omstandigheden gedijen en staan erom bekend extreme temperaturen, extreme voedselschaarste en vermoeiende reizen te overleven.

Geschiedenis en achtergrond

Tijdens de 17e eeuw gingen de Kalmyk-bevolking van Mongoolse afkomst vanuit Dzungaria naar Rusland en brachten hun vee zoals schapen, runderen en paarden met zich mee. In die tijd werd aangenomen dat Kalmyk-paarden tot een miljoen stuks telden. Tot het begin van de jaren veertig werd er selectief gefokt met de Kalmyk-paarden. Daarna werd er geen bewuste poging gedaan om de Kalmyk te fokken en te vermeerderen tot het einde van de jaren tachtig, toen een groep werd opgericht om de leden van dit ras te bepalen en te registreren. Hun onderzoek bracht de leden van deze groep ertoe te geloven dat er nog maar een paar paarden in het wild zijn die het oorspronkelijke genpatroon van de Kalmyk vertonen. Vervolgens werden er fokboerderijen gebouwd om het ras voor een zekere uitsterving te behoeden.