Onder Leiding Van China, Stijgende Viskwekerijen

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

WASHINGTON - Bijna de helft van de vis die over de hele wereld wordt gegeten, komt nu van boerderijen in plaats van uit het wild, met meer vooruitziendheid in China en andere producenten om de ecologische impact te beperken, aldus een onderzoek dinsdag.

Met een stijgende vraag naar vis en beperkte mogelijkheden om de wilde vangst op te voeren, zal de aquacultuur - het kweken van zeevruchten in beperkte omstandigheden - ongetwijfeld een sterke groei handhaven, aldus het rapport dat in Washington en Bangkok is vrijgegeven.

Het WorldFish Center, een niet-gouvernementele groep die pleit voor het verminderen van honger door duurzame visserij, en milieuorganisatie Conservation International ontdekten dat in 2008 47 procent van de voedselvis afkomstig was uit de aquacultuur.

De studie zei dat China alleen al goed was voor 61 procent van de aquacultuur in de wereld - een aanzienlijk deel daarvan karper, die zeer veeleisend is in hulpbronnen - en Azië als geheel voor ongeveer 90 procent.

Aquacultuur is al lang controversieel en sommige milieuactivisten maken zich zorgen over de vervuiling van kustgebieden.

Maar de studie voerde aan dat aquacultuur niet zo destructief was als het fokken van vee zoals runderen en varkens, wat ernstige druk legt op het gebruik van land en water en een belangrijke bron van klimaatverandering is.

Een vegetarisch dieet zou het gezondst zijn voor het milieu, maar de studie zei dat het een simpel feit was dat meer mensen in de derde wereld vlees aten toen ze naar de steden verhuisden.

"Ik denk dat de kans dat de vraag naar aquacultuurproducten afneemt op dit moment zeer onwaarschijnlijk is", zegt Sebastian Troeng, vice-president voor mariene bescherming bij Conservation International.

"Dus wat we moeten uitzoeken is, als deze groei zich voortzet, hoe kunnen we ervoor zorgen dat hieraan wordt voldaan op een manier die het milieu niet onnodig belast, zodat beste praktijken worden gebruikt en soortengroepen worden gekweekt die geen buitensporige impact hebben, "zei hij.

In het onderzoek is gekeken naar de impact van aquacultuur op onder meer energieverbruik, verzuring en klimaatverandering.

Naast karpers zijn de soorten met de grootste impact op het milieu onder meer paling, zalm, garnalen en garnalen, omdat ze vleesetend zijn, wat betekent dat boerderijen visvoer - en meer energie - van buitenaf nodig hebben.

Aan de andere kant van het spectrum heeft de kweek van mosselen en oesters - samen met zeewier - een kleinere impact.

De studie vond grote verschillen tussen landen, wat hoop geeft dat het delen van best practices de impact op het milieu kan beperken.

In een opvallende vergelijking zei de studie dat de milieu-impact van garnalen- en garnalenkwekerijen in China met 50 tot 60 procent zou afnemen als ze hetzelfde energieniveau zouden gebruiken als die in Thailand.

De aquacultuurproductie is sinds 1970 met 8,4 procent gestegen en breidt zich uit naar nieuwe gebieden zoals Afrika, aldus de studie, die wees op een toenemende vraag naar vis in Egypte en Nigeria sinds de vogelgriepcrisis in het midden van de jaren 2000.

De studie riep op tot verder onderzoek naar hoe supermarktketens, met name in opkomende Aziatische landen, de milieuprestaties van de gekweekte vis die ze aan de consument brengen, kunnen verbeteren.

De studie werd vrijgegeven dagen nadat de Verenigde Staten - een relatief kleine speler in de aquacultuur - richtlijnen hadden goedgekeurd die sommige federale wateren zouden openstellen voor viskwekerijen.

Minister van Handel Gary Locke zei dat de Verenigde Staten een handelstekort van $ 9 miljard hebben in zeevruchten en dat een boost in de aquacultuur zowel zou voldoen aan de lokale vraag als aan banen zou scheppen, ook aan de worstelende Golfkust.

Het plan werd aangevallen door enkele milieuactivisten, die zeiden dat het afval gevaarlijk dicht bij de mensen zou brengen en de marktprijzen zou kunnen drukken.

"Het laatste wat we nodig hebben, zijn enorme viskwekerijen in de oceaan die ziekten kunnen verspreiden en dat ook doen, miljoenen vissen laten ontsnappen, wilde populaties doden, de toeristenindustrie in gevaar brengen en het levensonderhoud van lokale vissers verder vernietigen", pleitgroep Food & Water zei horloge.