Een Hondengids Voor Zijn Favoriete Badkamerplekken

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Woorden van Sparky the Mutt

Wij honden hebben misschien niet de vreemde gewoonte om een gigantische witte kom te gebruiken om onze "ongelukken" weg te gooien, of om slimme namen te gebruiken zoals mensen dat doen (de Smell-a-torium, de Tinkle Closet, de Loo, de Relief Station), maar we hebben onze tradities hoog te houden. Ik bedoel, mensen snuffelen niet eens rond, controleren niet of het een toplocatie is, of genieten niet van het moment waarop ze 'gaan'. Het is ronduit onnatuurlijk.

Onze pitstops daarentegen zijn ons testament. We claimen het territorium als het onze en zullen terugkomen om het te verdedigen als een viervoetig dier dom genoeg zou zijn om dat feit te betwisten. Bovendien is waar we ons "merkteken" achterlaten bijna net zo belangrijk als waarom we het in de eerste plaats doen.

Ik heb mijn perfecte dag van "opluchting" uitgestippeld, zodat jullie jonge pups alles kunnen leren, misschien terwijl jullie je zaken nu doen bovenop deze woorden.

6.15 uur Ik was vanmorgen heel vroeg wakker. Ik weet niet wat het was (iets wat ik at, mijn lange nacht huilen naar de jongens in de buurt, of gewoon mijn slechte blaas), maar ik werd wakker en moest heel erg "gaan". Het deed pijn om mijn mens wakker te maken. Hij gooide en draaide een tijdje, maar bovenop hem springen deed de truc. De lichtpaal leek me gewoon te wenken op deze mooie ochtend. Ik zou het eerst niet kiezen, maar het ding bleef maar aan en uit flikkeren. Honden zijn sukkels voor glanzende lichten.

10.30 uur Mijn mens bracht me vandaag voor zijn boodschappen en het was geweldig! Vraag me niet waarom honden die verplaatsbare kistenmachines zo leuk vinden; Ik ben niet zeker. Ik weet wel dat elke keer als ik mijn hoofd eruit steek, mijn mond heel wijd wordt uitgerekt en mijn oogleden naar achteren worden getrokken. Waar was ik? Oh ja, mijn plasbak was zo goed als vol als mijn mens tegen deze metalen paal naast zijn verhuisdozenmachine begint te schreeuwen. Ik dacht dat hij die glimmende stukjes had gevoerd voordat we vertrokken. Ongeacht. Omdat ik het niet langer kon vasthouden, liet ik het gewoon aan de metalen paal. Mijn mens lachte en krabde aan mijn oren. Ik wist niet dat hij net zoveel van mijn pitstops genoot als ik.

13.53 uur Sorry, niets bijzonders hier. Ik ging gewoon naar mijn groene plek en liet me druppelen. Die klootzak Rover uit de hoek blijft me proberen te verslaan. We verachten one-uppers!

16:45 uur Fake-out. We liepen rond, maar niets. Het overkomt de besten van ons af en toe. Ik bedoel, je probeert te gaan als iemand de hele tijd naar je staart.

21:22 uur Oh jongen, oh jongen, oh jongen! Hier heb ik de hele dag op gewacht. Ik liet mijn mens een beetje lijden -- een zigzag naar de tuin, een zaag naar de vuilnisbak, een streepje naar de doos met rode hendels waar hij elke dag papier in stopt -- maar ik weet al waar ik echt heen wilde Gaan. De grote rode brandkraan. Ik ken de naam alleen omdat mijn mens het me vertelde. Hij zegt altijd: "Jongen, je houdt echt van die brandkraan." Zou je niet? Het is groot en het is rood.

21:34 uur Ik denk dat het bedtijd is. Er zullen vanavond dromen zijn van koekjes, verhuisdozen en rode brandkranen voor mij. Vreugde.

Laat dit een les voor jullie straathonden zijn. Doe je huiswerk, bestudeer je locaties en zorg er in ieder geval voor dat je je sporen achterlaat voor de volgende persoon.

Zijn er plekken die we hebben gemist? Stuur ze en uw verhalen alstublieft door naar [email protected].