Oogletsel Bij Honden - Oogletsel Bij Honden

2024 Auteur: Daisy Haig | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 03:12

Hoornvlies- en sclerale snijwonden bij honden

Het hoornvlies is de transparante buitenste laag aan de voorkant (anterieure) van het oog. De sclera, het wit van het oog, bestaat uit een taaie laag die de oogbol beschermt. In medische termen is een doordringende verwonding een wond of vreemd voorwerp dat in het oog komt maar niet volledig door het hoornvlies of de sclera gaat. Een perforerend letsel daarentegen is een wond of vreemd lichaam dat volledig door het hoornvlies of de sclera gaat. Onnodig te zeggen dat dit laatste een groter risico voor het gezichtsvermogen is.

In medische termen betreft een eenvoudige verwonding alleen het hoornvlies of de sclera en kan penetrerend of perforerend zijn. Andere oogstructuren raken niet gewond bij een eenvoudige verwonding. Een gecompliceerde verwonding perforeert het oog en omvat naast het hoornvlies of de sclera ook andere oogstructuren. In feite kan het een of alle delen van het oog aantasten. De hele middelste laag van de oogbol die de bloedvaten bevat en die bestaat uit de iris, het gebied tussen de iris en de choroidea - de laag tussen de sclera en het netvlies - kan worden beschadigd door een gecompliceerde perforerende verwonding. Er kan ook een trauma aan de lens zijn, wat zal leiden tot staar of snijwonden aan het ooglid.

De aandoening of ziekte die in dit medische artikel wordt beschreven, kan zowel honden als katten treffen. Als je meer wilt weten over hoe deze ziekte katten treft, bezoek dan deze pagina in de PetMD-gezondheidsbibliotheek.

Symptomen en typen

Symptomen van een verwonding aan de oogbol kunnen worden weergegeven door de plotselinge symptomen (bijv. klauwen in het oog, snel knipperen, gezwollen, ontstoken); bloed in het oog, of een met bloed gevulde massa (subconjunctivaal hematoom), links van een verzegelde scheur; een vreemd voorwerp in het oog dat visueel kan worden gedetecteerd; de pupil is vervormd, reageert abnormaal of is anders gevormd; de voorste heldere bedekking van de oogbol, het hoornvlies, is troebel (cataract); of het oog steekt uit. Elk van deze symptomen kan wijzen op een oogletsel.

Oorzaken

De oorzaken van oogletsel zijn overal, maar enkele van de meest voorkomende gebeurtenissen die tot letsel leiden, volgen:

• Wanneer uw hond door zware begroeiing heeft gerend
• Geweerschot, vuurwerk of andere snelle projectielen in de buurt van uw hond
• Reeds bestaande visuele beperking of misvorming in de structuur van het oog
• Jonge, naïeve of zeer opgewonden honden die niet hebben geleerd voorzichtig te zijn
• Gevechten met andere dieren; met name zullen katten krabben aan de gezichten van honden

Diagnose

Als uw dierenarts een vreemd voorwerp in het oog aantreft, zal een passende behandeling worden bepaald. De aard, kracht en richting van de impact van het object zullen helpen om te identificeren welke weefsels erbij betrokken kunnen zijn. De visuele reactie op een dreiging (d.w.z. knipperen als reactie op een object dat dicht bij het oog wordt gebracht), evenals de afkeer van fel licht, zal worden beoordeeld. De pupillen worden onderzocht op grootte, vorm, symmetrie en lichtreflexen. Als er geen vreemd voorwerp wordt gevonden, zal uw dierenarts een zweer van het hoornvlies of een andere natuurlijk voorkomende oorzaak die het oog aantast overwegen, voordat hij het trauma aan de diepere delen van het oog onderzoekt.

Behandeling

Het verloop van de behandeling hangt af van de ernst van de verwonding en het deel van het oog dat gewond is geraakt. Als de wond niet perforerend is en geen wondrand of opening heeft, wordt vaak een Elizabethaanse halsband voorgeschreven om te voorkomen dat de hond aan het oog krabt, samen met antibiotica of atropine-oogoplossingen. Niet-perforerende wonden met een lichte breuk in het weefsel, of een zeer precieze wondperforatie, kunnen worden behandeld met een zachte contactlens, een Elizabethaanse kraag en antibiotica of atropine-oplossingen.

Verwondingen die chirurgische exploratie of reparatie vereisen, zijn als volgt:

• Hoornvliesscheuren over de volledige dikte
• Doorlopende wonden met irisbetrokkenheid
• Sclerale of corneosclerale snijwonden over de volledige dikte
• Vastgehouden vreemd voorwerp of een achterste sclerale (wit van het oog) ruptuur
• Eenvoudige niet-perforerende wond met randen die matig of openlijk gebroken zijn en die lang zijn, of meer dan tweederde van de dikte van het hoornvlies

Uw dierenarts zal medicijnen voorschrijven die passen bij de ernst van de wond. Meestal worden antibiotica voorgeschreven, evenals ontstekingsremmende medicijnen en pijnstillers.

Wonen en Management

Diepe of brede doordringende wonden die niet zijn gehecht, moeten de eerste paar dagen elke 24 tot 48 uur opnieuw worden gecontroleerd. Als de penetrerende wond oppervlakkig is, wordt geadviseerd om elke drie tot vijf dagen opnieuw te controleren totdat deze is genezen.

Wat betreft preventie, wees voorzichtig bij het introduceren van nieuwe puppy's in huishoudens met katten. Ontmoedig uw hond om door dichte begroeiing te rennen. Minimaliseer de blootstelling van een slechtziende of blinde hond aan dichte vegetatie. Als u zich in een gebied bevindt waar het risico bestaat dat vuil in de ogen terechtkomt, zoals beboste gebieden, stranden, enz., is het een goed idee om een fles zoute oogspoeling te hebben om vreemd vuil uit het oog te irrigeren.

De meeste ogen met snijwonden aan het hoornvlies of een vastgehouden vreemd voorwerp in het hoornvlies zijn te redden. Hoe verder naar achteren de blessure, hoe slechter de prognose voor behoud van het gezichtsvermogen. Gevallen die een slechte prognose rechtvaardigen, zijn bijvoorbeeld een verwonding aan het witte, buitenste membraan van de oogbol, de sclera, of aan het vloeibare deel, de vasculaire laag van de oogbol; als er geen lichtperceptie is; een geperforeerde verwonding waarbij de lens betrokken is; een significante bloeding in het glasvocht, de heldere gel die de ruimte tussen de lens en het netvlies van de oogbol vult; of netvliesloslating. Penetrerende verwondingen hebben meestal een betere prognose dan perforerende verwondingen, en stompe trauma's hebben een slechtere prognose dan scherpe trauma's.